Παραβολή η γριά.

Παραβολή 

Μια ωραία μέρα, η οικογένεια περνούσε την ημέρα της άδειας στην παραλία. 
Γλάροι κύκλωναν πάνω από το κύμα και ο ήλιος έλαμπε με στοργή. 
Τα παιδιά έπαιζαν στην άμμο και ο μπαμπάς τραγουδούσε στο αυτί της μαμάς. 
Ξαφνικά μια κουρασμένη γριά εμφανίστηκε στο βάθος. 

Τα γκρίζα μαλλιά της τσακίστηκαν από έναν ανελέητα ελεύθερο άνεμο. 
Ντυμένη με βρώμικα κουρέλια, αλλά τα μάτια της είναι απίστευτα λαμπερά. 
Η γριά περπατούσε κατά μήκος της άμμου και πολύ συχνά έσκυβε. 
Και φαίνεται ότι μάζευε κάτι στη μικρη τσάντα της. 

Ο πατέρας των παιδιών, τους έβαλε να μαζέψουν τά παιχνίδια. 
Αυτός, όπως όλοι, προτιμούσε να μείνει μακριά από τη γριά. 
Πλησίασε και χαμογέλασε από ευχαρίστηση. 
Βλέποντας τα παιδιά, άνθισε και χαμογέλασε με ένα στόμα χωρίς δόντια. 

Δεν υπήρχε χαμόγελο σε αντάλλαγμα. Το γεια της έμεινε μαζί της. 
Ένα άσχημο βλέμμα  στάλθηκε σε εκείνη  που τόλμησε να ντροπιάσει την ειρήνη. 

Και λίγες εβδομάδες αργότερα, με τίτλο "Είναι ο Άγγελος", 
υπήρχε ένα άρθρο περιοδικού για μια μικρή παραλιακή κυρία.

Από το πρωί η ηλικιωμένη γυναίκα έσπευσε στις παραλίες με άγχος. 
Μάζευε τα κομμάτια από γυαλί για να μην τραυματίσουν τα παιδιά τα πόδια τους. 
Τι γνωρίζουμε για την Ομορφιά; Δεν είναι με φανταχτερό ντύσιμο. 
Και πολλές φορέςκρύβεται στην ψυχή  ή και σε μια στοργική και φωτεινή ματιά.