Η μοναδική δύναμη του Ντοστογιέφσκι βρίσκεται βέβαια στην ανθρωπογνωσία του. Και η ανθρωπογνωσία του συνίσταται στο να μπορεί να γράφει για τις νευρώσεις, τις ψυχώσεις, τους δαίμονες, τα πυρετώδη πάθη των άρρωστων και αμαρτωλών ηρώων του. Ο Ρασκόλνικωφ, ο Σταυρόγκιν, ο Μίτια Καραμαζώφ, η Γκρούσενκα αιματοκυλιούνται και αυτομαστιγώνονται σε μια άυπνη πάλη με τον σκοτεινό εαυτό.
Θα τους σώζει μόνο η αγάπη, η θεία χάρις, ένας φορέας θείας χάριτος όπως η Σόνια, ο πρίγκιπας Μίσκιν, ο Αλιόσα, ο Ζωσιμάς. Κανείς, κανείς άλλος συγγραφέας εντέλει δεν έχει τέτοια συνεπή θεματολογία! Μας ελκύει συνειδητά, και πιο πολύ ασυνείδητα, διότι αυτή είναι η θεματολογία της ύπαρξης.
Σαν σήμερα, 11 Νοεμβρίου 1821, γεννήθηκε για να ζήσει ως Μάρτυρας της ψυχής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου