Ο πατέρας που προέβλεψε το ΤΕΛΟΣ του μας προειδοποίησε:

Ο πατέρας που προέβλεψε το ΤΕΛΟΣ του μας προειδοποίησε: 

 Ο πατέρας Constantin Sârbu προέβλεψε το τέλος του.  Η Ana Cristea μας λέει: Στις 3 Οκτωβρίου 1975 πήγα εκκλησία .  Είχα έναν κανόνα να κάνω μέχρι τα Χριστούγεννα.  Ωστόσο, στα τέλη Σεπτεμβρίου, γνωρίζοντας ότι θα έφευγε , ο πατέρας  είπε:

 - Ετοιμαστείτε να έρθετε την Κυριακή.

 «Μα πώς, πάτερ;»  Έχω έναν κανόνα να  κάνω μέχρι τα Χριστούγεννα.

 - Ξέρω τι σου λέω.  Ετοιμαστείτε, θα σας ευλογησω την Κυριακή.  Από τότε ένιωσα το τέλος του.  Στις ερωτήσεις μας, η Matilda (Cocuta) Mircea ολοκληρώνει τις αναμνήσεις της μας είπε : Το καλοκαίρι της χρονιάς που πέθανε, ονειρεύτηκα τον πατέρα Constantin Sârbu στην αυλή της εκκλησίας όπου τα πάντα ήταν στεγνά: δέντρα, λουλούδια, γρασίδι.  Όταν του το είπα, είπε:

 - Φεύγω .

 - Μα πού πας;

 - Θέλω να πάω στο εξωτερικό 

 «Μα τι να κάνεις εκεί, πάτερ;»

 «Έτσι θα ξεραθείς σαν αυτό το ξερό δάσος».  Προσέξτε θα έρθουν δύσκολες στιγμές.  Άλλωστε δεν θα υπάρχουν άλλοι παπάδες, οι πόρτες κλειδωμένες, οι κλειδαριές στις πόρτες θα χαλάσουν γιατί δεν θα υπάρχει κανείς να κάνει τη λειτουργία.  Πηγαίνετε πίσω από έναν ιερέα με ένα πόδι και ξυπόλητη ακόμη .  Όσο τους έχετε τώρα, από κοντά .  Τότε οι ουρανοί θα κλείσουν και δεν θα έχετε πίστη.  Αυτή που έχεις, αυτή θα κρατάς.  Μην υπερηφανεύεσαι, μην λες ψέματα, κάνε το καλό, γιατί αν κάνεις αμαρτίες, η πίστη χάνεται.  Ένα μικρό σωματίδιο στα βάθη της καρδιάς είναι κρυμμένο εκεί και αν κάνεις μια καλή πράξη ζωντανεύει κι αυτό, είναι χαρούμενο.  Αλλά αν δεν κάνετε τίποτα, αν δεν νηστεύετε, δεν προσεύχεστε, δεν δίνετε ελεημοσύνη, συρρικνώνεται συρρικνώνεται … και χάνετε .