- Σεβασμιώτατε, μιλήστε μας για το διωγμό των Χριστιανών που γίνεται στις μέρες μας.

- Σεβασμιώτατε, μιλήστε μας για το διωγμό των Χριστιανών που γίνεται στις μέρες μας. 

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος:

- Διωγμό των Χριστιανών που γίνεται στις μέρες μας.. 

Δεν είδα κανένα διωγμό. Δεν ξέρω εσείς αν είδατε κανέναν. Είναι επειδή δεν είδαμε διωγμούς, γι'αυτό νομίζουμε ότι έχουμε διωγμούς...

Εντάξει, σίγουρα το καλό πάντοτε διώκεται. Το έργο του Θεού αντιμετωπίζει πάντοτε δυσκολίες, δύσκολες περιστάσεις και λοιπά. Αλλά διωγμούς όπως συνέβησαν στην Αλβανία, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στη Γεωργία, στη Σοβιετική Ένωση που ήταν διωγμοί, πραγματικοί διωγμοί, νομίζω δεν έχουμε τέτοιους διωγμούς. 

Αλλά πρέπει να έχουμε μαρτυρικό φρόνημα!

Δηλαδή να είμαστε άνθρωποι που να τηρούμε το λόγο του Θεού και να φυλάτουμε τη συνείδησή μας ενώπιον  Θεού καθαρή και αυτό είναι μαρτύριο, το μαρτύριο της συνειδήσεως.

Δεν είμαστε άξιοι εμείς για μαρτύρια!

Διάβαζα τελευταία ένα μαρτύριο ενός Αγίου στη Ρουμανία το 1947, Βιτάλιος ήταν το όνομά του και σας ομολογώ, 

διάβασα πολλά μαρτύρια μέχρι τώρα 

αλλά αυτό δεν μπόρεσα να το τελειώσω, το έκλεισα. Δεν μπορούσα να διαβάσω παρακάτω. Επειδή έχουμε πολλούς Ρουμάνους ιερείς στη Μητρόπολή μας, 

25 Ρουμάνους ιερείς, ρώτησα τους πατέρες αν όντως είναι έτσι και μου το επιβεβαίωσαν. Φριχτά μαρτύρια! Απίστευτα μαρτύρια! 

Και όταν πήγα για πρώτη φορά στη Ρωσία το 1989 με τον γέροντα Ιωσήφ (ήταν τότε η αλλαγή που γινόταν) πήγαμε σε ένα μοναστήρι γυναικείο που είχε 50 μοναχές. Και ο ναός είχε δοθεί πίσω στην Εκκλησία εκείνες τις ημέρες. Ήταν δημόσιο αποχωρητήριο. Σκότωσαν τις μοναχές και έριξαν τα πτώματά τους μέσα στο βόθρο και εκείνες τις ημέρες που ήμασταν εμείς εκεί πήγαν τα μηχανήματα και τραβούσαν τις ακαθαρσίες και έβρισκαν τα οστά των μοναχών και τα έπλεναν οι άνθρωποι εκεί. 

Αυτά ήταν μαρτύρια!

Γνώρισα μία πρεσβυτέρα η οποία ο σύζυγός της ήταν ιερέας και έκανε κήρυγμα στην Εκκλησία. Του είπαν από το κράτος: "Να μην κηρύττεις στην Εκκλησία! Να μην κηρύττεις!"

Και είπε αυτός: "Δεν μπορώ να μη κηρύττω στην Εκκλησία! Στη λειτουργία μπορώ να κηρύττω!" Και μία μέρα χάθηκε ο παπάς! Χάθηκε και δεν ήξεραν πού πήγε. Και σε 15 μέρες παίρνει η πρεσβυτέρα ένα κιβώτιο ταχυδρομικώς και το άνοιξε και ήταν μέσα διαμελισμένος ο ιερέας. Τον είχα διαμελίσει και τον τύλιξαν σε σακούλες και τον έστειλαν ταχυδρομικώς στην πρεσβυτέρα. 

Αυτά ήταν μαρτύρια!

Εμείς, δόξα τω θεώ, καλά είμαστε. 

Δόξα τω Θεώ! Δεν σημαίνει με αυτό 

ότι δικαιολογούμε και λάθη και ό,τι γίνεται κατά της Εκκλησίας. Αλλά ας μη γινόμαστε και μάρτυρες τόσο εύκολα! 

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού 

https://youtu.be/o2bhyciB-3Y