Αύριο η παραβολή του καλού Σαμαρείτη……
«Ποιος είναι πλησίον μου;»
θα ρωτήσει ένα παλικάρι τον Χριστό…..
Μα Εκείνος θα απαντήσει
κείνο που αναζητά η καρδιά του……
Σε ποιον είναι εκείνος κοντά…….
Βλέπεις…..
από μακριά όλους μπορούμε
να τους αγαπάμε……
Μα σαν πλησιάσουμε
κλωτσάνε οι ιδιοτροπίες, τα πάθη μας……
Αχ εκείνα τα πάθη
σαν ανάστατες τεκτονικές πλάκες
μας ‘’χορεύουν στο ταψί’’……
Πόσες ρωγμές δεν μετρούν οι σχέσεις μας……
Και εκείνες τις μικρές…..
Που λες ‘’έλα μωρέ δεν πειράζει’’…..
Μη τις υποτιμάς……
Έχουν βάθος……
Φθάνουν στον πυρήνα
της σακατεμένης μας ψυχής……
Οι ζωές μας διασταυρώνονται
και αυτές οι διασταυρώσεις
δεν είναι τυχαίες…..
Μη τις προσπερνάς
έτσι……απερίσκεπτα…….
Έρχονται συναντήσεις
που μπορεί να σου αλλάξουν
κατεύθυνση……προορισμό…..
Πόσοι βγήκαν στο ξέφωτο
που λαχταρούσε η ψυχούλα τους
χάνοντας τον δρόμο τους
απ’ αγάπη για τον άλλον…..
Για αυτό
open your mind…..
open your heart…..
Δίπλας μας
υπάρχουν τόσες ψυχές
που περιμένουν, που ελπίζουν
στην δική μας ανταπόκριση, αγάπη……
Όχι στον επόμενο από εμάς……
Αλλά σε εμάς…..
Μα τι να κάνω θα πεις…..
Εγώ τι μπορώ να προσφέρω……
Υπάρχουν άλλοι καλύτεροι……
Κι αν δεν μπορείς να κάνεις πολλά
μπορείς απλά να είσαι
εκεί…… κοντά στον άλλον
με την προσευχόμενη παρουσία σου……
Τούτος ο θορυβώδης ντουνιάς
διαρκώς μας κερνά
σφηνάκια μοναξιάς……
κι είναι τόσο πικρά,
μουδιάζει η ζωή μας.....
νεκρώνεται……
μα στο τέλος
ο πόνος είναι διπλός…..
Ούτε εσύ
ούτε κανένας
δεν αξίζει αυτό το ‘’πιοτό’’……
Αγάπη βρε λαχταράμε
και την βρίσκουμε
όσο την ξοδεύουμε…..
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου