Λέει μια λαϊκή παράδοση, ότι κάποτε πέθαναν δύο γείτονες. Ένας πολύ πλούσιος και ένας πολύ φτωχός. Και παρουσιάστηκαν και οι δύο αυθημερόν στον Απόστολο Πέτρο.
Ο Απόστολος Πέτρος έστειλε τον πλούσιο σε μια παράγκα και τον φτωχό σε ένα διώροφο σπίτι. Ξινίστηκε ο πλούσιος και τόλμησε και είπε στον Απόστολο:
- Άγιε Πέτρε, μήπως κάνετε λάθος; Εγώ έμενα στο διώροφο και αυτός έμενε στη γη σε παράγκα.
Ο Απόστολος Πέτρος του είπε:
- Όχι δεν έκανα λάθος. Δεν ισχύουν αυτά που ίσχυαν κάτω, εδώ πάνω. Ό,τι στέλνει ο καθένας εδώ πάνω, του χτίζουμε και του ετοιμάζουμε.
Εσύ τί έστειλες εδώ πάνω; Τα έφαγες και τα γλέντησες... ωστόσο σε φυλάει η συνεισφορά του φτωχού!
Ο φτωχός όπως ξέρεις ήταν ζητιάνος και ένα μέρος από αυτά που έβγαζε, τα έδινε ελεημοσύνη σε έναν τυφλό, γιατί θεωρούσε ότι είχε μεγαλύτερη ανάγκη απ' αυτόν. Ο φτωχός με την ελεημοσύνη αυτήν, έχτισε αυτό το διώροφο. Εσύ τί είδους ελεημοσύνη έχεις κάνει; Τίποτα!
Και όμως υπάρχει αυτή η παράγκα για σένα για τον εξής λόγο: Η υπηρέτρια που είχες στο σπίτι σου, κρυφά από σένα, έδινε ό,τι περίσσευε από τα φαγώσιμα σε μια χήρα με 6 παιδιά. Αυτό που έφτιαχνε η υπηρέτριά σου θεωρείται κλοπή, όμως ο Θεός διότι αυτά που έδινε ήταν από τα δικά σου, συγκαταβαίνει και έδωσε εντολή να σου φτιάξουμε για σένα, αυτήν την παράγκα.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου