Ἡ Παλαιά Διαθήκη ἔχει πολλές προτυπώσεις τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἀκατάλυτη καί θεία Του δύναμη ἐκτείνεται καί στούς Ἁγίους καί Δικαίους, πού ἔζησαν στήν χρονική περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης δηλαδή πρό τῆς ἐναθρωπήσεως τοῦ Κυρίου μας. Κάποιες μάλιστα ἀναφορές φανερώνουν τόσο καθαρά τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ στήν Παλαιά Διαθήκη, ὥστε μποροῦμε νά ὁμιλήσουμε, ὄχι ἁπλά γιά προτύπωση ἤ προεικόνιση, ἀλλά γιά προφητική ἐξαγγελία.
-Στό βιβλίο τῆς Ἐξόδου γιά παράδειγμα ὁ Μωϋσῆς ἐνώπιον τοῦ ἀδιεξόδου, καθώς ὁ λαός εὑρισκόταν μπροστά στήν Ἐρυθρά θάλασσα καί ὁ στρατός τοῦ Φαραώ τούς καταδίωκε, λαμβάνει ἐντολή ἀπό τόν Θεό νά ἐκτείνει τήν ράβδο του καθέτως πάνω στήν θάλασσα. Τότε ἄνοιξαν τά νερά καί πέρασαν στήν ἀπέναντι ὄχθη, «ἀβρόχοις ποσίν» δηλαδή χωρίς νά βρέξουν οὔτε τά πόδια τους, περπατώντας πάνω στόν ξηρό πυθμένα τοῦ βυθοῦ. Ὅταν πέρασε κι ὁ τελευταῖος, ἐπειδή τούς ἀκολουθοῦσαν τά στρατεύματα τοῦ Φαραώ, μέ ἔκταση τῆς ράβδου του οριζοντίως αυτή την φορά, τά νερά ἔκλεισαν. Ὁ λαός ὁδηγήθηκε στή σωτηρία του μέσα ἀπό τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού σχημάτισε ἡ ράβδος τοῦ Μωϋσῆ πάνω ἀπό τά νερά τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας.
-Ἀργότερα, πάλι στό βιβλίο τῆς Ἐξόδου κι ἐνῶ ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ἔπρεπε νά πολεμήσει μέ τούς Ἀμαληκίτες, ὁ Μωυσῆς στάθηκε στόν λόφο ἀπέναντι ἀπό το πεδίο τῆς μάχης καί γιά ὅσο χρόνο εἶχε τά χέρια του ἀνοικτά καί ἐκτεταμένα σέ σχῆμα σταυροῦ νικοῦσαν οἱ Ἰσραηλίτες. Ὅταν κουρασμένος κατέβαζε τά χέρια του, τότε νικοῦσαν οἱ Ἀμαληκῖτες. Πῆγαν λοιπόν ὁ ἀδελφός του ὁ Ἀαρών καί ὁ Ὤρ καί κρατοῦσαν τά χέρια του ἀνοικτά σέ σχῆμα σταυροῦ μέχρι πού νίκησαν οἱ Ἰσραηλίτες. Τά χέρια του Μωϋσῆ, τά ὁποῖα σχημάτισαν τόν Σταυρό, σέ συνδυασμό μέ τά πρῶτα γράμματα τῶν ὀνομάτων τῶν δύο, οἱ ὁποῖοι τοῦ κρατοῦσαν τά χέρια, τό Α (ἀπό τό Ἀαρών) καί τό Ω (ἀπό τό Ὤρ), μᾶς θυμίζουν τήν γνωστή ἔκφραση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Ἀποκάλυψη (α 8), ὅταν εἶπε «Ἐγώ εἰμί τό Α και τό Ω» καί δηλώνουν ξεκάθαρα πώς ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ σώζει καί ἀναδεικνύει νικητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου