ΠΕΡΊ ΠΡΟΊΚΑΣ.

Παλιότερα όταν ένα κορίτσι παντρευόταν την προίκα του την έπαιρνε οπωσδήποτε: Μαξιλαροθήκες και σεντόνια, καρέ, κεντήματα, σεμέν, πλεχτά, ατραντέδες. Οι προίκες περιλάμβαναν μέχρι και ειδικά πετσετάκια, τα οποία τοποθετούνταν πάνω στο ποτήρι για να μην πέφτουν μέσα στο νερό σκόνες και μαμούνια!  Όσο πιο πολλά, τόσες πιο πολλές και οι αποδείξεις για τη νοικοκυροσύνη της σπιτονοικοκυράς! Αποτέλεσμα; Οι δαντέλες και τα πλεχτά κυριαρχούν παντού: Σε ράφια, σε τραπεζάκια, σε δίσκους... Στολισμένα πάνω στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στο ψυγείο και σαν να μην υπήρχαν ήδη αρκετά πλεχτά, οι γυναίκες συνέχιζαν να πλέκουν. Έπρεπε, βλέπετε να ετοιμάσουν τα προικιά των κορών τους, ενίοτε και των εγγονών τους. Όσο πιο πολλά θηλυκά είχε μια οικογένεια, τόσο πιο πολύ έπλεκαν οι γυναίκες. Έπρεπε να υπάρχουν αρκετά πλεχτά, ώστε όταν έρθει η ώρα του γάμου, να μη μπορεί να πει κανείς τίποτα, ούτε για την κοπέλα, ούτε για τους οικείους της.   Ωραίες εποχές, πιο απλές από τις σημερινές.. Τα χρόνια πέρασαν και όπως κάθε μόδα, έτσι και αυτή πέρασε. Τα πετσετάκια μπήκαν στα συρτάρια και δεν ξαναβγήκαν, αφού πλέον δεν ταίριαζαν με το στυλ των επίπλων. Επιπλέον που να βρεθεί χρόνος για το πλύσιμο και το σιδέρωμά τους; Αυτό που κάποτε ήταν ζητούμενο. Απόδειξη νοικοκυροσύνης. Πλέον έγινε ένα βάρος. Σε ελάχιστα σπίτια υπάρχουν στρωμένα πλεχτά, αλλά που ξέρετε; Γυρίζουν όλα τα παλιά!

Βγάλτε τις δαντέλες της γιαγιάς από το μπαούλο!

      Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που θυμάμαι τη μαμά μου να κεντάει σαν τρελή, να ψάχνει μετά μανίας καινούργια σχέδια για πλεκτά, να πληρώνει όσο όσο  σε κεντήστρες για να κεντήσουν μονογράμματα στα σεντόνια της προίκας μας και όλα αυτά...για το τίποτα. Τα καινούργια έπιπλα είναι πολύ μεγαλύτερα σε όγκο από τα παλιά με αποτέλεσμα τα τραπεζομάντηλα να χάνονται μπροστά τους, οι πλάσμα τηλεοράσεις δεν έχουν πια χώρο για να απλώσεις ένα σεμεδάκι και πάνω τους να βάλεις ένα πορσελάνινο διακοσμητικό βρε αδελφέ! Ακόμα και τα κρεβάτια πλέον είναι πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος και τα σεντόνια τους κάθονται σαν να βάζεις σε μεγάλο παιδί το βαπτιστικό του κουστούμι...και μετά από όλα αυτά θεωρώ υπερβολή να προσθέσω το πόσο-καθόλου- πρακτική είναι όλη αυτή η προίκα που μόνο για να πλυθεί και σιδερωθεί θέλει μια μέρα και ένα ολόκληρο μέριτο (το θυμάστε; Αυτό με την λαβή!)

    Οι παλιές νοικοκυρές επένδυσαν χρόνο χρήμα και πολύ περισσότερο μεράκι για να κάνουν την προίκα μας. Δεν είναι  κρίμα να τα κρατάμε  στις βαλίτσες;