ΘΕΟΝΥΜΦΙΚΟΝ. ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ.

 

ΠΕΜΠΤΗ

 

Ἦχος α΄.Σού ἡ τροπαιοῦχος.

Χαίροις ἰλαστήριον ψυχῶν, Παρθενομῆτορ χαράν ἡ κυήσασα,χαῖρε ἡ Βασίλισσα, χαῖρε Nαέ Χριστοῦ, χαῖρε ἡ Πάνσεμνος, χαῖρε προστασία,ψυχῶν ὁμοῦ καί κραταίωμα.

Χαῖρε εὐζωϊας ἀπαρχή,χαῖρε ἀρᾶς ἡ ἀναίρεσις Δέσποινα,χαῖρε Μητροπάρθενε ὑπερφυῶς τόν Θεόν ἡ γεννήσασα,χαῖρε θεία ράβδος, παθῶν πελάγη ἡ ρήσσουσα.

Χαῖρε γαλουχός ὁ τῆς ζωῆς,χαῖρε τοῦ Λόγου ἡ Μήτηρ Θεόνυμφε,χαῖρε στάσις γνώσεων, χαῖρε ἀγγέλων δοξασμός τέ καί καύχημα,χαῖρε Θεομῆτορ,χαῖρε λυχνία αὐγάζουσα.

 

 

Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ Ξύλου.

Χαίροις ἤν ἐώρακε ποτέ,πύλην κεκλεισμένην προφήτης,θείῳ ἐν Πνεύματι,μόνος ἤν διώδευσε πάντων ὁ αἴτιος.Χαῖρε ἔξοχον ἄκουσμα,παράδοξον θαῦμα. Χαῖρε στάμνε πάγχρυσε τό μάννα φέρουσα.Χαῖρε θησαυρέ πενομένων.Χαῖρε ἀσθενούντων ἡ ρώσις.Χαῖρε δυστυχούντων ἡ ἀνόρθωσις.

Χαῖρε ἡ ἀένναος πηγή,τοῦ χρυσαυγεστάτου Παρθένε καί θείου νάματος.Χαῖρε ἡ ἀντίληψις καί προστασία βροτῶν.Χαῖρε ἅγιον οἴκημα, τοῦ πάντων Δεσπότου, σκεῦος καθαρώτατον,μύρον πολύτιμον. Χαῖρε ὁ Θεόδροσος πόκος, πάλαι Γεδεῶν ὄν προεῖδε, Πνεύματι τῷ θείῳ ἑλλαμπόμενος.

Χαίροις τοῦ ἐλέους ποταμέ. Χαῖρε μυστηρίων διόπτρα καί θύρα Πάναγνε.Χαῖρε ἀνεξάντλητε γλυκεία θάλασσα, χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος. Χαῖρε ἀϊδίων,στεφάνων ἡ πρόξενος,Θεοπρεπῶν τέ γερῶν.Χαῖρε τό ἐγκώμιον Κόσμου,παντός ἐγκωμίου καί λόγου,ἀσυγκρίτῳ μέσῳ ὑπερέχουσα.

 

Ἦχος γ΄. Μεγάλη του Σταυροῦ σου.

Χαῖρε ἡ προστασία πάντων Μητροπάρθενε,τό κλέος τῶν ἐν πίστει,θερμῇ σέ δοξαζόντων.Χαῖρε πάγκαλλον ὠράϊσμα τοῦ Κόσμου.Χαῖρε καύχημα καί στήριγμα καί ἀνέδρευτον ἕρκος.

Χαῖρε ἡ τεκοῦσα μόσχον τόν ἄμωμον,δάμαλις χαῖρε μόνη ὑπερευλογημένη.Χαῖρε δεδοξασμένη.Χαῖρε τίμιον ἀγλαϊσμα Ἀγγέλων.Χαῖρε ζωῆς πρόξενε,ἀνύμφευτε Θεοτόκε Μαρία.

Χαῖρε λαμπάς τοῦ Κόσμου ἁγνή ἡ ἀκοίμητος.Χαῖρε πάγκαλε Νύμφη.Χαῖρε χρυσοῦν καί θεῖον παλάτιον τοῦ Λόγου χαῖρε Κόρη,ἁπάντων μόνον καταφύγιον,τῶν βοώντων σοί χαῖρε.

 

Ἦχος δ΄. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν.

Χαῖρε θρόνε πυρίμορφε,τοῦ Θεοῦ Παντοκράτορος. Χαῖρε θεία στάμνε τό μάννα φέρουσα.Χαῖρε πηγή ἀνεξάντλητε,τά νάματα βρύουσα τοῖς πιστῶς ὑπό τήν σήν καταφεύγουσι σύναρσιν καί παρέχουσα,ἰαμάτων τήν χάριν τοῖς νοσούσι καί κινδύνων πολυπλόκων, λύσιν βραβεύουσαν Ἂχραντε.

Χαῖρε γῆς τό θεμέλιον,ἐν κοιλίᾳ σου ἄμωμε,ἀστεναχωρήτως Κόρη βαστάσασα. Χαῖρε ἡ εὔκαρπος ἄμπελος,βότρυν ἡ βλαστήσασα,τόν ἐκβλύζοντα πιστοῖς,πάσι γλεῦκος σωτήριον καί πηγάζοντα, γλυκασμόν ἀφθαρσίας τοῖς ἐν πλάνης, τῷ βυθῷ κεκαρωμένοις τῇ συμβουλίᾳ τοῦ ὄφεως.

Χαῖρε ὄρος κατάσκιον,ἀρεταῖς Θεονύμφευτε.Χαῖρε φλογοφόρε λαβίς ἡ φέρουσα,ἄνθρακα θεῖον τόν αἴροντα, παντός κόσμου πταῖσματα. Χαῖρε πρόξενε βροτῶν,σωτηρίας προπύργιον, χαῖρε ἄσειστον,τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας χαῖρε θρόνε, ἠλιόμορφε Κυρίου.Χαῖρε πιστῶν τό κραταίωμα.

Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν.

Χαίροις Παρθενομῆτορ ἁγνή,ὑψηλοτάτη καί εὐώδης Κυπάρισος,εἰς ὕψος τῆς θεωρίας,εὐθυποροῦσα Θεοῦ. Κέδρος ἐν λιβάνῳ ἐξανθήσασα ,στερρά καί ἀκίνητος,λογισμοίς ὅλως Πάναγνε. Θεία ἐλαία,εὐθαλής καί κατάκαρπος,ἰλαρύνουσα,ταῖς τοῦ Πνεύματος χάρισιν.Ἄμπελος ἡ κυπρίζουσα,τόν βότρυν τόν πέπειρον,ἀναβλαστήσασα κόσμω,τόν τας καρδίας εὐφραίνοντα,  ἠμῶν τῶν ἐκ πόθου,ὡς κυρίως Θεοτόκον μεγαλυνόντων σέ.

Χαίροις Παρθενομῆτορ σεμνή,περιστερά ἠργυρωμένη καί ἄχολος, ἡ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου,χάρισιν ὄλαις ἁγνή,περιχρυσουμένη τά μετάφρενα. Τρυγῶν ἡ φιλήσυχος καί Παρθένος καί φίλαγνος ,ἡ γλυκυτάτη, χελιδών τό τῆς χάριτος.Ἔαρ ἤδιστον,ἐκ χειμῶνος ἡ φέρουσα. Ὄρνις ἡ  κελαδήσασα καί κόσμῳ πιστώσασα, θείαν ἐνσάρκωσιν Λόγου, ὡς ἀηδών λιγυρόφθογγος. Θεοῦ χαῖρε Μήτηρ, τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος.

Χαίροις Παρθενομῆτορ ἁγνή,πηγή τό ὕδωρ τῆς ζωῆς ἀναβλύσασα.Ἡ δρόσος ἡ οὐρανία,ἐξ’Ἀερμῶν νοητοῦ,τῆς Σιῶν εἰς ὄρη καταβαίνουσα. Βροχή ἡ ἑκούσιος,ἤν Θεός εἰς γῆν ἅπασαν,κληρονομίας τῆς αὐτοῦ σέ ἀφώρισεν,εἰς αἰώνιον,δροσισμόν καί ἀνάψυξιν.Θάλασσα ἀδιάβατος, γλυκεία καί πότιμος, τούς ἀναβάτας τριστάτας, τοῦ Φαραώ ἡ ποντίσασα. Θεοῦ χαῖρε Μήτηρ,τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος.

Ἦχος πλ΄β΄.Τριήμερος ἀνέστης.

Χαῖρε ὁ θησαυρός τῆς ζωῆς.Χαῖρε λυχνία πάγχρυσε.Χαῖρε στάμνε,μάννα φέρουσα Χριστόν,τόν πάντων Βασιλέα.Χαῖρε ἁγνή Παρθένε.Χαῖρε ἡ λύσις τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς.

Χαῖρε τῆς Ἐκκλησίας σεμνή, ὁ πύργος ὁ ἀσάλευτος.Χαῖρε μόνη προστασία τῶν πιστῶν. Χαῖρε τοῦ κόσμου δόξα, ὑπερευλογημένη. Χαῖρε  βροτῶν τό καταφύγιον.

Χαῖρε ἡ ἀγλαόκαρπος,μηλέα ἐξ’ἤς ἔφησε, μῆλον θεῖον καί πανεύοσμον ἁγνή.Χαῖρε ροιά γλυκεία,κοκκοβαφής Παρθένε.Χαῖρε ἡ σκέπη τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Ἦχος βαρύς. Οὐκ ἔτι κωλυόμεθα.

Χαῖρε ἡ θεία σκέπη καί προστασία τῶν τιμώντων σέ,ὡς Ὑψίστου Θεοῦ Μητέρα.Χαῖρε Πανάσπιλε.

Χαῖρε δι’ἤς ὁ ἅδης ἀπενεκρώθη καί ὁ θάνατος ἠφανίσθη Θεογεννῆτορ και ο Ἀδάμ σέσωσται.

Χαῖρε πιστῶν τό καύχημα Παναγία.Χαῖρε Δέσποινα ἡ Θεόν σωματωθέντα σαρκί κυήσασα.

Ἦχος πλ΄δ΄. Κύριε εἰ καί κριτηρίω παρέστης.

Χαῖρε ἡ λευκοφαή μαργαρίτην καί διαυγῆ καί πολύτιμον, ἐκ κοκκοβαφῶν σου αἱμάτων, συμπεπηγμένον γεννήσασα,τόν ταῖς γλυκείαις αὐτοῦ, καί φωτοβόλοις λάμψεσι,παντός του κόσμου τό ζοφῶδες, καταυγάζοντα Πανύμνητε.

Χαῖρε ἡ βρεφοπρεπῶς ἐν ἀγκάλαις ταῖς σαῖς Παρθένε βαστάσασα,τόν ἐφ’ὑψηλοῦ θρόνου δόξης,Θεοπρεπῶς καθεζόμενον καί ἐν τοῖς στέρνοις τοῖς σοῖς,ὑπνώσαντα κρατήσασα, τόν ἀνύστακτον καί  πάντα,ἐφορῶν ὄμμα ἔχοντα.

Χαῖρε ἡ ὑπέρ μέλι γλυκάζον,τόν αἰσθητόν Κόρη φάρυγγα καί ὑπέρ κηρίον ἠδύνον, γλώσσαν ἁπάντων καί λάρυγγα καί ἀμβροσίας αὐτῆς,μᾶλλον καταγλυκαίνουσα, ἐν τῷ γλυκεῖ ὀνόματί σου,τας καρδίας τῶν ὑμνούντων σέ.