Το εξομολογητικό αναλόγιο είναι ένα χειρουργικό τραπέζι, όπου ο αρχιχειρουργός είναι ο ίδιος ο Θεός και ο ιερέας είναι νοσοκόμα, που Τον βοηθά.
Η επέμβαση για την αποκοπή της αμαρτίας από την ψυχή, για τη θεραπεία της, είναι μια επώδυνη διαδικασία, και συχνά πολύ επώδυνη.
Ένα άτομο που πηγαίνει στην εξομολόγηση χρειάζεται θάρρος για να αντέξει τη διαδικασία της θεραπείας.
Και αυτό το θάρρος, πρώτα απ' όλα, γεννιέται στην ταπεινοφροσύνη, στην επιθυμία να θεραπευτεί, να αφαιρέσει από μια αιμορραγούσα πληγή ένα δηλητηριώδες θραύσμα που προκαλεί τρομερό και διαρκή πόνο, πόνους συνείδησης, τίποτα πιο σβησμένο από το Μυστήριο της Εξομολόγησης.
Το Μυστήριο της Μετάνοιας καταστρέφει την υπερηφάνεια και συμφιλιώνει και ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό.
Αβάσταχτη και επώδυνη για εμάς τους κληρικούς είναι μια κενή τυπική «νεκρή» ομολογία.
Και όταν ο άνθρωπος αποκαλύπτει στον Θεό όλη του την αποστροφή, την ακαθαρσία και τη μαυρίλα του, η μεγάλη ευχαρίστηση του ιερέα είναι να δει πώς η χάρη του Αγίου Πνεύματος θεραπεύει και θεραπεύει τον μετανοούντα, εισάγοντάς τον στην παρθένα φωτεινή ουράνια αγιότητα.
Πατήρ Αντρέι Τσιζένκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου