Ο παππούς μου, ο Ιωάννης, ήταν ιερέας και συνταγματάρχης. Είχε εκατοντάδες στρατιώτες από κάτω του, εκατοντάδες στρατιωτικούς ιερείς. Είχε σπουδάσει Θεολογία και Στρατιωτική Ακαδημία στο Chernivtsi, μαζί με τον Stăniloae και τον Άγιο Justin Pârvu.
Όταν γέρασε, ήταν περίπου 80 ετών, φοβόταν πολύ μήπως κάνει κάποιο τροχαίο. Όταν ήμασταν στο δρόμο, έβαζε στο δρόμο 20 περίπου ξύλινους σταυρούς, τους οποίους φιλούσε με πολλή ευσέβεια και προσευχόταν.
Τον ρώτησα: γιατί φοβάσαι τόσο την κίνηση, παππού; Μου είπε: σε όλες τις διαβάσεις υπάρχουν διάβολοι με πιρούνια για να βγάζουν τους ανθρώπους από την άμαξα (δρόμο) και να τους σκοτώνουν. Γι' αυτό πρέπει να τοποθετηθούν σταυροί σε όλα τα σταυροδρόμια και στις διαβάσεις, για να φύγουν οι δαίμονες.
Είχε λίγο σύνδρομο Βιετνάμ από τον πόλεμο. Είχε περάσει 5 χρόνια στο μέτωπο, μέσα από τα χαρακώματα, μέσα από τη λάσπη ή το χιόνι, μοιραζόμενος με τους ετοιμοθάνατους, ήταν σοφός, δίκαιος!!! Όταν έβγαζε τό Ευαγγέλιο στην μικρή είσοδο μου έλεγε: με τον Βασιλιά παρόντα, πρέπει να σταθείς όρθιος ή να πέσεις στα πόδια του Θεού. Μου έλεγε: μικρό μου, να γίνεις παπάς για να πάρεις την ιερότητα του έθνους και νά την ανεβάσεις πιο ψηλά. Αυτό έκανα.
Ο Θεός να τον αναπαύσει στη Λειτουργία Του!
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου