Πῶς εἶσαι μέσα σου πάτερ μου, ἀδελφέ μου, φίλε μου κληρικὲ ἢ λαϊκέ;
Ὀ ἅγιος Σπυρίδωνας ἄκουε ἐναρμόνια χορωδία ἀγγέλων νὰ τοῦ ἀπαντᾶνε στὸ "Εἰρήνη πᾶσι" ποὺ ἔλεγε ὁ ἴδιος, ψαλμωδώντας "Καὶ τῷ πνεύματί σου". Mᾶς τὰ διηγεῖται ὁ ὅσιος Συμεὼν ὁ Μεταφραστής ποὺ συνέγραψε τὸ βίο τοῦ Ἁγίου.
Συνάντησα κάποτε λειτουργὸ τοῦ ὑψίστου, χαμογελαστό, ἱλαρό, ποὺ εἶχε αὐτὴ τὴν ἐμπειρία. Γελοῦσε σὰ μικρὸ παιδί. Καὶ στὴν ... δημοσιογραφικὴ ἐρώτησή μου "πῶς καταλαβαίνεις ὅτι ἦρθε ἡ σειρά σου νὰ πεῖς τὰ λόγια τοῦ παπᾶ γιατὶ τέλειωσαν οἱ ψαλτάδες τὰ δικά τους, ἐφόσον λὲς ὅτι βρίσκεσαι μαζί μὲ τοὺς ἀγγέλους ψηλά" χαμήλωσε τὸ βλέμμα καὶ μοῦ εἶπε: "παπᾶ μου, ἔχουν εὐγένεια τὰ ἀγγελούδια καὶ τραβιοῦνται..."
Θεὲ τοῦ Σπυρίδωνα, βόηθα μας, τοὺς Κληρικοὺς τῶν ἐσχάτων καιρῶν, ἀλλὰ καί ὅλους μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου