Ο Ηγούμενος Σταυροβουνιου Αθανάσιος, 80 χρόνια μοναχός, μεγάλος ασκητής, σαν τους παλαιούς Αββαδες της ερήμου...
Το τι όφελος έχουμε εμείς οι συντοπίτες του και οι πρόγονοί μας, ακόμη κι ο κόσμος όλος, από την σκληρή άσκηση του, τις προσευχές του, την ελεημοσύνη του, το λένε τα λόγια του π. Γεράσιμου Φωκά, του μετέπειτα Μητροπολίτη Κεφαλληνίας:
Είθε να πιστέψουμε κι εμείς, να καταλάβουμε και να τρομάξουμε λίγο, ότι είναι αιώνιος η ζωή. Και ο πατήρ Παΐσιος είπε σε μένα:
"Γεράσιμε, όταν η ζωή μου δεν είναι καλή, όταν δεν κάνω τα καθήκοντά μου καλά, έρχονται οι συγγενείς μου, οι ψυχές ανθρώπων που δεν τους ξέρω, από τη γενιά του πατέρα μου, της μάνας μου, πάπποι, προπάπποι, προ-προπάπποι και μου λένε 'γιατί μας ξέχασες '; Μου παραπονούνται οι πρόγονοί μου. Μου λένε ότι όταν δεν κάνω τα καθήκοντά μου καλά, δεν φτάνει η αρετή μου σε αυτούς. Ενώ όταν η ζωή μου είναι ενάρετη, φτάνει η αρετή και κοντά τους."
Οπότε, αντιλαμβανόμαστε πόσα οφείλουμε κι εμείς, ζώντες και κεκοιμημενοι, σε έναν Ηγούμενο Αθανάσιο, σε ένα Μητροπολίτη Γεράσιμο, σε έναν Άγιο του Θεού και πόσο σημαντικό είναι και η δική μας αρετή να φτάνει στους προγόνους μας, να μπορούμε εμείς από αυτή τη ζωή να βελτιώνουμε την αιώνιο ζωή των προγόνων μας ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου