Αφιερωμένη στη μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η εκκλησία της Σύλλης, κοντά στο Ικόνιο(σημ. Konya, κεντρική Τουρκία) στέκει ακόμα και σήμερα εκεί. Στην εκκλησία βρέθηκε επιγραφή στα Καραμανλίδικα(Τουρκικά γραμμένα με Ελληνικό αλφάβητο) για μια επισκευή της που έγινε το 1833. Εκεί επίσης υπάρχουν τα απομεινάρια του ιστορικού μοναστηριού του Άγιου Χαρίτωνος που ιδρύθηκε τον Βυζαντινό 9ο αιώνα.
Οι Συλλαίοι μπορούν να υπερηφανεύονται για την άμεση καταγωγή τους από τους Ρωμαίους του Βυζαντίου.
Επί αιώνες, συζήσαν ειρηνικά με τους Τούρκους κατακτητές εξαιτίας του ιστορικά διάσημου Πέρση ποιητή Αλ Ρουμί(το οποίο σημαίνει Ρωμαίος) ο οποίος έγραφε ποιήματα στην Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιώντας Αραβική γραφή.
Εξαιτίας ενός θαύματος που βίωσε ο Ρουμί παρακάλεσε τους Τούρκους να μην πειράξουν ποτέ τους Ρωμιούς της Σίλλης. Αυτό που δεν έγινε επί τόσους αιώνες, τελικά συνέβη με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922. Οι Συλλαίοι έχασαν την πατρογονική τους εστία και τα γνήσια Ρωμαίικα(Καππαδοκικά Ελληνικά) που μιλούσαν, έπαυσαν να ομιλούνται πλέον στο Ικόνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου