ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΣΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΤΥΧΩΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ: "...ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ..." (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ).

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΣΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΤΥΧΩΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ: "...ΔΟΞΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ..." (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ).

Η προσευχή του οσίου Παπα-Τύχωνα δημοσιεύεται στο βιβλίο του οσίου Παϊσίου του αγιορείτη με τίτλο: «Αγιορείται πατέρες και αγιορείτικα» (έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης).

Ο Ρώσσος όσιος ιερομόναχος Τύχων, ο οποίος υπήρξε, ως γνωστόν, γέροντας και πνευματικός του αγίου Παϊσίου του αγιορείτου, είχε γράψει αυτή την προσευχή με πολύ πόνο και πολλά δάκρυα και την έστελνε στις πονεμένες ψυχές των χριστιανών της Ρωσίας σαν βάλσαμο από το περιβόλι της Παναγίας.

"...Ω, θείε Γολγοθά, αγιασμένε με το αίμα του Χριστού!!! Σε παρακαλούμε, πες μας πόσες χιλιάδες αμαρτωλών με την Χάρη του Χριστού, με την μετάνοια και τα δάκρυα καθάρισες και γέμισες τον νυμφώνα του Παραδείσου;

Ω, με την αγάπη Σου την άρρητη, Χριστέ Βασιλιά, με την Χάρη Σου όλα τα ουράνια παλάτια γέμισες από μετανοούντας αμαρτωλούς!!!

Συ και εδώ κάτω όλους ελεείς και σώζεις. Και ποιος μπορεί αντάξια να Σε ευχαριστήση, έστω κι αν είχε αγγελικόν νουν;

Αμαρτωλοί, ελάτε γρήγορα. Ο άγιος Γολγοθάς είναι ανοικτός και ο Χριστός εύσπλαχνος. Προσπέσετε προς Αυτόν και φιλήσετε τα άγια Του πόδια. Μόνον Αυτός σαν εύσπλαχνος μπορεί να γιατρέψη τις πληγές σας.

Ω, θα είμαστε ευτυχείς, όταν ο πολυεύσπλαχνος Χριστός μάς αξιώση με μεγάλη ταπείνωση και φόβο Θεού και καυτά δάκρυα να πλύνωμε τα πανάχραντα Του πόδια και με αγάπη να τα φιλήσουμε!!!

Τότε ο Χριστός εύσπλαχνος θα ευδοκήση να πλύνη τις αμαρτίες μας και θα μας ανοίξη τις πόρτες του Παραδείσου, όπου με μεγάλη χαρά, μαζί με τους αρχαγγέλους και τους αγγέλους, τα χερουβείμ και τα σεραφείμ και με όλους τους αγίους, αιώνια θα δοξάζωμεν τον Σωτήρα του κόσμου, τον γλυκύτατο Ιησού Χριστό, τον αμνό του Θεού μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσιο και αδιαίρετο Τριάδα.

Ιερομόναχος Τύχων, Άγιον Όρος...".

Συναξάριον·

Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Παρασκευῇ, τὰ ἅγια καὶ σωτήρια καὶ φρικτὰ πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν, τοὺς ἐμπτυσμούς, τὰ ῥαπίσματα, τὰ κολαφίσματα, τὰς ὕβρεις, τοὺς γέλωτας, τὴν πορφυρᾶν χλαίναν, τὸν κάλαμον, τὸν σπόγγον, τὸ ὄξος, τοὺς ἥλους, τὴν λόγχην, καὶ πρὸ πάντων, τὸν σταυρόν, καὶ τὸν θάνατον, ἃ δι' ἡμᾶς ἑκὼν κατεδέξατο, ἔτι δὲ καὶ τὴν τοῦ εὐγνώμονος Λῃστοῦ, τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ, σωτήριον ἐν τῷ σταυρῷ ὁμολογίαν.

Στίχοι εἰς τὴν σταύρωσιν·

Ζῶν εἶ Θεὸς Σύ, καὶ νεκρωθεὶς ἐν ξύλῳ,

Ὦ νεκρὲ γυμνέ, καὶ Θεοῦ ζῶντος Λόγε.

Ἕτεροι εἰς τὸν εὐγνώμονα λῃστὴν·

Κεκλεισμένας ἤνοιξε τῆς Ἐδὲμ πύλας,

Βαλὼν ὁ λῃστὴς κλεῖδα τό, μνήσθητί μου.