Ο ιερέας πρέπει να είναι ο άνθρωπος του φωτός και να μεταδίδει ελπίδα, αλλά ταυτόχρονα έχει την υποχρέωση να ξεσηκώνει τα βάθη του ανθρώπου που είναι πολύ συχνά μουδιασμένο.
Ο ιερέας πρέπει να ενισχύει και να ενθαρρύνει τον πεσμένο άνθρωπο, αλλά σαν επιδέξιος γιατρός πρέπει επίσης να προσφέρει πικρό φάρμακο όταν η ασθένεια είναι ήδη παλιά και ο ασθενής κινδυνεύει να χαθεί για πάντα.
Ο ιερέας είναι άνθρωπος του ουρανού από τη φύση της κλήσης του, υπηρετώντας αυτούς που αντιπροσωπεύουν τον αόρατο κόσμο. Ταυτόχρονα όμως έχει την ευθύνη των πραγμάτων που βλέπει, έχοντας οικογένεια, παιδιά, χωρίς αυτά θα γινόταν ένας χαρακτήρας ανίκανος να νιώσει τον πόνο και την αδυναμία αυτών που ποιμαίνει. Ο ιερέας πρέπει να εκφράζει τον ίδιο σεβασμό στα ιερατικά του άμφια, όταν υπηρετεί τις ιερές ακολουθίες.
Ακόμα κι αν είναι με λαϊκά ρούχα, ο ιερέας παραμένει ο άνθρωπος του ουρανού και η στάση του δεν πρέπει να υφίσταται μεταμορφώσεις. Μόλις ήταν ιερέας σε αντιπροσωπεία στον μητροπολίτη, συναντά τον εφημέριο του. Και όντας ο ιερέας με πολιτικά ρούχα, πουκάμισο, ριγέ παντελόνι και καπέλο, προειδοποιείται από τον εφημέριο ότι του αξίζει ποινή για την απουσία του αιδεσιμότατου. Ο ιερέας δεν ενοχλείται, και περισσότερο από αυτό, εμπιστεύεται τον επίσκοπο ότι αν τον συνόδευε στην ενορία όπου υπηρετεί, όντας με τα ίδια λαϊκά ρούχα και ο επίσκοπος ντυμένος με όλα τα άμφια του επισκόπου, ο κόσμος πρώτα θά ζητήσει ευλογία από τον ιερέα . Για το γεγονός ότι ήταν σώμα και ψυχή για την κοινότητα, προσευχόταν με χρόνο και χωρίς χρόνο, εξομολογούμενος και εξετάζοντας συνεχώς τα πρόβατα που εμπιστεύονταν τόν βοσκό. Ο ιερέας παραμένει φάρος φωτός σε αυτόν τον όλο και πιο σκοτεινό κόσμο, ένας άτυπος χαρακτήρας, ένας παρίας μερικές φορές, ένα πραγματικό εμπόδιο στη μετατροπή του κόσμου σε παιδική χαρά των πονηρών. Όσο υπάρχουν άξιοι ιερείς, ο κόσμος έχει ακόμα καιρό να μετανοήσει!
Πατήρ Αλέξανδρος Λούγκο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου