Λαϊκός οδοιπόρος φτάνει στο χωριό. Άγνωστος. Αναζητάει δουλειά χειρονακτική.
Ραγιάς ανάμεσα σε ραγιάδες.
-Ζητάω τον αρχιμάστορα.
-Εγώ είμαι. Τι ζητάς;
-Δουλειά κι ένα κομμάτι ψωμί.
-Ας είναι.
- Μια μικρή χάρη, να εκκλησιάζομαι την Κυριακή.
-Εντάξει.
Καλός δουλευτής ο άγνωστος, μα κάπου-κάπου κάνει αποκοτιές.
Και στην καταφρόνια και στα μαλώματα στέκει ειρηνικός...
Κάποια μέρα περνάει ένας πραματευτής.
Πλησιάζει τον ιερέα του χωριού κι απορημένος τον ρωτάει αν ξέρει αυτόν τον μαυροφορεμένο εργάτη.
Ο ιερέας δεν ξέρει ποιος είναι, λέει, αλλά τον βλέπει κάθε Κυριακή στην Εκκλησία.
-Αυτός είναι ο Μακάριος, ο Δεσπότης της Κορίνθου, λέει με σιγουριά ο πραματευτής.
Αν δεν το πιστεύεις, στάσου μπροστά του την Κυριακή και πρόσφερέ του τα Τίμια Δώρα...
Έτσι κι έγινε..
Στάθηκε ο ιερέας μπροστά στον άγνωστο δουλευτή και του λέει:
- "Της αρχιερωσύνης σου μνησθείη Κύριος ο Θεός"! Την τρίτη φορά, επιτέλους, με σκυμμένο το κεφάλι, ανταποκρίνεται.
Πώς να αρνηθεί μπροστά στο Δεσπότη του Χριστό τη Χάρη που έχει δεχτεί;
Και ντύνεται τα άμφια και λειτουργεί!
-Συγχώρεσέ μας, λένε στο τέλος ο πρωτομάστορας και όσοι τον αποπαίρνανε. Κι αυτός ειρηνικός τους απαντάει:
-" Χάρη μου κάνατε! Θυμηθείτε τι πέρασε ο Χριστός μας τη νύχτα της δίκης Του στο συνέδριο..."
Και όπως ήλθε, εξαφανίζεται...!
Ο γνωστός και άγνωστος σε πολλούς Άγιος "Μακάριος ο από Κορίνθου"
Ο Άγιος Μακάριος ο Νοταράς που εκοιμήθη στις 17 Απριλίου 1805 και ζει αιωνίως!
Την ευχή του νά έχουμε!
Περιοδικό "Η Δράση μας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου