Τό ἔτος 1980
Ἡ κυρία Η. Μ., ἀπό τό χωριό Ο., είχε ἕναν γιό, ὁ ὁποῖος μπλέχτηκε σέ ἄσχημη παρέα ξοδεύοντας τόν περισσότε
ρο χρόνο του στα καφενεῖα. Ἡ μητέρα του τοῦ εἶπε ὅτι «πέταξε τούς γονεῖς του», ἐπειδή πῆγε μέ τήν παρέα
Ἐπί τρία χρόνια δέν εἶχε ἔλθει στό σπίτι του, ἀπειλώντας
τούς γονεῖς του ὅτι θά τούς σκοτώσει. Φοροῦσε μαῦρο
κουστούμι καί ἀνέφερε ὅτι στενοχωροῦσε τούς γονεῖς
του. Ἡ μητέρα του ἄκουσε γιά τόν τάφο τοῦ Ἀββᾶ, ἦλθε
στο μοναστήρι και προσευχήθηκε στον τάφο του. Ηταν
Κυριακή. Ὅταν ἐπέστρεψε σπίτι, ὁ γιός της, μετά ἀπό
μεγάλο διάστημα ἀπουσίας, βρισκόταν στο σπίτι. Στη
συζήτηση προσφώνησε τή μητέρα του μέ εὐγενικό τρόπο
«Μαμά». Τή Δευτέρα ρώτησε τή μητέρα του: «Μαμά, θέλεις νά μοῦ πεῖς κάτι;» καί ὅταν ἐκείνη τοῦ ἀνέφερε ὅτι
θέλει, αὐτός συνέχισε: «Ποῦ ἦσουν τήν Κυριακή;»
Ἡ μητέρα ἀργότερα ἔλεγε: «Ἐγώ στεκόμουν φοβισμένη δίπλα του, διότι πρωτύτερα μέ εἶχε ἀπειλήσει ὅτι
θά μέ σκοτώσει, ἀλλά σέ ἐκεῖνα τά δευτερόλεπτα ἐξεδήλωσα μέσα μου τήν ἐπιθυμία νά τοῦ τό ἀποκαλύψω.
Τοῦ εἶπα: “Παιδί μου, ἀφοῦ μέ ρωτᾶς, ἡ μητέρα σου θα
σοῦ τό πεῖ. Ἤμουν στο μοναστήρι Τσέλιε, στον τάφο τοῦ
πατρός Ἰουστίνου”. Ὁ γιός της τότε εἶπε: «Αἰσθάνθηκαι την Κυριακή ὅτι κάτι ἄλλαξε μέσα μου». Αργότερα
παντρεύτηκε, ἔχει παιδί, σέβεται τον πατέρα του καί τή
μητέρα του και φροντίζει γιά ὅλο τό σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου