Ὁ Μ. Π., ἀπό τό Βελιγράδι, ἦταν πολύ ἄρρωστος, εἶχε
ἕλκος στο στομάχι καί μεγάλη ἀναιμία. Νοσηλευόταν
γιά ἀρκετά χρόνια. Ἐν τέλει εἰδοποιήθηκε νά πάει στο
νοσοκομεῖο γιά νά ἐγχειρισθεῖ. Μέ τή συμπλήρωση σαράντα ἡμερῶν ἀπό τόν θάνατο τοῦ Ἀββᾶ, προσευχήθηκε στον τάφο του καί αἰσθάνθηκε κάτι νά τοῦ καίει τό
στομάχι. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα πῆγε στο νοσοκομείο, ὅπου
τοῦ ἔκαναν ὅλες τίς προετοιμασίες γιά τήν ἐγχείρηση
(ἐκ νέου ἐξετάσεις καί ἀναλύσεις). Ἐν τῷ μεταξύ ἔγινε μεγάλο θαῦμα: στίς ἐξετάσεις διαπιστώθηκε ὅτι δέν
ὑπῆρχε οὔτε σημάδι παλιᾶς πληγῆς, καί οἱ ὑπόλοιπες
ἀναλύσεις ἦσαν ἐξαιρετικές. Οἱ εἰδήμονες γιατροί ἔμειναν κατάπληκτοι συγκρίνοντας τις παλιές μέ τις νέες
ἐξετάσεις. Ὁ Μ. ἀπό τότε εἶναι ἀπολύτως καλά.
Κατά τόν χρόνο τῆς ἐπιγείου ζωῆς τοῦ Ἀββᾶ, συνέβη
καί αὐτό τό περιστατικό. Μία γυναίκα ἀπό τό Λέλιτς
ἦταν στο μαιευτήριο στό Βάλιεβο. Μετά ἀπό τή γέννηση,
ἔπαθε νευρικό κλονισμό καί ἀμέσως μεταφέρθηκε στο
ψυχιατρεῖο. Ὅταν ἦλθε ὁ ἄνδρας της μέ τούς συγγενεῖς,
ἔφθασε σε μεγάλο βαθμό ἀπόγνωσης. Ἀμέσως, μέ τή
συγκατάθεσή του, τήν πῆραν ἀπό τό νοσοκομεῖο καί την
μετέφεραν κατευθείαν στο μοναστήρι Τσέλιε, στόν Ἀββα να τῆς διαβάσει εὐχή. Μετά ἀπό τήν εὐχή, ἀμέσως καλυτέρεψε καί συνῆλθε. Ηταν ἐκ νέου ὑγιής και με σώας τὰς φρένας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου