Η ανάγνωση είναι ανάλογο της ζωντανής επικοινωνίας. Ας ακούσουμε την καρδιά μας όταν διαβάζουμε τις Αγίες Γραφές, τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων, τα βιβλία των σύγχρονων θεολόγων και πνευματικών συγγραφέων και θα δούμε ότι σε αυτήν αναδύονται διάφορα συναισθήματα. Η ανάγνωση της Βίβλου αιχμαλωτίζει ολόκληρη την ανθρώπινη ψυχής τα λόγια της είναι εμποτισμένα με θεία χάρη και ενέργεια: φαίνεται ότι κάθε φράση είναι η ενσάρκωση του πνευματικού φωτός.
Στην πατερική, υπάρχει το ίδιο φως όπως στη Βίβλο, αλλά το φως δεν είναι συγκεντρωμένο, αλλά σαν να διαχέεται, σαν να διαπερνά τα σύννεφα, το φως να περνά από το πρίσμα των ανθρώπινων περιορισμών, όπου το ουράνιο και το γήινο συνδέονται μεταξύ τους, μόνο σε διαφορετικές αναλογίες. Στα έργα των Αγίων Πατέρων η καρδιά αισθάνεται τη Θεία δύναμη, αλλά ήδη εξασθενημένη, βλέπει το φως, αλλά πιο αμυδρό και κατακερματισμένο. Εδώ η ψυχή δεν δίνεται τόσο πλήρως στη λέξη. Εδώ αναδεικνύεται πιο καθαρά η προσωπικότητα και η ατομικότητα του συγγραφέα. Και όταν διαβάζει τους αγίους πατέρες η ψυχή βιώνει πνευματική χαρά, αλλά αυτό είναι άλλο είδος χαράς.
Όταν διαβάζουμε σύγχρονους θεολόγους, φαίνεται ότι έρχεται το λυκόφως, τα χρώματα ξεθωριάζουν και τα περιγράμματα και οι σιλουέτες παραμένουν από την προηγούμενη εικόνα. Η καρδιά, σαν να λέγαμε, κρυώνει και συρρικνώνεται, και δίνει τη θέση της στη λογική. Φυσικά, αυτό δεν είναι ένας γενικός κανόνας. Οι δημιουργίες αγίων όπως ο Ιωάννης της Κρονστάνδης είναι στο ίδιο επίπεδο με τις δημιουργίες των αρχαίων πατέρων.
Η λέξη αντανακλά το πνεύμα αυτού που την μίλησε ή την έγραψε. Επομένως, όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, επικοινωνούμε μέσω της λέξης με αυτόν που το έγραψε. Μπορεί να πέθανε πριν από πολύ καιρό, αλλά ένα μόριο της ψυχής του ενσαρκώθηκε στα λόγια του και ζει στα βιβλία του. Ως εκ τούτου, το πνευματικό επίπεδο ενός ανθρώπου σημαίνει τόσα πολλά, στην ψυχή του οποίου η σκέψη έχει ντυθεί σαν σάρκα - με τη λέξη.
Συνεχίζεται...
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου