Τα άκρα δεν είναι ποτέ από τον Θεό.
Αν βλέπετε έναν άντρα να πηγαίνει στην εκκλησία κάθε μέρα, να ξέρετε ότι χρειάζεται υποστήριξη. Όπως ακριβώς αυτό που δεν πάει ποτέ. Δεν είναι ο ένας να επαινείται και ο άλλος να κατηγορείται, αλλά να αγαπιούνται και οι δύο μέχρι να λυθεί το πρόβλημα τους.
Ή αν δεις ότι ένας άντρας δεν πίνει ποτέ τίποτα, ούτε καν περιστασιακά, να ξέρεις ότι πρέπει να τον θρηνείς όπως αυτός που πίνει όλη μέρα. Και οι δύο χρειάζονται αγάπη, καταλαβαίνω ότι «το κρασί ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου».
Και αν γνωρίζετε περιπτώσεις που οι άνθρωποι δουλεύουν ασταμάτητα, χωρίς διαλείμματα και διακοπές, χωρίς βαλβίδες και συναισθηματικούς αεραγωγούς, μη νομίζετε ότι η στάση τους σχετίζεται με την εργατικότητα σε καμία περίπτωση. Είναι το ίδιο ταλαιπωρημένοι με εκείνους που δεν θέλουν καθόλου να εργαστούν. Και στις δύο περιπτώσεις, όλοι θέλουν να τους αγαπούν και δεν ξέρουν πώς να διαμαρτυρηθούν για αυτό.
Αλλά αν υπάρχει κάποιο άκρο που αξίζει να βιώσεις, αυτό είναι η αγάπη. Γιατί η αγάπη είναι της κατηγορίας ενάντια στην οποία δεν υπάρχει νόμος...
Ιερέας και γιατρός Bogdan Chiorean
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου