Ονομάζομαι Διονύσης Κυριάκης και είμαι κάτοικος Θεσσαλονίκης.
Το 2006, μετά από μία ανάρτηση στο διαδίκτυο που αφορούσε τον Άγιο γέροντα Παπά Γιάννη Καλαΐδη και την μεγάλη πνευματική του κατάσταση, σκέφτηκα να τον επισκεφτώ μαζί με έναν φίλο μου, ιερέα πλέον, διότι η σύζυγος μου ήταν στις μέρες της όπως συνηθίζουμε να λέμε και λόγω χαμηλής πίεσης και σιδηροπενικής αναιμίας που υπήρχε, είχα μία φοβία μήπως κάτι πάει στραβά, σημειωτέον ότι ήταν το πρώτο παιδί μας και δεν υπήρχε εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις.
Συναντήσαμε τον Άγιο γέροντα μέσα στο ιερό την ώρα που ο νεότερος Ιερέας κοινωνούσε τους πιστούς και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση ότι κοιτούσε διακριτικά κάθε έναν που κοινωνούσε και τον σταύρωνε, έπειτα γυρνούσε το πρόσωπο του στον εσταυρωμένο και κάτι έλεγε αλλά δεν ήταν δυνατόν να τον ακούσουμε.
Τον πλησίασα και του είπα την ανησυχία που είχα και με διαβεβαίωσε ότι θα γεννήσει γρήγορα η σύζυγος μου και το παιδί θα γεννηθεί υγιέστατο.
Ήταν 4 Δεκεμβρίου του 2006, Κυριακή.
Την επόμενη μέρα το πρωί έσπασαν τα νερά και πήγαμε στη κλινική, γέννησε μέσα σε μία ώρα και κάτι χωρίς κανένα πρόβλημα και το παιδί ήταν υγιέστατο όπως προείπε ο Άγιος γέροντας.
Συμπληρωματικά θέλω να προσθέσω ότι επειδή είχε πολύ κόσμο που τον περίμενε έξω από τον ναό για να τον δεί, από ταπείνωση και ένα πρόβλημα υγείας που είχε και αφορούσε τα πόδια του, ήθελε να πάει δίπλα στο σπίτι του για να τους υποδεχτεί εκεί όλους, μας ζήτησε να τον συνοδεύσουμε μέχρι το σπίτι γιατί πονούσε και κατεβαίνοντας τη σκάλα του ναού δίπλα από το ιερό, σκέφτηκα ότι ήταν μεγάλη τιμή που μας ζήτησε να τον συνοδεύσουμε εμείς, αμέσως μόλις ολοκλήρωσα τη σκέψη μου, μας είπε ότι δεν χρειάζεται να τον πάμε και ότι θα πάει μόνος του και δυστυχώς έγινα αιτία να κρατήσουμε τα ασκητικά και ευλογημένα χέρια του μόνο για λίγα μέτρα, έστω και 16 χρόνια μετά, του ζητάω συγνώμη για τον λογισμό που έκανα τότε και τον ευχαριστώ για την άμεση πληροφορία εκ Θεού που μας έδωσε και πήγαν όλα καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου