ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΑ«ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ. ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ» ΟΣΊΑ ΓΕΡΌΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΉΤΗΣ.

ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΑ

«ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ

ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ»

2015

Κάποτε ὁ παπᾶ-Γιάννης τὴν ἐπισκέφθηκε. Τὸν ὑπεραγαποῦσε ἡ Γερόντισσα, ὅπως καὶ ὅλη τὴν εὐλογημένη, πολύτεκνη οἰκογένειά του. Ἦταν μαζί του καὶ ὁ γιός του καὶ ἔψαλλε σὰν ἄγγελος. Παρὼν καὶ ὁ π. Ἀντώνιος καὶ ὁ Ἀντώνης Μωραϊτάκης. Τὴ ρώτησε ὁ παπᾶ-Γιάννης: «Πολλὰ διαζύγια στὴν ἐποχή μας Γερόντισσα. Γιατί αὐτὸ τὸ φαινόμενο. Τί νομίζεις

γι’ αὐτά;» καὶ ἡ Γερόντισσα τοῦ ἀπαντᾶ: «Ὁ ἐγωισμὸς παιδί

μου. Ἅμα θέλει νὰ ὑποτάξει ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γίνεται πόλεμος...

καὶ ὁ πόλεμος διαλύει τὰ πάντα... Ποῦ ἀγάπη, θυσία, ὑπομονή, ὄμορφη κουβέντα, συνεννόηση σὰν μία φορά… Εἶναι καὶ

τὰ πεθερικὰ ποὺ ἀνακατώνουν παιδί μου... Προπαντὸς ἐμεῖς

οἱ γυναίκες... Καὶ παντρεύονται, μετὰ ξεβαργιοῦνται εὔκολα

ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γιατὶ θυμοῦνται τὴν παλιὰ ζωή... Σοῦ λένε

“μία φορὰ εἶχα ἐραστὲς ὅσους ἤθελα. Ἐδὰ θὰ γεράσω μετὰ

τούτη ἢ μετὰ τούτονε;” Καὶ ἀρχίζουν τὰ μαγαρίσματα... Δὲν

ἔχουν ἀγάπη παιδί μου καὶ νοιώθουνε κρέατα… Καὶ ὅπως ξεβαριέσαι τὸ κρέας ὅταν τὸ τρῶς κάθε μέρα καὶ δὲν θὲς μετὰ

νὰ τὸ ξαναδεῖς, ἐτσὰ κι αὐτοί... Θένε ἄλλα πράματα γιατί

θαρροῦνε πὼς θὰ χορτάσουνε. Καὶ σολυσσοῦνε (λυσσᾶνε)

οἱ κακομοίρηδες... καὶ ἴντα δὲν κάνουνε... Βρομιές, ἀνωμαλίες, ἐκτρώσεις, μοιχεῖες, καὶ φτάνουνε στὰ διαζύγια καὶ στὰ

σκοτώματα. Πῶς νὰ μὴ φτάξουνε ἐκιά; Ὁ δαίμονας εἶναι στὰ

σπίτια ντος (τους)... Ποῦ ὁ γάμος; Ὁ γάμος εἶναι ἅγιο πράμα. Ναί, μά, θέλει νὰ συμπαίνεις τὴ φωτιὰ γιὰ νὰ καίει στὴ

σόμπα (νὰ βάζεις ξύλα στὴ φωτιὰ γιὰ νὰ ἐξακολουθεῖ νὰ

ἀνάβει στὴν πυροστιά). Ἔτσι καὶ ἡ χάρη τοῦ γάμου. Θέλει

ἀγώνα γιὰ νὰ αὐξάνεται καὶ νὰ ἁγιάζει τὸ ζευγάρι. Μία

φορὰ τὴ Μεγάλη Σαρακοστὴ τουλάχιστον καὶ τὸν δεκαπεντάρη (Δεκαπενταύγουστο) εἴχανε ἀλάδωτο τραπέζι τσὶ πλιὰ

(στὶς πιὸ πολλὲς μέρες καὶ καθαρὸ κρεβάτι. Ἔδινε γραμμὴ

καὶ ὁ παππούς μου ὁ παπᾶ-Νικόλας ἀπὸ τὴν ὡραία πύλη.

Καὶ εἴχανε παιδί μου πειθαρχία καὶ δὲ τσὶ (δὲν τοὺς) κάνανε

τὰ πάθη κουμάντο. Ἡ καρδιὰ τῶν ἀνθρώπων ἔκανε κουμάντο

ὅλο τὸ ἀποδέλοιπο (ὑπόλοιπο) κορμί. Καὶ δὲν ἐξεβαργιότανε

ἐτσὰ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γιατὶ ἀνανεούντανε μεταξύ ντος. Ἐδὰ

(τώρα) ὁ κόρος (κορεσμὸς) φέρνει σκόρο...».

Βιβλιογραφία Η ΟΣΊΑ ΓΕΡΌΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΉΤΗΣ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΘΕΟΜΟΡΦΟΥ.