ΨΑΛΩ ΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΕΩΣ ΥΠΑΡΧΩ. ΨΑΛΜΌΣ 17 . ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΜΑΥΡΌΠΟΥΛΟΣ

Κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης μου. Ὁ Θεός

μου βοηθός μου, ἐλπιῶ ἐπ᾽ αὐτόν, ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου καὶ ἀντιλήπτωρ μου.

Ἡ λέξη «κέρας» παραπέμπει σὲ πόλεμο, ἑπομένως ἔχει ὑπόψη του

κάποιον πόλεμο ποὺ διεξάγεται, ἢ ὁ ἴδιος εἶναι ἐμπλεκόμενος σ᾿ αὐτὸν

τὸν πόλεμο καὶ ἔχει ὡς ὑπερασπιστή του τὸν Κύριο. Αὐτὴ ἡ ὑπερασπιστικη  παρουσία τοῦ Κυρίου εἶναι καὶ τὸ κέρας. Κέρας σημαίνει κατὰ

λέξη κορυφή. Ἀπὸ ἐκεῖ τὰ κέρατα τῶν ζώων, ἀφοῦ τὸ κέρας ἑνὸς ζώου

εἶναι ἡ κορυφή του· ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἡ λέξη κρανίο, ἡ κορυφὴ τοῦ ἀνθρώπου

ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ὁ στρατιωτικὸς σχηματισμός, τὸ κέρας σὲ μία

ὀργάνωση μάχης. Ἡ πνευματικὴ μάχη χρειάζεται ἰσχυρὰ πνευματικὰ

ὅπλα. Ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου εἶναι οὐσιαστικὰ ὁ πολιορκητικὸς κριὸς

στὴν πνευματικὴ αὐτὴ μάχη καὶ ἡ ἐπικεφαλῆς δύναμη μιᾶς τέτοιας

ἐκστρατείας.

Στὸν ψαλμὸ 131 διαβάζουμε: Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαβίδ,

ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου· τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ ἐνδύσω αἰσχύνην,

ἐπὶ δὲ αὐτὸν ἐξανθήσει τὸ ἁγίασμά μου (Ψαλμ. 131,17-18). Τὸ ἴδιο συμβαίνει σὲ ἕναν πνευματικὸ πόλεμο. Σὲ ἕναν τέτοιο πνευματικό πόλεμο,

λέει ὁ Κύριος, κατὰ τὸν ποιητή, ὁ ἠγαπημένος μου, ὁ πιστός μου ἔχει τὴ δύναμή μου ὡς ἐνίσχυση, καὶ μὲ αὐτὴ τὴ δύναμή μου μπορεῖ νὰ κατι

σχύσει τῶν ἐχθρῶν.