«Ας προσευχηθούμε γι’ αυτήν, ας είναι ιερός θάνατος!»
Λίγα χρόνια πριν περάσει η μητέρα μου στον Κύριο, οι τρεις μας
συναντηθήκαμε μια φορά. Του λέω: «Είναι άρρωστη η μαμά μου, προσευχήσου για αυτήν, δεν
μπορεί να κόψει το κάπνισμα!». Πάλεψε πολύ για να απαλλαγεί από αυτό το πάθος
και συχνά έκλαιγε από τα νεύρα της που δεν μπορούσε να το αφήσει. Η μαμά
εκνευρίστηκε, μου τράνταξε το χέρι και μου είπε ότι δεν έπρεπε να της το πω και
να την κοροϊδέψω! Ήθελα έναν άγιο να προσευχηθεί γι' αυτήν! Λέει ο
Σεβάσμιος Γερόντιος: «Αγαπητέ μου, τι να την κάνω; Αν δεν θέλει τον ιερό θάνατο, τότε
θέλει θάνατο-θάνατο; Πρέπει να προσευχηθούμε για αυτήν, ας είναι ιερός
θάνατος!».
Πέρασαν χρόνια πριν η μαμά αρρωστήσει στο κρεβάτι. Ήμασταν μόνο οι δυο μας, περίπου δύο εβδομάδες πριν περάσει στον Κύριο. Ενώ της
ζέσταινα το φαγητό, τη βλέπω στην άκρη του κρεβατιού, με την πλάτη στον τοίχο
και την ακούω να λέει: «Φύγε από εδώ! Ασε με ήσυχο! Δεν καταλαβαίνεις με τα
τσιγάρα ότι δεν θέλω να καπνίσω άλλο; Φύγε!".
Την κοίταξα και νόμιζα ότι παραληρούσε από την ασθένεια. Τη ρώτησα «μαμά,
καλή μου, με ποιον μαλώνεις;». Ότι είμαστε μόνο οι δυο μας στο σπίτι!».
Θυμωμένη είπε: «Εκεί, εγώ! Μα δεν τον βλέπεις να κάθεται εκεί πίσω από την
πόρτα, στον τοίχο, κοίτα, μου δίνει ένα φυσίγγιο να καπνίσω!». Του είπα ξανά
ότι ήμασταν μόνο οι δυο μας. Η μητέρα ανησυχεί και μου λέει: «Καρκίνο είχα,
αλλά καρκίνο δεν έχω! Με βλέπεις ανόητο;». Φανταστείτε, λοιπόν, έναν ασθενή με
καρκίνο του παγκρέατος να λαχταράει ένα τσιγάρο!
Θυμήθηκα τότε την Ευσεβή και της είπα μέσα στο μυαλό μου: «. Ο Ευσεβής, μου
υποσχέθηκες ότι θα προσευχηθείς να κόψει το κάπνισμα, για να έχει ιερό θάνατο!
Βοήθησέ την!". Μετά από αυτό το περιστατικό, κάπνισε για περίπου δύο ή
τρεις ημέρες και μετά το έκοψε. Ήμουν μαζί της, μας πήρε τηλέφωνο και μας είπε
να φέρουμε όλα τα πακέτα τσιγάρων από το σπίτι και τον κάδο απορριμμάτων. Με το
χέρι της έσπασε όλα τα τσιγάρα και είπε: «Από σήμερα δεν καπνίζω πια! Σε
μισώ!". Πολέμησε μόνη της, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι ήταν και η
μεσολάβηση του Ευσεβή τον οποίον κάλεσα να τη βοηθήσει.
Maria Oros,
Oradea
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου