Από το Βιβλίο: ΔΙΔΑΚΤΟΣ ΘΕΟΥ.

Προσευχή που χορταίνει

Διηγείται ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Κινσάσας κυρός Νικηφόρος, τότε υποτακτικός τού Οσίου Γερασίμου Μικραγιαννανίτου.

«Είχαμε πανηγύρι στο Κελί, δεν ήταν το πανηγύρι των Αγίων Διονυσίου και Μητροφάνους, και είχα το διακόνημα του τραπε¬ζάρη. Ἑτοιμάζοντας την τράπεζα διαπίστωσα ότι υπήρχαν μόνο τρία ψωμιά στο ερμάρι. Ταράχθηκα, γιατί ήμουν υπεύθυνος και δεν είχα μεριμνήσει να έχουμε περισσότερα, ώστε να φθάσουν για τους συμπανηγυριστές μας. Με έπιασε κρύος ιδρώτας. Αν το είχα αντιληφθεί νωρίτερα και είχα ενημερώσει τον Γέροντα, δεν θα βρισκόμασταν τώρα στην δύσκολη θέση να μην μπορούμε να χορτάσουμε τον κόσμο. 

Και τώρα τί κάνουμε, έθεσα το ερώτημα στον εαυτό μου;

Ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται. Τα ψωμιά σε καμμιά πε-ρίπτωση δεν θα έφθαναν. Πήγα με αίσθημα ενοχής στον Γέροντα Γεράσιμο και του είπα:

– Ευλόγησον, Γέροντα, δεν προέβλεψα και μόνο τρία ψωμιά έχουν μείνει στο κελλάρι· τί θα κάνουμε;

Να ζυμώσουμε δεν γινόταν, γιατί δεν υπήρχε ο κατάλληλος χρό-νος. Από την Δάφνη δεν ερχόταν κανένας εκείνη την ώρα, να μας φέρει ψωμιά. Έτσι δεν θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του κόσμου που ήδη είχε μαζευθεί αρκετός.

Εκείνος, όμως, έμενε ατάραχος. Με χτύπησε στην πλάτη και με ήρεμο ύφος μου είπε:

– Πήγαινε, παιδί μου, και συνέχισε το διακόνημά σου. Θα φροντίσει ο Θεός και οι Άγιοί μας!

Έμεινε προσευχόμενος, εγώ έφυγα, συνέχισα την διακονία μου και ξεχάσθηκα κόβοντας ψωμί, χωρίς πλέον να υπολογίζω.

Όταν τελείωσε η πανήγυρις, βλέπω εκεί που είχα τα ψωμιά, να έχουν περισσέψει τρία και όλος ο κόσμος να έχει χορτάσει. Κατάλαβα ότι η προσευχή του Γέροντος είχε εισακουσθεί και μονολόγησα: «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελλαττωθήσονται παντός αγαθού»

Από το Βιβλίο: ΔΙΔΑΚΤΟΣ ΘΕΟΥ

Έκδοσις: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

Εκδοτική Παραγωγή: ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ www.eptalofos.gr