Το Τέλος...

Το Τέλος...

Κουφάρι μένω άψυχο

οταν τα φώτα σβήσουν

και η ψυχή μου πέταξε 

στο τέρμα της αβύσσου..

Και  περιμένω  τον Κριτή

για να της αποδώσω

τα όσα πρέπει σε αυτή

να την ελευθερώσω..

Μια θέση εις τα δεξιά

πόθησα να κερδίσω

σαν  νόμισα πως άφησα

μια δίκαιη ζήση πίσω..

Εγώ ποτέ δεν σε έβλαψα

λέω  στον  Δικαιοκρίτη

μόνο  για  αυτό ψιθύρισα

με αφήνεις  μεσ το ((σπίτι))

Να απολαύσω τα αγαθά

που είχες , εξαγγείλει

ήμουν θαρρώ προσεκτικός 

χωρίς το πετραχήλι    

Δεν έκλεψα δε σκότωσα

δεν είχα αμφιβολίες

δεν είχα για τις πράξεις μου 

ποτέ  μου ερινίες .....

Είχες αγάπη ρώτησες, 

έδειχνες καλοσύνη

και πότε έδωσες   εσύ 

τεκνίον ,   ελεημοσύνη;

Δεν ειδα την ταπείνωση

ούτε την ώρα τούτη

και πως ζητάς απ το Θεό,

με έπαρση , όπως τούτη:

Πότε τα βάρη άφησες

εις τον Πνευματικό σου;

συ μόνος αυτοσύμβουλος

βάδιζες στον σκοπό σου..

Άφησες αβοήθητη

θυμάσαι, μια  γριούλα

με δάκρυα όταν σου  ζήτησε 

((ψίχουλα))  η  καημενούλα ..

Ποτέ δεν ήρθες να με δεις

εις τα νοσοκομεία

και όταν σπάνια το έπραξες

ήταν σαν αγγαρεία..

Είχα  για εσένα άγγελο

μαζί σου να βαδίζει

τον είχες στα αζήτητα, 

δεν ξαίρω αν το γνωρίζεις;

Μπορούσες τέκνον εύκολα

στα δεξιά να κάτσεις 

σου έδωσα στο διάβα σου

Σίμωνες  , να το πράξεις..

Αυτοί κρατούσαν τους σταυρούς

που επέτρεψα  να έχεις

ως ευκαιρίες επιστροφής

στους κόπους σου  να αντέχεις..

Μα πότε Πλάστη μου εγώ

σε είχα συναντήσει, 

συγχώραμε η μνήμη μου

δεν με έχει βοηθήσει..

Ότι στους άλλους έπραξες

σε εμένα το έχεις κάνει

είναι εικόνες του Θεού

δεν το έχεις καταλάβει;;;

Σε άφησα τα τελώνεια

εύκολα να περάσεις

γιατί απ,  την Παντάνασσα 

είχες καλές συστάσεις..

Τώρα σε αφήνω μακριά

κοντά  δεν θα μπορέσεις 

να γεύεσαι γλυκύτητα 

απο σε αυτές τις θέσεις..

ΠΠ