ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ, ΚΥΡΙΕ
Δεν με πειράζει η σωματική πείνα! Μικρό παιδί άντεξα αυτή την πείνα! Στο σπίτι της γιαγιάς Ναστασίας ή στη μητέρα μου δεν υπήρχαν ποτέ δύο πιάτα σε ένα γεύμα, μερικές φορές δεν υπήρχε καθόλου, αλλά αυτό με έπιασε καλά στη ζωή! Με έκανε να νοιάζομαι πάντα για αυτόν που έχει ανάγκη! Όταν πάω με πακέτα στα καημένα τα παιδιά, βρίσκομαι στα μάτια τους, ότι κανείς δεν μας έδωσε τίποτα, δουλεύαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ! Στα 13 μου γύριζα με άντρες στη φύση! Επειδή δεν είχαμε λεφτά να πληρώσουμε έναν άνθρωπο που είχε άλογο και κάρο να μας φέρει ξύλα από το δάσος, τα τραβουσαμε με τον αδερφό μου με αλυσίδες! Φτιάχναμε λουριά σαν άλογα και κόβαμε ξύλα για μέρες! Πόσο χαρούμενοι ήμασταν το βράδυ που είχαμε πετύχει κάτι! Τα παιδικά μας χρόνια ήταν δουλειά και περισσότερη δουλειά, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα από εκείνη την παιδική ηλικία! Και χαλάρωση δεν με περίμενε στο μοναστήρι! Στο μοναστήρι που μπήκα είχαμε πολλά πρόβατα, αγελάδες, άλογα και 30 στρέμματα χειροκίνητο δρεπάνι! Στις πέντε το πρωί, ξυπνούσα αρμέγοντας τα πρόβατα και μετά έκανα εργασίες στον αγρό μέχρι αργά το βράδυ! Η προσευχή του νου, ακούγοντας από τα βάθη της καρδιάς, στο χωράφι με τα πρόβατα διάβαζα το ψαλτήρι. Θεέ μου, τι υπέροχο ήταν, τι πνευματική εμπειρία, με όλο το βάρος που ήταν, δεν το μετανιώνω στιγμή! Όποτε θα ξεκινούσα από την αρχή! Γι' αυτό λέω ότι δεν με ενοχλεί η σωματική πείνα, αλλά η πνευματική, πνευματική πείνα! Δεν κουράζομαι ποτέ τον Θεό, την ομορφιά της Ορθοδοξίας, τη Θεία Λειτουργία, το Σώμα του Χριστού, τη μοναστική ζωή! Μόνο ο Θεός ξέρει τις κακουχίες και όλη την περίοδο της ζωής που πέρασα, γι' αυτό και μόνο την κρίση Του υπολογίζω, είναι ο μόνος που με ξέρει πραγματικά!
Πάτερ Ιωάννης Ντάντσι ❤️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου