Διαβάζουμε στά Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου:

Διαβάζουμε στά Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί

Ἰωάννου: «Γιά τή νηστεία νά μή στενοχωριέσαι, ὅπως ἤδη σοῦ εἶπα, γιατί δέν ἀπαιτεῖ ὁ Θεός ἀπό κανέναν τίποτε παραπάνω ἀπό τή δύναμί του. Διότι, τί εἶναι νηστεία; Δέν εἶναι ἡ παιδεία πού γίνεται στό σῶμα, γιά νά ὑποταχθῆ, ἂν εἶναι ὑγιές καί νά ἐξασθενήση ὡς πρός τά πάθη; Διότι λέει, “ὅταν ἀσθενῶ, τότε εἶμαι δυνατός"(Β' Κορ 12, 10). Πράγματι, ἡ ἀσθένεια

εἶναι πιό καρποφόρα καί ἀπό τήν παιδεία πού γίνεται μέ τή νηστεία καί ὑπολογίζεται περισσότερο καί

ἀπό τήν ἄσκησι σ᾿ αὐτόν πού τή σηκώνει μέ ὑπομονή καί εὐχαριστεῖ τό Θεό. Διότι ὁ ἀσθενής τρυγᾶ καρπούς σωτηρίας, κάνοντας ὑπομονή στήν ἀρρώστια του. Αντί λοιπόν νά ἀγωνίζεσαι νά ἐξασθενήσης

τό σῶμα σου μέ τή νηστεία, μόνο του μέ τήν ἀρρώστια ἐξασθενεῖ. Εὐχαρίστησε τό Θεό πού ἀπαλλάχθηκες ἀπό τόν κόπο τῆς ἀσκήσεως. Γι᾿ αὐτό ἄν φᾶς, καί δέκα φορές τήν ἡμέρα, μή λυπηθῆς. Δέν θά κατακριθῆς, διότι δέν γίνεται ἀπό ἐνέργεια τῶν δαιμόνων, οὔτε ἀπό ἀκηδία, ἀλλά γίνεται πρός δοκιμασία καί ὠφέλεια ψυχῆς»(ΒΦ, ἐρ. 174).