Θυμᾶται ὁ π. Αὐγουστίνος: «Όταν ἤμουν
ἱεροκήρυκας καί περιόδευα τήν ὕπαιθρο, σ' ἕνα χω
ριό γνώρισα ἕναν εὐκατάστατο οικογενειάρχη, πού
εἶχε 7 αγόρια. Ὅλα ἦταν ἔξυπνα καί ἀγαποῦσαν τά
γράμματα, ἐκτός ἀπό ἕνα πού ἦταν διανοητικῶς και
θυστερημένο. Ὅταν ρώτησα τόν πατέρα, τί σκέπτε-
ται νά κάνη τά παιδιά του, ἀπάντησε ὅτι τὸν ἕνα
ἐπιθυμεῖ νά τόν κάνη δάσκαλο, τόν ἄλλο καθηγητή,
τόν τρίτο γιατρό, τόν τέταρτο δικηγόρο, τόν πέμπτο
μηχανικό, τόν ἕκτο ἀξιωματικό. Καί τόν τελευταῖο,
πού ἦταν ὁ διανοητικῶς καθυστερημένος, εἶπε ὅτι θά
τόν κάνη παπᾶ γιά νά ζήση!...»
Οἱ τοῦ βίου ναυαγοί τοῦ Ὑψίστου Λειτουργοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου