Ο άνθρωπος τρέχει ασταμάτητα στον Θεό και απαιτεί, απαιτεί οφέλη: ευτυχία, ικανοποίηση, υγεία. Τρέχει στον Θεό με τις δικες του
ανάγκη, αλλά δεν ζει από Αυτόν, και κάθε φορά, έχοντας λάβει αυτό που ζήτησε, επιστρέφει σε αυτόν
συνήθης πρώην αμαρτωλή ζωή.
Και αυτό το άκαρπο πλήθος ανθρώπων κοντά στον Θεό προκαλεί όλο και πιο συχνά στις λεπρές ψυχές ένα μουρμουρητό εναντίον του Δημιουργού τους, ένα γογγυσμό ενάντια σε όλα και σε όλους.
Τότε ο Θεός γίνεται ένοχος για όλα: είναι Αυτός που δεν ανταποκρίνεται σε αιτήματα και απαιτήσεις, είναι Αυτός που δεν δίνει σε ένα άτομο την πληρότητα της ευτυχίας της ζωής. Αλλά το γεγονός ότι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν ζει σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού και το νόμο του Θεού, ότι θερίζει την πίκρα μιας ζωής που καταστρέφεται από τις δικές του ανομίες, δεν του έρχεται στο μυαλό.
Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κρεστιάνκιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου