«Γιατί να περιμένουμε ανταμοιβή από τον Θεό μετά θάνατον, αν σε αυτή τη ζωή είμαστε τόσο ευλογημένοι από την αγαθότητά Του: ζούμε σε κάθε ειρήνη και απόλαυση ενός ειρηνικού πνεύματος, χαιρόμαστε, είμαστε ελεύθεροι από τα πάντα. Δεν υπάρχει τίποτα στην έρημο παραμονή μας που θα εμπόδιζε ή θα αποσπούσε την προσοχή από τις Θείες Λειτουργίες, θα καθυστερούσε ή θα παρεμπόδιζε την ανάγνωση των Αγίων Γραφών και την θρέψη του εαυτού μας με βαθιά περισυλλογή του Θεού. Αντίθετα, κάθε περίσταση και κάθε αντικείμενο μας ενθαρρύνει να προσεγγίσουμε τον Θεό.
Γύρω μας υπάρχει ένα πυκνό δάσος, πίσω από το οποίο κρύβεται όλος ο κόσμος. Μόνο προς τον ουρανό βρίσκεται το πιο αγνό και ανεμπόδιστο μονοπάτι, που προσελκύει το βλέμμα μας και την επιθυμία να είμαστε άξιοι να μεταβούμε σε εκείνη την ευδαιμονία εκεί. Και από την ένωση της ψυχής με τον Θεό, τι χαρά, τι φόβος, τι αγάπη, γλυκύτητα, παρηγοριά, φώτιση, τρόμος, τρυφερότητα, δάκρυα και πλήρης λήθη του εαυτού μας και όλων των γήινων!
Το πιο ευλογημένο από όλα είναι ότι είμαστε μεταξύ μας με τέτοιο τρόπο «Είμαστε ενωμένοι με πνευματική φιλία, ομοφωνία και ενότητα εν Χριστώ, έτσι ώστε κάθε συμβούλιο που έχουμε να μην είναι ασύμφωνο και η υπακοή να είναι πολύ πρόθυμη». Κάθε περίσταση, κάθε πράγμα, με μια λέξη, οτιδήποτε ορατό και ακουστό μας ωθεί σε στοχασμό πάνω στην παντοδυναμία, τη σοφία και την αγαθότητα του Θεού.»
Από τα απομνημονεύματα της ερήμου ζωής του Αγίου Ζωσιμά Βερχόφσκι, του οποίου η εορτή είναι σήμερα: +24 Οκτ/6 Νοεμβρίου 1833
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου