–Αν κάποιος δεν έχει εξομολογηθεί ή κοινωνήσει ποτέ στη ζωή του (εκτός από την παιδική του ηλικία), μπορεί να πάει στον παράδεισο;
«Δεν ξέρω τι θα κάνει εκεί... Εκτός κι αν χαθεί κάπου στο σύμπαν και καταλήξει εκεί κατά λάθος. Και πώς μπορείς να φτάσεις εκεί χωρίς να ψάξεις τον παράδεισο; Δεν είναι κάποιο είδος παγίδας. Ο παράδεισος θα αναζητηθεί!»
– Ο παράδεισος είναι ένα μέρος όπου κάποιος αισθάνεται απερίγραπτα καλά.
«Όχι, εξαρτάται από το ποιος. Ένα πουλί είναι χαρούμενο στον αέρα, αλλά ένα ψάρι είναι χαρούμενο κάτω από το νερό. Τι θα γίνει αν αλλάξουν θέσεις; Και οι δύο θα πνιγούν.»
- Άρα, αν ανοίξεις τον παράδεισο σε έναν αμαρτωλό, δεν θα είναι ευτυχισμένος εκεί;
- Όχι, όλοι είναι αμαρτωλοί, αλλά υπάρχουν αμαρτωλοί που μετανοούν, και υπάρχουν εκείνοι που μιμούνται τη μετάνοια.
– Και έτσι ο άνθρωπος μιμήθηκε και μιμήθηκε...
– …Έρχεται, και ο Κύριος λέει: «Φύγε από μένα, ούτε σε ξέρω ποιος είσαι».
- "Πώς; Στάθηκα ενώπιόν Σου, Κύριε, στον ναό κάθε Κυριακή λειτουργία."
«Δεν στεκόσουν μπροστά μου, αλλά μπροστά στον εαυτό σου. Θαύμαζες τον εαυτό σου, έκρινες τους ανθρώπους. Και τώρα θα κριθείς με την ίδια κρίση με την οποία έκρινες.» Και το χνούδι και τα φτερά θα πεταχτούν από πάνω σου.
Αρχιερέας Ντιμίτρι Σμιρνόφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου