21. Ερώτηση ενός μοναχού: Εκτός από τη σωματική τύφλωση, υπάρχει και κάποιο άλλο είδος τύφλωσης;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Ναι! Είναι πνευματική τύφλωση. Οι σωματικά τυφλοί αναγνωρίζουν την ατυχία τους μέσω του νου τους· αλλά ποιος μπορεί να πείσει την ψυχή για την πνευματική της τύφλωση; Οι σωματικά τυφλοί αντιπαθούν την κατάστασή τους, αλλά οι πνευματικά τυφλοί συνήθως αγαπούν το σκοτάδι τους. Οι σωματικά τυφλοί αγαπούν και αγωνίζονται για το αισθητηριακό φως· αλλά για τους πνευματικά τυφλούς, το πνευματικό φως είναι αφόρητο. Οι τυφλοί δεν επιτρέπουν ποτέ στον εαυτό τους να ανταγωνίζεται εκείνους που βλέπουν αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν με τα μάτια τους· δεν συμβαίνει το ίδιο με τους πνευματικά τυφλούς: είναι ακράδαντα πεπεισμένοι ότι βλέπουν καθαρά και καθαρά, και μάλιστα αποκαλούν τυφλούς εκείνους που δεν σκέφτονται και δεν ενεργούν όπως αυτοί. Οι τυφλοί δεν αναλαμβάνουν ποτέ να καθοδηγήσουν κάποιον σε ένα μονοπάτι άγνωστο σε αυτούς· αλλά οι πνευματικά τυφλοί δεν ενεργούν έτσι: προσφέρουν ιδιαίτερα τον εαυτό τους ως οδηγοί στους άλλους, οδηγώντας τους έτσι σε λάθος δρόμο. Αυτός που έχει επίγνωση της πνευματικής του τυφλότητας θα πάψει να βασίζεται στον εαυτό του και στη δική του αλήθεια και, όπως ο προφήτης Δαβίδ, θα φωνάξει: «Κύριε, άνοιξε τα μάτια μου, για να κατανοήσω θαυμαστά πράγματα από τον νόμο Σου» ( Ψαλμός 118:18 ).
22. Η ερώτηση του προσκυνητή: Πώς πρέπει να δίνω ελεημοσύνη;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Δώστε ελεημοσύνη με τέτοιο τρόπο ώστε ούτε το αριστερό σας χέρι να μην ξέρει τι κάνει το δεξί σας χέρι.
23. Το ερώτημα του προσκυνητή: Τι είναι η χριστιανική ελευθερία;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Αυτή είναι η ηθική δύναμη που μας χορηγείται με τη χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού για να αντιστεκόμαστε στην αμαρτία και να νικάμε το κακό, και ταυτόχρονα να κάνουμε καλές πράξεις, ή να υπηρετούμε την αλήθεια του Θεού, όπως λέει ο Απόστολος: «Από της αμαρτίας ελευθερωθέντες, γίνατε δούλοι δικαιοσύνης» ( Ρωμ. 6:18 ). Η τελειότητα της χριστιανικής ελευθερίας προκύπτει σταδιακά μέσω του πνευματικού αγώνα και της αυταπάρνησης, μέσω της εντατικής πάλης του πνεύματος κατά της σάρκας, έτσι ώστε η υπεροχή του πρώτου να αυξάνεται σταδιακά, μέχρι που τελικά ο σπόρος, ή η αρχή, της αμαρτίας, να εξαλειφθεί εντελώς από εμάς, και η αλήθεια του Θεού εν Χριστώ Ιησού του Κυρίου μας βασιλεύει μέσα μας.
24. Ερώτηση ενός δόκιμου: Σίγουρα είμαι ο πιο αμαρτωλός από όλους, ώστε οι θλίψεις με επισκέπτονται καθημερινά;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Οι λύπες, σαν τα νερά της Μαράς, μας συναντούν αναπόφευκτα στο δρόμο μας προς την ουράνια πατρίδα· γιατί το στέμμα κερδίζεται μόνο με την ακλόνητη στήριξη του σταυρού. Όταν το κεφάλι μας είναι στεφανωμένο με αγκάθια, είναι πρέπον τα πόδια μας να περπατούν σε μονοπάτια σπαρμένα με τριαντάφυλλα; Οι λύπες και οι ασθένειες είναι ιερά φάρμακα· μπορούμε να τις γλυκάνουμε με πίστη και εγκάρδια προσευχή, αλλά εμείς οι ίδιοι, ως επί το πλείστον, τις κάνουμε πικρές, προσθέτοντας στο ποτήρι της δοκιμασίας το μείγμα της ανυπομονησίας και της έλλειψης πίστης μας. Ωστόσο, οι λύπες είναι πάντα ωφέλιμες. Είναι, στα δεξιά του Κυρίου, τα μέσα για την θεραπεία των πνευματικών μας ασθενειών, για την ταπείνωση της υπερηφάνειας και την τιθάσευση των παθών. Μαλακώνουν τις σκληρές μας καρδιές, μας αναγκάζουν να καταφύγουμε στον Θεό με προσευχή και μας κάνουν φτωχούς στο πνεύμα και ασήμαντους στα δικά μας μάτια.
25. Ερώτηση ενός Περιπλανώμενου: Τι είναι το «αντίδωρο» και πότε πρέπει να χρησιμοποιείται;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : «Αντίδωρον» σημαίνει «αντί για δώρα». Η Αγία Εκκλησία προστάζει να καταναλώνεται το αντίδωρο πριν από την κατανάλωση φαγητού και με ευλάβεια, διότι είναι ιερός άρτος, ψωμί από το θυσιαστήριο του Θεού, μέρος των προσφορών στο θυσιαστήριο του Χριστού, όπου λαμβάνει ουράνιο αγιασμό.
26. Ερώτηση ενός δόκιμου: Υπάρχει θεραπεία για τις αμαρτίες;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Σε αυτή την ερώτηση, σας παρουσιάζω την απάντηση ενός γιατρού στο ιατρείο μιας σκήτης. Ακούστε! Ένας άνθρωπος, περνώντας από μια σκήτη, μπήκε στο ιατρείο που βρισκόταν εκεί. Βλέποντας πολλούς άρρωστους να κείτονται εκεί, πλησίασε τον γιατρό και ρώτησε: «Υπάρχουν φυτά που θεραπεύουν τις αμαρτίες;» «Ναι», απάντησε ο γιατρός, «και θα σας τα δείξω. Πάρτε τη ρίζα της υπακοής, το κλαδί της υπομονής, τα άνθη της αγνότητας και τον καρπό των καλών πράξεων. Αλέστε όλα αυτά σε ένα δοχείο ταπεινότητας, κοσκινίστε τα μέσα από ένα κόσκινο κοινής λογικής, ρίξτε τα σε μια ταβέρνα ελπίδας, ποτίστε τα με στεναγμούς και προσθέστε λίγο δακρυγόνο. Στη συνέχεια, ανάψτε μια φωτιά θεϊκής αγάπης, καλύψτε την ταβέρνα με ελεημοσύνη και γεμίστε την με τα ξύλα της επιμέλειας. Όταν το παρασκευασμένο μείγμα βράσει εντελώς, τότε ψύξτε το με αδελφική αγάπη και δεχτείτε το με ένα κουτάλι μετάνοιας. Μόλις λάβετε αυτό το φάρμακο, με καθαρή πίστη, με τη βοήθεια της εγκράτειας και της νηστείας, θα θεραπευτείτε από κάθε αμαρτωλή ασθένεια και θα είστε υγιείς τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή» (Χριστιανική ανάγνωση, 15ο έτος, σελ. 188).
27. Ερώτηση ενός επισκέπτη: Μπορεί να βρεθεί αληθινή και πλήρης παρηγοριά στη φιλία;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Η παρηγοριά είναι δώρο από τον ουρανό, και μόνο από τον ουρανό — από τις μακρινές χώρες της ουράνιας πατρίδας μας — μπορεί να ληφθεί. Επομένως, δεν είναι ο φίλος μας που μας παρηγορεί, αλλά ο Θεός που μας στέλνει έναν φίλο, είτε για παρηγοριά όταν είμαστε λυπημένοι, είτε για βοήθεια όταν έχουμε ανάγκη, είτε για θεραπεία όταν είμαστε άρρωστοι, είτε για συμβουλές όταν είμαστε σε σύγχυση και δεν είμαστε σίγουροι τι να κάνουμε.
28. Ερώτηση επισκέπτη: Πώς πρέπει να χρησιμοποιήσω την περιουσία μου ώστε να χρησιμοποιείται με χριστιανικό τρόπο;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Η αληθινή χρήση του πλούτου συμβαίνει όταν κατευθύνεται προς το αληθινό μας όφελος και προς την απόκτηση του πλούτου του ελέους του Θεού.
29. Η ερώτηση ενός περιπλανώμενου: Τι ζεσταίνει μια ψυχρή ψυχή;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Μέσω του Λόγου του Θεού, προσευχή, ταπείνωση και μετανοημένη και ευγνώμων καρδιά προς τον Θεό, σε όλες τις αλλαγές, όχι μόνο της εξωτερικής κατάστασης αλλά και της εσωτερικής.
30. Ερώτηση ενός Περιπλανώμενου: Πώς μπορώ να αποφύγω τις ασυνήθιστα έντονες αισθήσεις της λαγνείας όχι μόνο παρουσία γυναικείων προσώπων, αλλά και όταν τις φαντάζομαι αδιάφορα;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Όταν βλέπει κανείς γυναίκες, πρέπει να φυλάει το μυαλό και τα συναισθήματά του από οποιεσδήποτε άσεμνες σκέψεις ή πράξεις. Ιδιαίτερα πρέπει να αποφεύγει να μιλάει χωρίς προσοχή και να αποσύρεται γρήγορα από τις συναθροίσεις τους. Αν η φαντασία κάποιου προκαλεί κάποιον με πύρινη δαιμονική κολακεία, πρέπει να συγκρατεί τις σκέψεις του και να φυλάσσεται ευλαβικά με το σημείο του σταυρού. Για να προστατευτεί από τη σαρκική και ψυχική ηδονή, η συνετή μετριοπάθεια σε όλα είναι χρήσιμη. Αλλά πρώτα απ 'όλα, πρέπει να ικετεύει τον Παντοδύναμο Κύριο για προστασία από τις επιθέσεις αυτού του πιο άγριου πάθους, γιατί ο άνθρωπος δεν θα το εξαλείψει ποτέ μόνος του. Αλλά με τη θέλησή μας και την προσευχή μας, ο πανάγαθος Θεός σβήνει τη φλόγα αυτής της φλόγας με την απαλή εισροή της χάρης Του.
31. Ερώτηση από έναν αρχάριο. Η τεμπελιά με κυριεύει με τρομερό τρόπο: πώς μπορώ να την ξεφορτωθώ;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Αν πολεμάς την τεμπελιά με μισή καρδιά, δεν θα την νικήσεις ποτέ. Αλλά αν αντισταθείς σε αυτήν με σταθερή αποφασιστικότητα, αν και όχι χωρίς εσωτερική θλίψη, τότε με τη βοήθεια του Θεού μπορείς να κερδίσεις τη νίκη εναντίον της. Η απόκρουση του εχθρού είναι σημάδι ενός πιστού και καλού πολεμιστή. Αλλά η οπισθοδρόμηση είναι χαρακτηριστικό μόνο ενός τεμπέλη και ανάξιου οπλοφόρου. Ο άνθρωπος πρέπει να φυλάσσεται από αυτή την κακία μέχρι τον τάφο, για να μην ακούσει την τελευταία ημέρα την τρομερή κρίση του βλέποντος των καρδιών. Η Γραφή λέει: «Ο Κύριος θα δώσει στέφανο ζωής σε αυτόν που είναι πιστός μέχρι θανάτου» ( Αποκ. 2:10 ). Επομένως, το στέφανος δίνεται μόνο σε εκείνους που μπαίνουν στη μάχη με την σταθερή πρόθεση να διεξάγουν πόλεμο μέχρι την τελευταία τους πνοή, που δεν καταθέτουν τα όπλα τους, ακόμη και τη στιγμή των πιο τρομερών κινδύνων, και που δεν παραδίδουν την καρδιά τους στον εχθρό. Ένας τέτοιος, αν και μερικές φορές ηττημένος, δεν εγκαταλείπει τον ιερό του ζήλο και δεν χάνει ποτέ την ελπίδα του, και γι' αυτό, είτε επιτύχει είτε αποτύχει, στέφεται ως καλός πολεμιστής που αγωνίζεται για την ουράνια τιμή, μόνο και μόνο για την πρόθεσή του και την σταθερότητά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου