Η πείνα της ψυχής είναι ισχυρότερη από την πείνα του σώματος.
Η ψυχή πεινάει όταν δεν υπάρχει προσευχή στην καρδιά. Όταν η καρδιά έχει σκληρυνθεί και έχει αποξενωθεί από όλα τα άγια.
Η ζωή της ψυχής είναι κρυμμένη από τα μάτια μας. Αλλά η ψυχή, όπως και το σώμα, χρειάζεται να ξεδιψάσει τόσο την πείνα όσο και τη δίψα. Αναζητά καθαρό και φρέσκο αέρα, κουρασμένη να αναπνέει την ατμόσφαιρα των ανθρώπινων αμαρτιών. Αναζητά τον αέρα του ουρανού. Διψά για κοινωνία με τον Θεό και χρειάζεται μια ανεξάντλητη πηγή φωτός και ζεστασιάς για να τη ζεστάνει. Και έτσι έλκεται από τον ναό.
Όπως ακριβώς ένας κήπος μεγαλώνει και ανθίζει μόνο όταν αναζωογονείται από την υγρασία, έτσι και η ψυχή μας ωριμάζει για αιώνια ζωή μόνο όταν ποτίζεται από τη χαριστική βροχή του Αγίου Πνεύματος. «Με το Άγιο Πνεύμα κάθε ψυχή ζει».
Στην εκκλησία, η ψυχή βρίσκει δύναμη να υπομείνει όλες τις γήινες δοκιμασίες. Εκεί, δεν ποτίζεται μόνο από σταγόνες της χάρης του Θεού, αλλά και από την άφθονη βροχή της. Αυτή χύνεται πάνω μας μέσω κοινών προσευχών, ύμνων και των ευλογιών του κλήρου. Και αν η προσευχή μας είναι βαθιά και ειλικρινής και προέρχεται από το εσωτερικό μας είναι, αισθανόμαστε την εγγύτητα του Θεού, την παρουσία Του στην εκκλησία ανάμεσά μας.
Μια πεινασμένη και διψασμένη ψυχή δεν μπορεί να μείνει χωρίς χορτασμό. Αν δεν χορταίνει στο μονοπάτι της επίγειας ζωής της, η πείνα της στην αιωνιότητα θα είναι ασύγκριτα έντονη. Αλλά λόγω της αμαρτωλότητάς μας, μπορεί να μην αντιληφθούμε την πείνα της ψυχής. Και αυτή εκδηλώνεται με μια νωθρότητα του πνεύματος· συχνά με μια ακατανόητη, φαινομενικά αναίτια αγωνία.
Είναι απαραίτητο να φροντίζουμε για την τροφή και την θεραπεία της ψυχής, αφού μέσω αυτού ωριμάζει και αναπτύσσεται η πνευματική μας ζωή, η εν Χριστώ ζωή μας εμβαθύνει και μας ενώνει με τον Κύριο.
Μια ψυχή μπορεί να είναι πνευματικά νεκρή για την αιώνια ζωή. Αλλά στον ναό του Θεού, ο πολύτιμος σπόρος του λόγου του Θεού εισέρχεται σε αυτήν... ένα θαύμα συμβαίνει σε αυτή την ψυχή, είναι ντυμένη με αγνά και λαμπρά ενδύματα...
Η ψυχή πονάει από τις αμαρτίες μας με ψυχική οδύνη, θλίψεις και ανησυχίες, οι οποίες θεραπεύονται στην Εκκλησία του Χριστού. Διότι στην Εκκλησία αναπνέουμε καρποφόρα, ζωοποιό προσευχή και αντλούμε δύναμη από αυτήν για την πνευματική μας ζωή. Ο Σωτήρας μας είναι αόρατα παρών στην εκκλησία.
Μια ένδειξη ότι μια υγιής ψυχή ζει μέσα μας είναι η επιθυμία μας για προσευχή. Σε ένα άτομο που δεν αισθάνεται την ανάγκη να προσευχηθεί, η ψυχή στεγνώνει.
Κάθε αμαρτία αφήνει πληγές στην ψυχή. Και αυτές θεραπεύονται με τη μετάνοια. Έχει ήδη ειπωθεί ότι μια υγιής ψυχή αγωνίζεται για την προσευχή. Γιατί η προσευχή είναι η πνοή της ψυχής μας.
Σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες, κατά την προσευχή, η ψυχή μας, για αυτές τις στιγμές, φαίνεται να αποχωρίζεται από το σώμα της, και ο ίδιος ο Παντοδύναμος και στοργικός Πατέρας έρχεται να την συναντήσει. Εφόσον η κοινωνία της ψυχής μας με τον Θεό επιτυγχάνεται μέσω της προσευχής, ο καθένας μας πρέπει να καλλιεργεί τον πνευματικό καρπό της προσευχητικής θέρμης μέσα στην ψυχή του, έτσι ώστε η προσευχή να γίνει μια γλυκιά, χαρούμενη ανάγκη της ψυχής - σαν αέρας για τους πνεύμονες, σαν τροφή για το σώμα.
Η ψυχή δεν δημιουργήθηκε για την αμαρτία. Η αμαρτία είναι αποκρουστική και ξένη προς αυτήν, καθώς αναδύθηκε από τα χέρια του Δημιουργού αγνή και αναμάρτητη.
Και κατά τη βάπτιση ενός ατόμου, ντύνεται με κατάλευκα ενδύματα, τα οποία συνήθως λερώνονται από αμαρτίες σε όλη τη ζωή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πνευματική μας φύση είναι τόσο δομημένη που όλες οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι επιθυμίες, όλες οι κινήσεις του πνεύματός μας είναι στενά συνδεδεμένες. Και η αμαρτία, εισερχόμενη στην καρδιά, ακόμη και πριν διαπραχθεί, μόνο η σκέψη της, και στη συνέχεια μέσω της πράξης, αφήνει αμέσως το σημάδι της σε όλες τις πτυχές της πνευματικής μας δραστηριότητας. Και η καλοσύνη, μπαίνοντας σε μάχη με το κακό που μας έχει διαπεράσει, αρχίζει να εξασθενεί και να ξεθωριάζει.
Η ψυχή καθαρίζεται με τη δακρυσμένη μετάνοια. Και αυτό είναι απαραίτητο, γιατί η ψυχή είναι ο Ναός του Αγίου Πνεύματος. Και το Άγιο Πνεύμα μπορεί να κατοικήσει μόνο σε έναν καθαρό ναό.
Μια ψυχή καθαρισμένη από τις αμαρτίες γίνεται νύφη του Θεού, κληρονόμος του παραδείσου, σύντροφος των αγγέλων. Γίνεται βασίλισσα, γεμάτη με τις χάρες και τα ελέη του Θεού.
Μια έκθεση των εντολών, η τήρηση των οποίων μπορεί να σώσει την ψυχή
Το μεγαλείο και η ομορφιά μιας πιστής ψυχής έγκειται στην ταπεινότητά της. Η είσοδος στην ψυχή είναι η καρδιά μας. Και για να διατηρήσουμε την ψυχή μας αγνή, πρέπει να φυλάμε επιμελώς την καρδιά μας από την διείσδυση οτιδήποτε αμαρτωλό, ακάθαρτο ή κάτι που θα μπορούσε να βλάψει την ψυχή.
Ο άνθρωπος έλαβε μια αγνή και άγια ψυχή από τον Θεό. Και, όπως ήδη αναφέρθηκε, στην κολυμβήθρα έλαβε χιονόλευκα ενδύματα, αλλά σταδιακά οι αμαρτίες και οι κακίες μας τη μολύνουν.
Στην αρχή, η αμαρτία αφήνει ένα μικρό λεκέ πάνω της και έπειτα οι αμαρτίες την καλύπτουν με στρώματα βρωμιάς. Οι αμαρτίες και τα πάθη μας λεκιάζουν και σκίζουν το ένδυμα της ψυχής.
Η ψυχή περνάει στην αιώνια ζωή πριν από το σώμα.
Θα ενωθεί με το μεταμορφωμένο σώμα μας μόνο μετά την ανάσταση των νεκρών. Ο καθένας μας έχει ένα κοινό καθήκον, ένα καθήκον απέναντι στον Θεό και στις αθάνατες ψυχές μας, να αγωνίζεται να σώσει τις ψυχές του.
Αν δεν προετοιμάσουμε τις ψυχές μας κατά τη διάρκεια της γήινης ζωής μας για τον νέο κόσμο στον οποίο είναι προορισμένες να κατοικήσουν, πόσο ξένοι θα νιώσουν σε αυτόν τον νέο κόσμο! Η Βασιλεία των Ουρανών θα είναι κλειστή γι' αυτές!
Αδελφοί και αδελφές!
Στη σύντομη επίγεια ζωή μας, μπορούμε και να χάσουμε τις ψυχές μας για την αιωνιότητα και να τις σώσουμε. Ας εργαστούμε λοιπόν για να στολίσουμε τις ψυχές μας με άφθαρτη, αιώνια ομορφιά, μιμούμενοι την ακτινοβόλα ομορφιά του Κυρίου μας, ώστε να μπορέσουμε να έρθουμε στον παράδεισο ως κατοικία μας. Αμήν.
Ο Άγιος Ερμάς, ένας αποστολικός πατέρας που επαινέθηκε ιδιαίτερα από τον Απόστολο Παύλο (Ρωμ. 16:14), είναι γνωστός για το βιβλίο του με τίτλο «Ο Ποιμένας», το οποίο στους πρώτους αιώνες διαβάζονταν ακόμη και στις εκκλησίες παράλληλα με τις αποστολικές επιστολές. Πιστεύουμε ότι θα ήταν χρήσιμο να εξοικειωθούμε με τις σωτήριες εντολές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο, η εκπλήρωση των οποίων μπορεί να σώσει την ψυχή κάποιου. Πιστεύουμε ότι τα λόγια αυτού του αποστολικού πατέρα θα είναι πιο πειστικά από τα αδύναμα παραληρήματά μας. Ξεκινά την ανάλυσή τους ως εξής:
«Προσευχόμουν», λέει, «στο σπίτι μου και μετά κάθισα στο κρεβάτι μου. Τότε είδα έναν άντρα να μπαίνει, η εμφάνισή του ενέπνεε σεβασμό, ντυμένος με ρούχα βοσκού. Είχε μια λευκή κάπα ριγμένη πάνω του, ένα σακίδιο περασμένο στους ώμους του και ένα μπαστούνι στα χέρια του. Με χαιρέτησε, και τον χαιρέτησα. Έπειτα κάθισε δίπλα μου και είπε: «Σε στέλνω για να μείνω μαζί σου για το υπόλοιπο της ζωής σου». Όταν το είπε αυτό, μου φάνηκε ότι με βάζει σε πειρασμό, και τον ρώτησα: «Ποιος είσαι;» - γιατί ξέρω καλά αυτόν στον οποίο είμαι εμπιστευμένος. «Τότε δεν με αναγνωρίζεις;» ρώτησε. «Όχι», απάντησα. «Είμαι ο βοσκός στον οποίο είσαι εμπιστευμένος», είπε. Με αυτά τα λόγια το πρόσωπό του άλλαξε, και αναγνώρισα σε αυτόν τον φύλακα άγγελό μου. Ένιωσα ντροπή, φόβος και θλίψη άρχισαν να με ενοχλούν, αλλά με ηρέμησε, λέγοντας: «Μη φοβάσαι! Έχω σταλεί για να σου δείξω όλα όσα μπορείς να κάνεις για να σώσεις την ψυχή σου». Ακούστε προσεκτικά και γράψτε τα όλα για μνήμη, ώστε, ξαναδιαβάζοντάς τα από καιρό σε καιρό, να μπορείτε να ανανεώνετε τις σκέψεις σας και να ενδυναμώνετε την ασταθή θέλησή σας.
Αν τηρείτε όλα όσα σας αποκαλύπτονται με καθαρή καρδιά, θα λάβετε από τον Κύριο όλες τις ευλογίες που έχει υποσχεθεί στους πιστούς Του. Αλλά αν, αφού ακούσετε τις οδηγίες μου, όχι μόνο δεν διορθώσετε τον εαυτό σας, αλλά αντίθετα αρχίσετε να προσθέτετε αμαρτία στην αμαρτία, τότε ο Κύριος θα στείλει πάνω σας καταστροφή μετά από καταστροφή μέχρι να συντρίψει είτε την καρδιά σας είτε τα κόκαλά σας.
Έχοντας πει αυτά, ο ποιμένας μου, ο άγγελος της μετάνοιας, μου πρόσφερε τις δώδεκα εντολές με την ακόλουθη σειρά:
«1. Πίστευε σε έναν Θεό, που λατρεύεται εν Τριάδι, τον Δημιουργό του ουρανού και της γης, των ορατών και των αοράτων πάντων, ο οποίος από το μηδέν κάλεσε όλα τα δημιουργήματα στην ύπαρξη και τους χάρισε τόσες τελειότητες όσες μπορεί να χωρέσει το καθένα από αυτά.»
2. Ζήσε με απλότητα και αγνότητα, μην βλάπτεις τον πλησίον σου ούτε με μια λέξη, αντίθετα, βοήθησε τον καθένα στις ανάγκες του, χωρίς να διακρίνεις ποιος ζητάει και σε ποιον δίνεις.
3. Μηδενός λόγος διεφθαρμένος ας μη εξέλθει εκ του στόματός σας· αγαπήστε την αλήθεια και φύγετε από το ψεύδος.
4. Να φυλάς την συζυγική πίστη σαν κόρη οφθαλμού, γιατί αυτός είναι ο αμετάβλητος νόμος του Δημιουργού - να είσαι αγνός και άμεμπτος ενώπιόν Του, είτε στην παρθενία είτε σε έναν έντιμα διατηρημένο γάμο. Αν έχεις παντρευτεί, μην ζητάς άδεια ή άλλη σύζυγο· αν έχεις αποφασίσει να παραμείνεις παρθένος, μην ζητάς σύζυγο. Ομοίως, αν πεθάνει ένας σύζυγος, το επιζών μισό δεν αμαρτάνει συνάπτοντας δεύτερο γάμο· αλλά θεωρείται άξιο μεγαλύτερης τιμής από τον Θεό όταν αποφασίσει να διατηρήσει τη χηρεία σε αγνότητα και αγνότητα.
Με αυτά τα λόγια, λέει ο Ερμάς, τον ρώτησα: «Τι πρέπει να κάνει κάποιος που αμαρτάνει;» «Να μετανοήσει», απάντησε ο άγγελος ποιμένας. Του είπα: «Έχω ακούσει ότι δεν υπάρχει άλλη μετάνοια εκτός από το βάπτισμα, ότι βυθιζόμενοι στα νερά της αναγέννησης λαμβάνουμε την άφεση όλων των αμαρτιών και δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να αμαρτάνουμε μετά από αυτό». Ο άγγελος μου απάντησε: «Το βάπτισμα δεν ονομάζεται μετάνοια. Ο Θεός έχει καθιερώσει τη μετάνοια για εκείνους που, καλούμενοι με το βάπτισμα στον αριθμό των πιστών, στη συνέχεια πέφτουν σε αμαρτίες, μέσω των τεχνασμάτων του διαβόλου. Ο ελεήμων Θεός δέχεται τη μετάνοια τέτοιων, αλλά πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι οι συχνές πτώσεις στην αμαρτία, διορθωμένες ακόμη και με τη συχνή μετάνοια, καθιστούν την ίδια τη μετάνοια ύποπτη. και μπορεί κανείς τελικά να πέσει έτσι ώστε μετά την πτώση να μην υπάρχει καμία ευκαιρία να αναστηθεί ξανά και να αρχίσει να ζει για τον Θεό. Ας το φοβάται αυτό όποιος κοιτάζει επιπόλαια τις αμαρτίες». Έχοντας πει αυτά, ο ποιμένας άρχισε ξανά να συνεχίζει να δείχνει τις εντολές του Θεού που είναι σωτήριες για εμάς:
«5. Περπατώντας το μονοπάτι των εντολών, δεν μπορείς να αποφύγεις εμπόδια και κόπους. Να είσαι θαρραλέος και ας δυναμώσει η καρδιά σου: να είσαι υπομονετικός στο να κάνεις καλές πράξεις και να υπομένεις όλα τα προβλήματα στην πορεία.»
6. Να θυμάστε ότι κάθε άνθρωπος έχει δύο αγγέλους—έναν καλό και έναν κακό. Ο ένας τους έλκει σε καλές πράξεις, ο άλλος σε αμαρτίες και κακίες. Δώστε προσοχή στον εαυτό σας και κλίνετε προς τον πρώτο, απορρίπτοντας τον δεύτερο, διακρίνοντας από τις εσωτερικές σκέψεις της καρδιάς σας ποιος από αυτούς σας διδάσκει μαθήματα εκείνη τη στιγμή και θέλει να σας κυριαρχήσει.
7. Φοβηθείτε τον Ένα Θεό, τον Δημιουργό και Προμηθευτή και Σωτήρα σας, και μην ταπεινώνετε την παιδική σας αφοσίωση σε Αυτόν και την ισχυρή σας εμπιστοσύνη σε Αυτόν με κενό φόβο για τις σκοτεινές δυνάμεις.
8. Φρόντισε να δείξεις τον εαυτό σου ως ζηλωτή εκτελεστή όλων των εντολών του Θεού χωρίς εξαίρεση και έναν προσεκτικό δημιουργό όλων όσων ο άγγελος θα εμπνεύσει στην καρδιά σου ή ο συνδυασμός των περιστάσεων της ζωής σου θα υποδείξει - και θα είσαι γιος στον οίκο του Θεού, και όχι δούλος.
9. Προσευχήσου, αγώνου στην προσευχή, προσευχήσου αδιάλειπτα, ώστε όποτε χρειαστεί, να κατέλθει πάνω σου δύναμη από ψηλά για να κάνεις το καλό και να βοηθήσεις στην αποφυγή του κακού. Η προσευχή μεταμορφώνει τον γήινο σε ουράνιο ον και τον ντύνει με ουράνια καθαρότητα και αγιότητα.
10. Φύγετε από ψευδοπροφήτες, μάντεις και μάγους (οι οποίοι ήταν τότε σε μεγάλο αριθμό. Ο Σίμων ο Μάγος και οι μαθητές του ήταν ανάμεσά τους), μέσω των οποίων ο εχθρός καταστρέφει τους υπηρέτες του Θεού... Όσοι είναι αδύναμοι στην πίστη στρέφονται σε αυτούς τους απατεώνες, και αυτοί, ανταποκρινόμενοι στις επιθυμίες της καρδιάς τους, γεμίζουν τα κεφάλια τους με φανταστικές ελπίδες. Στη συνέχεια, αναμειγνύοντας μια θάλασσα από ψέματα με μια σταγόνα αλήθειας, τους εξαπατούν και τους ωθούν πίσω στην ειδωλολατρία. Όποιος πιστεύει ειλικρινά και έχει αφιερωθεί στον Θεό δεν θα πάει σε αυτούς. Ένα τέτοιο άτομο αναζητά τον παράδεισο. Αλλά συνήθως μάντευε μόνο για γήινα πράγματα.
11. Η Εκκλησία του Ζώντος Θεού ας είναι ο διδάσκαλος, ο μόνος διδάσκαλος, ο στύλος και το στήριγμα της αλήθειας. Μέσα σε αυτήν είναι το φως της ακλόνητης, αληθινής γνώσης. Έξω από αυτήν είναι σκοτάδι και ζόφος. Εκεί ο άρχοντας αυτού του κόσμου έχει στήσει την έδρα της διδασκαλίας του και τυφλώνει τα μυαλά εκείνων που τον ακούν και αρνούνται να ακούσουν τη φωνή της Εκκλησίας επειδή είναι κοσμικοί.
Ιδού μια δοκιμασία για εσάς: αυτό που αντιφάσκει με τη διδασκαλία της Εκκλησίας είναι η φωνή του πατέρα του ψεύδους! Δώστε προσοχή και κρατήστε τον εαυτό σας αγνό από αυτή την πτώση. Ιδού ένα άλλο σημάδι! Ο λόγος της αλήθειας φέρνει βαθιά ειρήνη, ηρεμία και γλυκύτητα στην καρδιά που πιστεύει. Αλλά ο λόγος των απατεώνων διεγείρει όνειρα και αμφιβολίες και, σαν αλμυρό νερό, πυροδοτεί τη δίψα για γνώση, κλειδώνοντας το νου, σαν φυλακισμένο, σε μια αβέβαιη, ζοφερή έρημο.
12. Χωρίς στενούς οδηγούς, είναι αδύνατο να ζήσει κανείς μια αγία ζωή στη γη. Θα τους βρείτε στην Εκκλησία, όπου το Άγιο Πνεύμα τους ορίζει να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Χριστού. Προσευχηθείτε στον Κύριο να σας δώσει ό,τι χρειάζεστε. Την κατάλληλη στιγμή, και χωρίς να το ζητήσετε, θα σας πει έναν παρηγορητικό λόγο. Το Πνεύμα του Θεού θα τον διδάξει τι είναι κατάλληλο να σας πει, και θα ακούσετε από αυτόν τι επιθυμεί ο Θεός από εσάς. Ωστόσο, να προσέχετε και εδώ τα απατηλά πνεύματα. Η ταπεινότητα και η πραότητα κοσμούν έναν αληθινό ηγέτη. Όπου υπάρχει μεγαλοπρέπεια, δηλαδή εξωτερική λάμψη στον λόγο και στη ζωή, εκεί υπάρχει κολακεία. Προσέξτε αυτό και θα σωθείτε.
«Αυτές είναι οι δώδεκα εντολές που μου έδωσε ο άγγελος ποιμένας», καταλήγει ο Ερμάς. Αφού τις άκουσα, του είπα: «Αυτοί είναι εξαιρετικοί κανόνες, αλλά υπάρχει άνθρωπος που θα μπορούσε να τους εκπληρώσει σωστά;» Σε αυτό ο άγγελος μου απάντησε: «Δέξου τους με την καρδιά σου με απλότητα, χωρίς σκέψη, και δεν θα συναντήσεις καμία δυσκολία στην εκπλήρωσή τους. Αλλά μόλις αρχίσεις να αναλύεις στο μυαλό σου αν και πώς είναι δυνατόν να εκπληρώσεις αυτό και εκείνο, και αν είναι αδύνατο να απελευθερωθείς με κάποιο τρόπο από αυτόν τον ζυγό, ο εχθρός θα πλησιάσει ύπουλα, θα αποδυναμώσει την καρδιά σου και θα σε κάνει ανίκανο για οποιοδήποτε καλό. - Αλλά γιατί να μιλάς τόσο πολύ! .. Να ξέρεις ότι αν δεν εκπληρώσεις καμία από αυτές, δεν υπάρχει σωτηρία για σένα, ούτε σωτηρία για σένα, ούτε για τα παιδιά σου, ούτε για την οικογένειά σου». Έχοντας πει αυτό, το πρόσωπο του αγγέλου άλλαξε και έγινε τόσο τρομερό που δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να αντέξει το βλέμμα του εκείνη τη στιγμή. Φοβήθηκα. Ο άγγελος, βλέποντας τη σύγχυσή μου, άρχισε να μου μιλάει ταπεινά, με ένα πρόσωπο ικανό να σκορπίσει χαρά στην καρδιά: «Πώς σκέφτεσαι και μιλάς έτσι; - Ξέχασες την παντοδυναμία του Θεού! - Είναι δυνατόν Αυτός που υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια σου, να μην σου έδωσε τη δύναμη να εκπληρώσεις τις εντολές Του; - Να ξέρεις ότι όποιος έχει πάντα τον Θεό στην καρδιά του, θα εκπληρώσει εύκολα αυτές τις εντολές. Όποιος Τον έχει μόνο στην άκρη της γλώσσας του, θα πέσει κάτω από το βάρος τους, θεωρώντας τες αδύνατο να εκπληρωθούν». Παρατήρησα σε αυτό: «Ποιος δεν ζητά από τον Θεό δύναμη να εκπληρώσει τις άγιες εντολές Του; - Αλλά ο εχθρός είναι δυνατός: βάζει σε πειρασμό τους δούλους του Θεού και τους κρατάει στη δύναμή του». - «Όχι», μου απάντησε ο άγγελος, «ο εχθρός δεν έχει εξουσία πάνω στους δούλους του Θεού. Όσους πιστεύουν στον Θεό με όλη τους την καρδιά, μπορεί να τους βάζει σε πειρασμό, αλλά δεν έχει εξουσία πάνω τους. Αντισταθείτε του με θάρρος, και θα φύγει από εσάς».
Αυτό ολοκληρώνει τις αγγελικές οδηγίες που εκτίθενται στο δεύτερο βιβλίο του Αγίου Ερμά, με τίτλο: «Ο Ποιμένας».
«Εμείς, από την πλευρά μας, δεν τολμούμε να προσθέσουμε τίποτα σε όλα αυτά!», λέει ο μαθητής των αποστόλων, ο αποστολικός άνθρωπος. Και πράγματι, γιατί τα αδύναμα λόγια μας εδώ; Θα πούμε μόνο ένα πράγμα: πόσο παρήγορο είναι να γνωρίζουμε ότι ακόμη και στην εποχή μας λένε το ίδιο πράγμα που ειπώθηκε στην εποχή των αποστόλων, αμέσως μετά τους αποστόλους, και ότι, κατά συνέπεια, σε όλο τον δέκατο ένατο αιώνα, ο ίδιος λόγος αλήθειας έχει ακουστεί αμετάβλητος στην Εκκλησία του Θεού.
(Πρωτιερέας, Διδάκτωρ Θεολογίας Γκριγκόρι Ντιάτσενκο. «Πνευματικές Σπορές», 3η έκδοση, 1899).
Σχετικά με το τέλος του κόσμου και τη μελλοντική μοίρα της Ρωσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου