ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ τοῦ Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης ΠΑΥΛΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ 

τοῦ Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης ΠΑΥΛΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ

Ἡ ὀργάνωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ ἐπιχερεῖ νά κάνει καί στήν Πατρίδα μας μιά ἐντυπωσιακή ἐμφάνιση τῆς ὁποίας τά κύρια μέχρι τώρα στοιχεῖα εἶναι ἡ συγκέντρωσή του στό γήπεδο τῆς Ριζουπόλεως στήν Ἀθήνα, ἡ ἀνοικοδόμηση ἑνός μεγάλου τυπογραφικοῦ συγκροτήματος στό Μαρούσι καί ὁ νόμος 731/1977 πού πρόσφατα ψηφίστηκε ἀπό τήν Βουλή καί πού γιά πρώτη φορά δέν ὑποχρεώνει τούς χιλιαστές σέ ἔνοπλη στρατιωτική θητεία. Μαζί μέ ὅλα αὐτά οἱ γνωστές ἐξορμήσεις στά χωριά καί στίς πόλεις πυκνώνουν ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη μεριά κάποιο δημοσιογραφικό συγκρότημα ἔμμεσα ἀλλά σταθερά τούς ἔχει ἀναλάβει ὑπό τήν προστασία του.

Ἡ Ἐκκλησία ἀντιδρᾶ σέ ὅλα αὐτά, ἴσως νά εἶναι συζητήσιμος ὁ τρόπος τῆς ἀντίδρασης, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη πλευρά δέχεται τίς ἀόρατες ἐπιθέσεις τῶν προστατῶν τῆς ὀργάνωσης, ἡ ὁποία σέ μερικές περιπτώσεις ἐπιχειρεῖ νά κάνει ἐπίδειξη δυνάμεως ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία. Ὁπότε τό ἐρώτημα τό ὁποῖον τίθεται μέ ἰδιαίτερη ἔμφαση εἶναι:

«Τί συμβαίνει τέλος πάντων μέ τούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, τί πιστεύει αὐτή ἡ ὀργάνωση; Τί ὀργάνωση εἶναι; εἶναι θρησκεία ἤ ὄχι;

Σ’ αὐτά τά ἐρωτήματα θά ἐπιχειρήσουμε νά ἀπαντήσουμε καί γιά νά μήν ἀδικήσουμε τούς Μ. τοῦ Ι. θά ἀναζητήσουμε τήν ἀλήθεια γι’ αὐτούς μέσα ἀπό τά δικά τους κείμενα, ἐφαρμόζοντας τό γραφικό λόγιο: «ἐκ τοῦ στόματός σου κρινῶ σε πονηρέ δοῦλε».

Ἄλλωστε οἱ ἴδιοι λένε ὅτι πρέπει νά ἐλέγχωμε τήν πίστη μας, ἔστω κι’ ἄν εἴμαστε σίγουροι πώς ἔχουμε τήν ἀλήθεια. Ἔτσι στο περιοδικό «ΞΥΠΝΑ» τὴς 8.4.1961 διαβάζουμε:

«Δέν ὑπάρχει λόγος νά φοβούμεθα τήν ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια μπορεῖ πάντοτε νά ἀντικρούσει τόν ἔλεγχο. Πόσο ζωτικά σπουδαῖο εἶναι νά γνωρίζουμε τήν ἀλήθεια. Ἡ λατρεία μας θα εἶναι μάταιη στά ὄμματα τοῦ Θεοῦ, ἐάν ἀκολουθοῦμε τίς ἐντολές καί διδασκαλίες ἀνθρώπων ὅπως ἐφανέρωσε ὁ Ἰησοῦς» καί καταλήγει: «ἄν φοβᾶται κανείς τόν ἔλεγχο μπορεῖ νά μήν φθάσει ποτέ στήν γνώση τῆς ἀλήθειας».

Θα ἐπιχειρήσουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς σήμερα νά ἐλέγξουμε καί νά κρίνουμε ἀπό τά δικά της κείμενα ἄν ἔχει τήν ἀλήθεια ἤ ἄν βρίσκεται στήν πλάνη.

Α΄ Τί εἶναι καί ποῦ στηρίζεται ἡ ὀργάνωση

Στήν πραγματικότητα ἡ ὀργάνωση τῶν Μ. τοῦ Ι. εἶναι μιά πολυεθνική ἑταιρεία, ἡ Πολυεθνική Ἑταιρεία ἡ «ΣΚΟΠΙΑ». Ἡ ἑταιρεία αὐτή ἔχει τήν ἕδρα της στο Μπροῦκλιν τῆς Ἀμερικῆς. Πιστεύει ὅτι ἐκπροσωπεῖ τόν Θεό ἐπάνω στή γῆ. Πιστεύει ὅτι εἶναι «ὁ πιστός καί φρόνιμος δοῦλος» γιά τόν ὁποῖο μίλησε ὁ Χριστός (Λουκᾶ 19,22) καί τόν ὁποῖο δοῦλο, τήν ὀργάνωση δηλαδή, ἐγκατέστησε ὁ Χριστός πάνω σέ ὅλα τά ὑπάρχοντά του γιά νά δίνει στούς συνδούλους του τήν κατάλληλη τροφή σέ κάθε καιρό. Πιστεύει ἀκόμη ὅτι ὁ δοῦλος (ἡ ὀργάνωση) δέχεται κάθε φορά νέο καί ζωηρότερο φῶς καί ὁδηγεῖται σέ «νέες ἀλήθειες». Θά δοῦμε βέβαια πόσο χρήσιμη εἶναι γιά τήν ὀργάνωση αὐτή ἡ θεωρία «περί ζωηροτέρου φωτός» γιά νά μπορεῖ κάθε φορά νά καλύπτει ὅλες της τίς ἀπάτες καθώς καί τήν ἀντίληψή της ὅτι εἶναι «ὁ μοναδικός ἀγωγός τοῦ Ἰεχωβᾶ, μέσω τοῦ ὁποίου ἀποκαλύπτεται καθαρή σάν τό κρύσταλλο ἡ βιβλική ἀλήθεια». Διαβάζουμε στήν «ΣΚΟΠΙΑ» τοῦ ἔτους 1960 (σελ. 475-476).

«Γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ἰεχωβᾶ χρησιμοποιεῖ τήν ἑταιρεία ΣΚΟΠΙΑ τοῦ πιστοῦ καί φρόνιμου δούλου ὡς κυβερνῶσα ἀντιπροσωπεία ἐπάνω στήν γῆ σήμερον»

Τό κύριο ἔργο αὐτῆς τῆς ἀντιπροσωπείας εἶναι ἡ τροφοδοσία τῶν Μ. τοῦ Ι. ἡ κατάλληλη προμήθεια πνευματικῆς τροφῆς γιά κάθε ἐποχή. Ἡ διανομή γίνεται μέ τό περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ καί τις ἄλλες ἐκδόσεις τῆς ἑταιρείας.

Ἡ ἑταιρεία ἱδρύθηκε ἀπό τόν Κάρολο Ρῶσσελ καί τό 1889 συγκροτήθηκε σέ νομικό σωματεῖο. Στή συνέχεια ὅμως μέ τόν διάδοχο τοῦ Ρῶσσελ τόν Ρόδερφορ ἐξελίχθηκε σέ πνευματική δικτατορία «τήν δικτατορία τοῦ Μπροῦκλιν῾ Ἡ ὁλοκληρωτική δομή τῆς ἑταιρείας συντελέστηκε τό 1938 ὅταν οἱ τότε λεγόμενοι «Σπουδασταί τῶν Γραφῶν» ὑπόγραψαν δήλωση ὁλοκληρωτικῆς ὑποταγῆς στή θέληση καί τήν αὐθεντία τῆς ἑταιρείας.

Ἐμεῖς, ἡ ὁμάς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἡ κυβέρνηση τοῦ Θεοῦ εἶναι καθαρή ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ καί ὅτι ἡ ΕΤΑΙΡΕΙΑ εἶναι ὁ ὁρατός ἐκπρόσωπος τοῦ Κυρίου ἐπάνω στή γῆ καί συνεπῶς παρακαλοῦμε τήν ἑταιρεία νά ὀργανώσει αὐτή τήν ὁμάδα γιά ὑπηρεσία καί νά διορίσει τούς διαφόρους ὑπηρέτες της γιά νά μπορέσουμε ὅλοι νά συνεργασθοῦμε μέ εἰρήνη δικαιοσύνη, ἁρμονία καί πλήρη ἑνότητα» (ΣΚΟΙΠΙΑ 1955 σελ. 325).

Σοῦ θυμίζει τίποτα ἡ δήλωση αὐτή! ἄν ὄχι ἄκουσε καί τήν συνέχεια:

«Τί περίοδος εἰρήνης καί εὐημερίας εἰσήχθη. Πέρασαν οἱ ἡμέρες τῶν ἐκλογῶν, τῶν φιλονικιῶν καί τῶν δημοκρατικῶν ψηφίσεων. Ὁ Βασιλεύς Χριστός-Ἰησοῦς ἦταν ἐπάνω στο πηδάλιο τῆς ἐπιγείου ὀργανώσεως, διότι αὐτός ἔπρεπε νά διευθύνει τούς διορισμούς καί νά κατευθύνει στήν διακυβέρνηση τῶν συναθροίσεων τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰεχωβᾶ» (Σκοπιά 1955 σελ.321)

Ἔτσι μέ τό πρόσχημα τοῦ θείου χρίσματος ἐγκαθίσταται ἡ πιο ἀπαίσια καί στυγνή δικτατορία πού θα καταδυναστεύσει, κάνοντας πλύση ἐγκεφάλου καί μεταβάλλοντας σέ ρομπότ καί ἀφιονισμένες ὑπάρξεις χιλιάδες ἀνθρώπους. Ἡ ἀνταρσία ἐναντίον τῆς ὀργανώσεως θἀ ταυτισθεῖ μέ τήν ἀνταρσία ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. (βλέπε ΣΚΟΠΙΑ 1956 σελ. 270 καί ΣΚΟΠΙΑ 1960 σ.471). Ποῦ στηρίζεται ὅμως αὐτή ἡ δικτατορία; Μήπως στήν Ἁγία Γραφή;

Ἡ θέση τῆς Γραφῆς

Θά ἔχεις δεῖ ὅτι ὅταν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ σέ πλησιάζουν εἶναι ἕτοιμοι νά χρησιμοποιήσουν τήν Ἁγία Γραφή, τήν ὁποία συνήθως κρατοῦν στά χέρια τους καί τίς σελίδες τῆς ὁποίας ἔχουν σημειωμένες. Ἴσως νά φαντάζεσαι τότε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι τό πρῶτο πρᾶγμα γιά τούς Μ. τοῦ Ι. σοῦ κάνει ἴσως καί ἐντύπωση ὅτι μπορεῖ νά σοῦ λένε χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπό στήθους. Καί ὅμως νά ξέρεις ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή δέν εἶναι τό πρῶτο πρᾶγμα γιά τούς Μ. τοῦ Ι. Τὀ κυριώτερο εἶναι τά περιοδικά «Σκοπιά» καί «Ξύπνα» καθὠς καί οἱ ἄλλες ἐκδόσεις τῆς ἑταιρείας. Νομίζεις ὅτι εἶμαι ὑπερβολικός; Ἄκουσε λοιπόν τί γράφει ἡ «Σκοπιά»:

«Ἄν ἕνας προσπαθεῖ νά βαδίσει μόνος του χωρίς τήν ὀργάνωση θά εἶναι ζήτημα χρόνου νά βρεθεῖ σέ ἔνδοια καί ἄν παραμείνει μακρυά ἀπό τήν ὀργάνωση θά πεθάνει ἀπό ἔλλειψη πνευματικῆς τροφῆς».

καί ἀλλοῦ: «Ἡ Σκοπιά εἶναι τροφή ἐν καιρῶ πού παρέχεται ἀπό τήν τάξη τοῦ πιστοῦ καί φρονίμου δούλου. Ἡ πνευματική αὐτή τροφή εἶναι τό κυριώτερο πρᾶγμα». (ἱκανοί Διάκονοι 57,7 ΞΥΠΝΑ 22.2.1963)

Δέν εἶναι λοιπόν ἡ Ἁγία Γραφή ἡ πνευματική τροφή ἀλλά ἡ Σκοπιά. Γιά τήν ἀκρίβεια ἀπαγορεύεται στους Μ. τοῦ Ι. νά μελετοῦν μόνοι τους τήν Ἁγία Γραφή γιατί ὑπάρχει ὁ κίνδυνος νά ἀνακαλύψουν τίς πλάνες καί τά ψεύδη τῆς Ὀργάνωσης. Ἕνας Μάρτυς τοῦ Ἰεχωβᾶ πού γεννήθηκε μέσα στήν πλάνη ἀπό γονεῖς μέλη τῆς ὀργάνωσης, πού ἐκπαιδεύθηκε ἀπό τήν Ὀργάνωση, πού δούλεψε μέ πάθος γιά τήν Ὀργάνωση καί πλάνεψε πολλούς καί πού στό τέλος φυλακίστηκε γιατί ἔμεινε πιστός στήν ὀργάνωση καί δέν δέχθηκε τήν στράτευση. Μέσα στήν φυλακή ὅμως, γιά πρώτη φορά στή ζωή του μελέτησε τήν Ἁγία Γραφή μόνος του, χωρίς τήν «βοήθεια» τῆς Ὀργάνωσης. Καί τότε ἔκπληκτος διεπίστωσε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή δέν ἔλεγε αὐτά πού τοῦ εἶχε μάθει ἡ Ὀργάνωση. Διεπίστωνε ὅτι ἡ Ὀργάνωση διέστρεφε τήν Ἁγία Γραφή. Τότε λοιπόν ἔγραψε ἕνα γράμμα στήν τοπική του Ὀργάνωση καί τό κοινοποίησε σέ χίλια (1.000) γραφεῖα τῆς Ὀργάνωσης ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος. Στό γράμμα αὐτό ἔγραφε στούς «ἀδελφούς» του ὅτι ὡς ἀληθής Μάρτυς τοῦ Ἰεχωβᾶ ὀφείλει νά κηρύττει τόν ἀληθῆ λόγο τοῦ Θεοῦ ὅπως ἀναφέρεται στήν Γραφή καί ὄχι τίς ψευδοδιδασκαλίες τῆς Ὀργάνωσης καί καλοῦσε τούς ἡγέτες τῆς Ὀργάνωσης σέ διάλογο. Ἐπειδή ὅμως ἤξερε τόν ὁλοκληρωτισμό τῆς Ὀργάνωσης ἔλεγε πρός κάθε ἀναγνώστη τῆς ἐπιστολῆς του: «Ἄν ἡ Ὀργάνωση, ἀντί νά διαλεχθεῖ μαζί μου, λάβει ἐναντίον μου πειθαρχικά μέτρα, δηλαδή μέ διαγράψει, τότε θά ξέρετε τό γιατί». Ξεκίνησε δέ ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἀφοῦ πρῶτα ἐπέστρεψε στήν Ἐκκλησία καί βαπρίσθηκε, ἕνα τεράστιο ἀγῶνα γιά νά ὁδηγήσει στήν ἀληθινή πίστη αὐτούς τούς ὁποίους ὁ ἴδιος εἶχε ὁδηγήσει στήν πλάνη καί τό κατάφερε γιά πολλούς. Βλέπεις λοιπόν πόσο ἐλάχιστα σέβονται τήν Ἁγία Γραφή αὐτοί οἱ δῆθεν «Σπουδασταί τῶν Γραφῶν»;

Νά σκεφθεῖς ἀκόμη ὅτι οἱ Μ.Ι. κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησία ὅτι ἐκτός ἀπό τήν Ἁγία Γραφή στηρίζεται καί στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί αὐτοί οὐσιαστικά ἀπορρίπτουν ὅλη τήν Γραφή καί στηρίζονται στήν δική τους «παράδοση» δηλαδή στήν τεχνουργία τῆς πλάνης. Στήν «Σκοπιά» (1955, σελ.22) θά δεῖς τήν ὀργάνωση νά διδάσκει ὅτι χωρίς τήν Γραφή, μόνο μέ τήν «Σκοπιά» μπορεῖ κανείς νά εἶναι Μ.Ι., χωρίς ὅμως τήν «Σκοπιά» μέ μόνη τήν Ἁγία Γραφή μελετῶντας δέν μπορεῖ νά εἶναι Μ.Ι. «θα πεθάνει ἀπό ἔλλειψη πνευματικῆς τροφῆς».

Ἡ Ὀργάνωση τῶν Μ.Ι., ὀργάνωση ἀπάτης

Ἡ ὀργάνωση τῶν Μ.Ι. ἰσχυρίζεται ὅτι εἶναι ὁ μοναδικός ἀγωγός διά τοῦ ὁποίου ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ φθάνει στήν γῆ. Ἡ δέ Ἑταιρεία μέ τις ἐκδόσεις της μιά «πλημύρα δημοσιεύσεων καθαρῆς σάν τό κρύσταλλο ἀλήθειας. Βλέπετε, ἡ Ἁγία Γραφή δέν περιέχει τήν ἀλήθεια καί χρειάζεται ἡ Ὀργάνωση!

Γεννιέται ὅμως ἕνα ἐρώτημα: Εἶναι δυνατόν νά μεταβάλλονται οἱ ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ; Ὄχι φυσικά. Μόνο οἱ ἀνθρώπινες διδασκαλίες μεταβάλλονται. Ἄρα, ἄν ἡ Ὀργάνωση εἶναι «ὁ ἀγωγός τοῦ Ἰεχωβᾶ» θά λέει τήν ἀλήθεια καί πάντα τήν αὐτή ἀλήθεια, ἡ διδασκαλία της θά εἶναι πάντα σταθερή, ἀφοῦ ὁ Χριστός «εἶναι χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰώνας». Τά κείμενα ὅμως τῆς ἴδιας τῆς ὀργάνωσης ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ Ὀργάνωση τῶν Μ.Ι. εἶναι μιά ὀργάνωση ΑΠΑΤΗΣ.

Ἄς δοῦμε λοιπόν τά κείμενα τῆς Ἑταιρείας ΣΚΟΠΙΑ. Στό βιβλίο τους «Ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (σελ. 288-289) γράφονται οἱ ἀπόψεις τῆς Ἑταιρείας γιά τίς πολιτικές Κυβερνήσεις. Διαβάζοντας βλέπουμε πώς ἡ ὀργάνωση τῶν Μ.Ι. πίστευε ὅτι οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις τάχθηκαν ἀπό τόν Θεό. Τό ἴδιο ἐπαναλαμβάνει στό βιβλίο «Γραφικές μελέτες» (τ.Α σελ. 302).

Ἄν ὅμως διαβάσεις τήν ΣΚΟΠΙΑ τοῦ 1929 σελ. 126, τό βιβλίο τό «ΦΩΣ» τ. Β σελ. 331, τότε θά πληροφορηθῆς ὅτι ἡ προηγουμένη ἄποψη ἦταν μιά σατανική πλάνη καί ὅτι οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις τάχθηκαν ἀπό τόν Διάβολο καί ὅτι οἱ «ὑπερέχουσες ἐξουσίες» πού ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του (κεφ. ιγ΄) δέν εἶναι οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις, ἀλλά οἱ ἀξιωματοῦχοι τῆς Ὀργάνωσης!!!

Εἶναι δυνατόν θά διερωτηθεῖς; Ἄν ἡ Ὀργάνωση (δηλαδή ἡ Ἑταιρεία ΣΚΟΠΙΑ) εἶναι ὁ μοναδικός ἀγωγός τοῦ Θεοῦ, τότε πῶς πέρασε ἀπό τόν ἀγωγό αὐτό μιά σατανική πλάνη; Καί ἄραγε ποιά εἶναι ἡ σατανική πλάνη ἡ πρώτη ἤ ἡ δεύτερη διδασκαλία; Μήπως λοιπόν ἡ Ἑταιρεία ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ εἶναι ἡ ἀγωγός τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὁ ἀγωγός τοῦ πονηροῦ;

Ἡ Ἑταιρεία ἔχει μιά πρόχειρη ἀπάντηση σέ κάτι τέτοιες περιπτώσεις. «Ὁ Ἰεχωβᾶ Θεός ἔδωσε περισσότερο φῶς καί μάθαμε τήν ἀλήθεια». Φυσικά ὁ ἰσχυρισμός εἶναι ἀφελής. Ἄς τόν δεχθοῦμε ὅμως γιά λίγο καί ἄς ἔλθουμε στήν «Σκοπιά» τῆς 15ης Μαρτίου καί τῆς 1ης Ἀπριλίου 1963 (σελ.197-211 καί σελ. 171) καί τότε θά μάθουμε καί πάλι ὅτι οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις τάχθηκαν ἀπό τόν Θεό.

Χωρίς καμμιά ντροπή θά γράφουν ὅτι τό 1929 (τότε πού ἔλεγαν ὅτι οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις τάχθηκαν ἀπό τόν Διάβολο) τό φῶς ἦταν ἀμυδρό καί οἱ κεχρισμένοι νόμιζαν ὅτι ὁ Σατανᾶς ἔταξε τίς πολιτικές ἐξουσίες. Ἡ ἄποψη αὐτή διακηρύχθηκε μέχρι τό 1963. Τότε ὅμως τό «φῶς τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἔλαμψε ζωηρότερα καί ὅλοι στό ναό (δηλαδή στήν ὀργάνωση) μπόρεσαν νά διακρίνουν πώς οἱ πολιτικές ἐξουσίες δέν εἶναι τοῦ Σατανᾶ, ἀλλά αὐτές πού μιλάει ὁ Ἀπόστολος. Πρόσεξε λοιπόν: Πρίν ἀπό τό 1929 οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις εἶχαν ταχθεῖ ἀπό τό Θεό. Τό 1929 ἀνακαλύπτουν ὅτι αὐτό ἦταν δαιμονική πλάνη καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι οἱ πολιτικές Κυβερνήσεις ἦταν ἀπό τόν Διάβολο καί τό 1963 ξαναγυρίζουν σέ αὐτή τήν δαιμονική πλάνη.

Τό ἐρώτημα γιά τήν Ὀργάνωση τῶν Μ.Ι. εἶναι καίριο: Μπορεῖ ἡ ὀργάνωση νά εἶναι ὁ ἀγωγός τοῦ Θεοῦ καί νά διοχετεύει στούς ἀνθρώπους δαιμονικές πλάνες; Μήπως λοιπόν δέν εἶναι ἀγωγός τοῦ Θεοῦ ἀλλά τοῦ Διαβόλου; Δέν εἶναι ὅμως μόνο τό θέμα τῶν πολιτικῶν Κυβερνήσεων πού δείχνει ὅτι ἡ θεωρία «περί ζωηροτέρου φωτός» κάνει νά εὐοδοῦται ἡ ἀπάτη εἶναι καί ἄλλα.

Περί Σοδομιτῶν

Στόν Α΄ τόμο τῶν Γραφικῶν Μελετῶν (σ. 121) διαβάζουμε ὅτι οἱ Σοδομῖται δέν καταδικάσθηκαν ἀνεγκλήτως, ἀλλά θά λάβουν καί ἄλλη τελική εὐκαιρία νά εὐλογηθοῦν. Αὐτή ἡ ἄποψη εἶναι γιά τήν Ἑταιρεία μιά ἀλήθεια καθαρή σάν τό κρύσταλλο καί φυσικά μιά τέτοια ἀλήθεια δέν ἔχει ἀνάγκη ἀναθεωρήσεως. Αὐτό τουλάχιστον πιστεύει κάθε λογικός ἄνθρωπος.

Μήν βιάζεσαι ὅμως. Πάρε τήν «Σκοπιά» τοῦ 1954 σελ. 61 καί θά μάθεις τότε ὅτι τό «ζωηρότερο φῶς» ἀπεκάλυψε ὅτι οἱ Σοδομῖται κατεδικάσθησαν ἀνεγκλήτως. Τό ἄκουσες; ἄν θέλεις μπορεῖς νά τό ἐπιβεβαιώσεις διαβάζοντας τήν σχετική «Σκοπιά». Καινούρια λοιπόν δαιμονική πλάνη πέρασε ἀπό τόν «ἀγωγό τοῦ Θεοῦ». Αὐτή λοιπόν ἦταν ἡ καθαρή σάν τό κρύσταλλο ἀλήθεια;

Καί ὅμως μετά ἀπό 10 χρόνια, στήν «Σκοπιά» τοῦ 1965 (σελ.364) ἡ Ἑταιρεία θά ξαναγυρίσει στήν διαβολική πλάνη καί θά πεῖ καί πάλι ὅτι οἱ Σοδομῖται δέν καταδικάσθηκαν ἀνεγκλήτως. Πότε λοιπόν ψεύδεται καί πότε λέγει τήν ἀλήθεια ἡ ὀργάνωση τοῦ Μπροῦκλιν; Ἀλλά αὐτό δέν μᾶς ἐνδιαφέρει καί πολύ. Ἄς τό βροῦν μόνοι τους οἱ Μ.Ι. ἐάν ἔχουν λίγη ἀξιοπρέπεια καί ἐλευθερία καί δέν ἔχουν ἀλλοτριωθεῖ τελείως. Αὐτό ὅμως πού δείχνουν τά γεγονότα εἶναι ὅτι ἡ ὀργάνωση ψεύδεται ἀσύστολα, ὅτι μέ ἀπίστευτη εὐκολία τήν χθεσινή «ἀλήθεια» τήν χαρακτηρίζει «δαιμονική πλάνη» καί μέ τήν ἴδια εὐκολία ἐπανέρχεται στήν πρώτη ἀνάλογα μέ τά συμφέροντα τῆς κάθε ἐποχῆς. Τό «ζωηρότερο φῶς» τοῦ Μπροῦκλιν ἀποδεικνύεται πυκνότατο σκοτάδι καί ἡ Ἑταιρεία Σκοπιά σάν τό σκυλί ξαναγυρίζει εἰς τό ἴδιον ἐξέρασμα.

Μιά προσωπική μαρτυρία

Ἀλλά ἄς ἀφήσουμε τά ὑπόλοιπα πάμπολα παραδείγματα καί ἄς ἀκούσουμε ἕνα πρώην μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβᾶ, τόν Γκρύντερ Πάπε πού ἦταν παιδί Μ.Ι. νά μᾶς πεῖ τήν προσωπική του ἱστορία.

Ἦταν ἕνας ἀπό ἐκείνους πού γύριζαν ἀπό σπίτι σέ σπίτι καί ὅπως ὁ ἴδιος χαρακτηριστικά εἶπε: «ἄν τότε μοῦ λέγατε πὠς κάποια μέρα θά ἔπαυα νά εἶμαι Μ.Ι. θά σᾶς ἔλεγα ΠΟΤΕ. Πῶς ὅμως ἄλλαξε; Ἄς ἀκούσουμε τήν προσωπική του ἱστορία ὅπως τήν διηγήθηκε πρίν κάποια χρόνια σέ διάλεξή του πού ἔγινε στήν Ἀθήνα. Εἶπε λοιπόν:

«Ἀπό τό 1874 πού ἱδρύθηκε ἡ Ἑταιρεία στό Πίτσμπουργκ οἱ Μ.Ι. πίστευαν στήν κατά γράμμα ἀνάσταση τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαάκ καί τοῦ Ἰακώβ καί ὅτι ἦταν οἱ Κυβερνῆτες, οἱ πρίγκηπες τοῦ νέου κόσμου, τοῦ Παραδείσου. Πολλά μάλιστα βιβλία περιέγραφαν τήν Ἀνάσταση αὐτή. Γιά νά δείξουμε δέ τήν πίστη μας αὐτή φτιάξαμε ἀκόμη καί σπίτι στήν Καλλιφόρνια γιά νά μείνει ὁ Ἀβραάμ καί τό 1951 περιμέναμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Ἀβραάμ καί τῶν λοιπῶν. Τό 1951 στό Συνέδριο τῆς Φραγκφούρτης τήν Πέμπτη τό βράδυ, στό πρόγραμμα τοῦ συνεδρίου ἐκείνου ἦταν καί μιά διάλεξη μέ τόν τίτλο «καί οἱ ἄρχοντες θά κυβερνήσουν μέ δικαιοσύνη». Ὅλοι οἱ μάρτυρες ἐκεῖνο τό βράδυ πίστευαν στήν Ἀνάσταση τοῦ Ἀβραἀμ, τοῦ Ἰσαάκ τοῦ Ἰακώβ. Εἴχαμε φτιάξει ἀκόμη καί ραδιοφωνικό σταθμό, τόν Β.Β.R. γιά νά μιλήσει ὁ Ἀβραάμ στούς κατοίκους τῆς γῆς.

Στήν διάλεξη αὐτή, ὁ Ἀντιπρόεδρος τῆς Ἑταιρείας εἶπε στούς 100.000 περίπου συγκεντρωμένους τῶν Μ.Ι.:

Ἀδελφοί, οἱ ἄρχοντες εἶναι ἐδῶ!!!

ἕνα ἠφαίστιο ἐνθουσιασμοῦ ξέσπασε, ἐνῶ ὅλοι κοιτοῦσαν στήν σκηνή γιά νά δοῦν τούς Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ. Καί ὁ ὁμιλητής συνέχισε:

Ναι, ἀδελφοί, οἱ ἄρχοντες εἶναι ἐδῶ! κοιτάξτε γύρω σας, κάθονται μεταξύ σας! Ὁ Ἰεχωβᾶ Θεός ἔδωσε νέο φῶς. Ἀντί γιά αὐτούς, εἶναι οἱ ἱεραπόστολοι καί ἀξιωματοῦχοι τῶν συναθροίσεων, αὐτοί εἶναι οἱ ἄρχοντες τοῦ νέου κόσμου, τά στελέχη τῆς Ὀργανώσεως τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ»!!!

Ὥστε δέν χρειάζεται νά ἔλθει ὁ Ἀβραάμ! Ἐπί 80 ὁλόκληρα χρόνια τό πιστεύαμε αὐτό καί τό κηρύτταμε ἀπό σπίτι σέ σπίτι σάν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καί τώρα οἱ ἄρχοντες εἴμαστε ἐμεῖς; Αὐτό μοῦ ἐδημιούργησε ἀμφιβολίες. Τό εἶπα στούς ἀδελφούς μου καί ἐκεῖνοι μοῦ εἶπαν: «Ἀπομάκρυνε τίς ἀμφιβολίες, εἶναι δαιμονικές. Θά σέ ὁδηγήσουν ἔξω ἀπό τήν Ὀργάνωση», ἔτσι τίς ἔδιωξα.

Στις 15 Μαῒου τοῦ 1955 ὅμως στό περιοδικό «Σκοπιά» στό 10ο τμῆμα τῆς σύγχρονης ἱστορίας διαβάζαμε:

Μέ τήν ἔκδοση τοῦ βιβλίου «διεκδίκησις» τό 1932 οἱ Μ.Ι. μπόρεσαν νά καταλάβουν ὅτι ἡ κίνηση τῆς ἐπιστροφῆς στήν Παλαιστίνη προήρχετο ἀπό τόν Σατανᾶ πού ἔχει ἐξαπατήσει ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη ἐκτός ἀπό τούς Μάρτυρες».

Αὐτό δέν μποροῦσε νά ἦταν ἀλήθεια. Οἱ Μ.Ι. ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἱδρύσεώς τους τό 1874 διακήρυτταν ἀπό σπίτι σέ σπίτι, σάν κεντρική διδασκαλία αὐτή τήν κίνηση τῆς ἐπιστροφῆς στήν Παλαιστίνη σάν βέβαιο σημεῖο πού ἀποδείκνυε τό τέλος αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Λέγαμε ὅτι ὁ Θεός ὁδηγεῖ τούς Ἰσραηλίτας στήν Παλαιστίνη καί τώρα ἔπρεπε νά πιστέψουμε ὅτι ὁ Διάβολος ἦταν ὁ δημιουργός τῆς διδασκαλίας αὐτῆς. Πῶς μποροῦσε νά εἶναι αὐτό ἀλήθεια; Ἄν ἦταν ἀλήθεια, τότε ἐγώ ἤμουνα ἔ ν ο χ ο ς. Διότι αὐτή τή διδασκαλία τήν εἶχα κηρύξει ἀπό σπίτι σέ σπίτι σάν διδασκαλία τοῦ Θεοῦ. Ἄν ἡ Σκοπιά εἶχε δίκαιο τότε οἱ Μ.Ι. διεκήρυτταν σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, σέ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν Βίβλο στό χέρι διαβολικές διδασκαλίες. Τότε ἦταν ἔ ν ο χ ο ι ὅλοι οἱ Μ.Ι. σέ ὅλο τόν κόσμο γιατί κήρυτταν τήν ἀβεβαιότητα! Ἔτσι ξαναρώτησα τούς ἀδελφούς μου.

Μήπως εἶναι τυπογραφικό λάθος; Ἄλλωστε αὐτή ἡ διδασκαλία βρισκόταν καί στούς δύο τόμους τοῦ βιβλίου «τό φῶς» σάν κεντρική διδασκαλία. Καί ἡ Σκοπιά εἶχε γράψει γιά τό βιβλίο «Φ ῶ ς»:

«Ἔτσι μοῦ ἐπιβάλλεται ἡ πεποίθηση ὅτι ὁ Δημιουργός τοῦ βιβλίου «Φ ῶ ς» δέν εἶναι ἀνθρώπινο ὄν. Κανείς ἄνθρωπος δέν θά μποροῦσε νά γράψει τό βιβλίο αὐτό καί κανείς δέν τό ἔγραψε. Αὐτή ἡ ἐξαίσια ἀποκάλυψη τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας μᾶς τήν πρόσφερε ἡ ἀποδεικνυομένη δύναμη τοῦ ζῶντος Θεοῦ. Ὁ Ἰεχωβᾶ Θεός εἶναι ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου αὐτοῦ».

Ἄν ὅμως ἐδῶ εἶχε μιλήσει ὁ Θεός πῶς μποροῦσε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ νά γίνει διαβολική διδασκαλία; Ἐκτός βέβαια ἄν δέν μίλησε μέσα ἀπό τήν ὀργάνωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ ὁ Θεός. Τότε ὡδηγήθηκα στήν δικαστική ἐπιτροπή τῆς ὀργανώσεως, καταδικάσθηκα σάν ἀντάρτης ἐναντίον τοῦ Ἰεχωβᾶ Θεοῦ καί τῆς Ἁγίας του Ὀργανώσεως καί ἐκδιώχθηκα ἀπό τήν ὀργάνωση.

Τότε γκρεμίσθηκε μέσα μου ἕνας ὁλόκληρος κόσμος. Μοῦ φαινόταν ἕνα κακό ὄνειρο. Ἀπό μικρό παιδί εἶχα μάθει ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι τοῦ Διαβόλου, ὅτι οἱ Κυβερνήσεις εἶναι ἐγκληματικές καί κακοῦργες, πώς δέν ὑπάρχει ἐμπιστοσύνη πουθενά ἔξω ἀπό τήν ὀργάνωση. Τότε κατέφυγα στά δημοσιεύματα τῆς «Σκοπιᾶς». Τά εἶχα ὅλα στό σπίτι μου ἀπό τήν 1.7.1879 μέχρι τά τελευταῖα. Συγκρίνοντάς τα μεταξύ τους μέ τρόμο διαπίστωσα ὅτι ἦταν γεμάτα ἀντιφάσεις. Τόν Ἀβραάμ π.χ δέν τόν περίμεναν μόνο τό 1951 ἤ τό 1953 γιά πρώτη φορά. Γιά πρώτη φορά τόν περίμεναν τό 1925. Πίστευαν τότε ὅτι θά πήγαιναν στόν οὐρανό καί πούλησαν γι’ αὐτό τά ὑπάρχοντά τους ὅλα. Καί τό 1925 οἱ Μ.Ι. ἀνέβηκαν στίς πιό ψηλές κορυφές τῆς περιοχῆς τους ντυμένοι στά λευκά. Στά χέρια τους κρατοῦσαν βάγια καί πίστευαν ὅτι θά πᾶνε στό Χριστό. Τό 1925 ὅμως πέρασε καί ἡ Ἑταιρεία Σκοπιά χωρίς καμμιά ντροπή ἔγραφε στό περιοδικό «Χρυσοῦς αἰών» τό σημερινό «Ξύπνα»:

«Ἀλλά, ἀγαπητοί ἀδελφοί, δέν πρέπει νά εἶστε λυπημένοι. Ὁ Ἰεχωβᾶ Θεός ἔδωσε περισσότερο φῶς. Γι’ αὐτό ὁρμεῖστε ἔξω καί μή ρωτᾶτε πολύ, μή ρωτᾶτε ποτέ. Κηρῦξτε, κηρῦξτε τόν βασιλέα καί τήν βασιλεία. Γιατί εἴσαστε τόσο ἐγωϊστές καί θέλετε νά πᾶτε ἀπό τώρα στόν οὐρανό, ἀφοῦ ὑπάρχει τόσο πολλή δουλειά στήν γῆ»

Δηλαδή ἀντί γιά μετάνοια καί συγγνώμη, θράσος καί ἐμπαιγμός.

Πρίν ἀπό κάποια χρόνια οἱ Μ.Ι. πῆραν τά παιδιά τους ἀπό τίς ἀνώτερες σχολές τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς. Τί τίς χρειάζεστε τίς σπουδές τούς εἶπαν. Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1975 θά ἔλθει ἡ συντέλεια. Τόν Μάρτιο τοῦ 1975 σέ δημόσια διάλεξη στό Λύντς ἔλεγαν: «Δέν χρειάζεται πιά νά ταπετσάρουμε τά σπίτια μας γιατί τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1975 περιμένουμε τό τέλος αὐτοῦ τοῦ κόσμου».

Ἡ Ἑταιρεία «Σκοπιά» τό 1966 εἶχε βγάλει ἕνα καινούριο βιβλίο. «Λαμπρό ἀκτινοβόλο φῶς ἀπό τό Θεό», ἔτσι σκέφθηκαν οἱ Μάρτυρες τότε καί πῆραν τό βιβλίο στά χέρια τους.

«Μόνο λίγα χρόνια ἀκόμη χρειαζόμαστε νά συνεχίσουμε τό ἐξαντλητικό μας ἔργο, νά πηγαίνουμε ἀπό σπίτι σέ σπίτι. Ἕξι χιλιάδες χρόνια ἀνθρώπινης ἱστορίας τελειώνουν τό Φθινόπωρο τοῦ 1975. Ὁ νέος κόσμος ἔφθασε».

Αὐτά ἔγραφε τό βιβλίο καί τά πίστεψαν πολλοί καί ἔγιναν Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Ἡ Ἑταιρεία Σκοπιά βασισμένη σέ γραφικά ἐδάφια πού τά εἶχε ὅμως ξεριζώσει ἀπό τή συνάφειά τους εἶχε συναρμολογήσει ἕνα καινούριο χρονολογικό ὑπολογισμό, τόν πέμπτο κατά σειρά ἀπό τότε πού ἱδρύθηκε.

«Ἕξι χιλιάδες χρόνια ἀνθρώπινης ἱστορίας. Τό 4.026 π.Χ δημιουργήθηκε ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα. Τό 1975 τελειώνουν τά 6.000 χρόνια».

Ἔτσι ἡ Ἑταιρεία Σκοπιά ἔγραφε στό μυστικό δελτίο της, στή «Διακονία τῆς Βασιλείας» τοῦ 1968:

«Σκεφθῆτε, ἀγαπητοί ἀδελφοί. Μένουν μόνο 90 μῆνες ὥσπου να τελειώσει αὐτός ὁ κόσμος, ὡς τόν Ἀρμαγεδόνα»

Ὅμως οἱ 90 μῆνες πέρασαν τό φθινόπωρο τοῦ 1975. Τί ἔγινε ὅμως τό 1975; Ἀπολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Θέλετε τώρα νά μάθετε τί εἶπαν οἱ Μ.Ι. ; Εἶπαν ὅτι πῆραν καινούριο φῶς, καινούριες ἀλήθειες ἀπό τόν Θεό. Ἔτσι στήν «Σκοπιά» τῆς 1.1.1976 διαβάζουμε τό ἑξῆς κείμενο πού ἀναμφισβήτητα εἶναι μνημεῖο θρασύτητας:

«Ἐπειδή ὁ Ἰεχωβᾶ Θεός προφανῶς δέν ὑπολογίζει τόν χρόνο ἀπό τήν δημιουργία τοῦ Ἀδάμ, ἐπειδή κάτι θά εἶχε συμβεῖ, πρέπει νά συμπεράνουμε ὅτι λογαριάζει τόν χρόνο ἀπό τήν Δημιουργία τῆς Εὔας, καί αὐτή δημιουργήθηκε ἀργότερα. Διότι σκεφθεῖτε, ἀφοῦ ὁ Ἰεχωβᾶ Θεός δημιούργησε τόν Ἀδάμ, τά ζῶα, τά φυτά, τά πουλιά καί τά ὁδήγησε μπροστά στόν Ἀδάμ καί ἐκεῖνος τούς ἔδωσε τά ὀνόματα, τελικά ἔφτιαξε τήν Εὔα. Πόσος ἦταν ὁ καιρός δέν τό γνωρίζουμε».

Καί τό πιό τρομερό εἶναι ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι κατωχυρωμένα μέ γραφικά ἐδάφια. Βγαλμένα ἀπό τά φυσικά τους πλαίσια συνάπτονται μέ ἄλλα ἄσχετα. Καταλήγοντας πλέον δύο πράγματα μοῦ ἔκαναν ἐντύπωση καί πιστεύω καί σέ κάθε λογικό ἄνθρωπο. Τό πρῶτο εἶναι τί τρομεροί ἔμποροι τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀπάτης εἶναι ἡ συμμορία πού ἀπό τό Μπροῦκλιν τῆς Ἀμερικῆς διεθύνει τήν ὀργάνωση καί τό δεύτερο πόσο ἀνάπηροι πνευματικά εἶναι οἱ Μ.Ι. ὥστε νά ὑποτάσσονται καί νά καταπίνουν τέτοια χονδροειδέστατα ψεύδη. Ἡ περίπτωσή τους θυμίζει τό «πετάει ὁ γάϊδαρος; πετάει».

Τά αἴτια τοῦ ζήλου τους

Ἀξίζει νά ρίξουμε μιά ματιά ἀκόμη σέ μερικά χαρακτηριστιά τῆς ζωῆς τους. Ἔχουμε παρατηρήσει μέ πόση ἐπιμονή προσπαθοῦν οἱ Μ.Ι. νά μεταδώσουν τίς ἰδέες τους. Μερικές φορές μάλιστα τούς θαυμάζουμε γιατί τούς θεωροῦμε συνεπεῖς ἔστω καί ἐάν δέν συμφωνοῦμε μαζί τους. Καί ὅμως ὁ ζῆλος τους αὐτός δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ σάν ἀρετή. Εἶναι καρπός ἐσωτερικοῦ καταναγκασμοῦ καί ψυχολογικῆς βίας. Ἡ μοναδική ἀρετή γιά τήν ὀργάνωση εἶναι ἡ διάδοση τῶν δοξασιῶν καί ἐντύπων τῆς Ὀργανώσεως. Καμμιά ἄλλη ἠθική ἀλήθεια καί θεϊκή ἐντολή δέν ὑφίσταται, οὔτε ἡ πρός τόν πλησίον ἀγάπη, οὔτε ἀκόμη καί αὐτή ἡ συζυγική πίστη καί ἀγάπη, πολύ δέ περισσότερον ἡ οἰκογένεια. Τό Μπροῦκλιν ἀπαλάσσει τούς συζύγους μάρτυρας ὅλων τῶν πρός τόν γάμον καί τήν οἰκογένεια ὑποχρεώσεων καί καθηκόντων τους καί αὐτό γίνεται στό ὄνομα τοῦ Ἰεχωβᾶ.

Μοναδικό μέσο σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου γιά τούς Μ.Ι. εἶναι ἡ ἔνταξή τους στήν ὀργάνωση καί ἡ διάδοση τῶν ἐντύπων καί δοξασιῶν τῆς ὀργανώσεως. Κανείς δέν ἀπαλάσσεται ἀπό τήν δραστηριότητα αὐτή. Ὑπάρχει ἕνα πραγματικά σατανικό σύστημα ἀγρύπνου καθημερινῆς παρακολουθήσεως ἑκάστου μάρτυρος μέ τήν ὁποία ἀσκεῖται μιά τεραστίας ἐντάσεως ψυχολογική βία. Ἡ πίεση αὐτή κορυφώνεται μέ τήν ἀπειλή ἐκδιώξεως ἀπό τήν όργάνωση.

Ἄς ἀφήσουμε μιά ἄλλη μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβᾶ τήν Renate Sprung πού τελικά ξαναβρῆκε μαζί μέ τόν ἄνδρα της τόν δρόμο πρός τήν Ἐκκλησία καί πού ξέρει καλά τό πνεῦμα τῆς ὀργανώσεως. (Ἡ Δικτατορία τοῦ Μπροῦκλιν σ. 157-9)

Τά παραδείγματα εἶναι χαρακτηριστικά, ἀλλά δέν εἶναι τά μοναδικά δυστυχῶς. Φθάνουν στό σημεῖο νά ἀπαλλάττουν τούς ὀπαδούς καί τῆς συζυγικῆς ἀκόμη ἀγάπης, ἄν τό ἕτερο μέλος δέν θελήσει νά γίνει Μ.Ι. καί αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖο διαλύονται ὅλοι οἱ γάμοι μετά τόν προσηλυτισμό τοῦ ἑνός τῶν συζύγων. Ὁ ζῆλος λοιπόν πού προκαλεῖ τόση ἐντύπωση εἶναι καρπός μιᾶς φοβερᾶς καταπίεσης καί βίας ψυχολογικῆς.

Γιατί οἱ Μ.Ι. ὑπακούον τυφλά.

Εἶναι ἀποτέλεσμα αὐτό μιᾶς συνεχοῦς πλύσεως ἐγκεφάλου. Σύμφωνα μέ αὐτήν ὁ ἀρχηγός τοῦ Μπροῦκλιν καί ἰδιαίτερα ὁ Πρόεδρος συνιστοῦν τήν ἀνώτατη αὐθεντία σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο. Εἶναι οἱ «πρίγκηπες» τοῦ νέου κόσμου, ὁ ἀγαθός καί φρόνιμος δοῦλος, ἡ διώρυγα τοῦ Θεοῦ. Πιστεύεται ὅτι ὁ Θεός δέν πολιτεύεται μέ ἄτομα ἀλλά μέ τήν Ὀργάνωσή του. Ὄχι ἡ Ἁγία Γραφή, ἀλλά τό Μπροῦκλιν καθορίζει τί εἶναι ἀλήθεια καί πῶς πρέπει κανείς νά χρησιμοποιεῖ τόν χρόνο του.

Οἱ Μ.Ι. καυχῶνται πολλές φορές γιά τήν ἠθική ζωή τους ἐν ἀντιθέσει μέ πολλούς χριστιανούς ἤ καί κληρικούς τούς ὁποίους κατηγοροῦν ὅτι δέν ζοῦν σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο. Ἀλλά τόσο ἡ προσωπική ζωή τῶν ἡγετῶν τῆς Ὀργανώσεως ὅσον καί οἱ μεταξύ τους σχέσεις ὅπως τίς ἐκθέτουν οἱ ἴδιοι, παλαιά μέλη τῶν Μ.Ι., φανερώνει πόσο μεγάλος μῦθος εἶναι κάτι τέτοιο. Ἄλλωστε ἀπό τούς μέχρι τώρα τρεῖς ἀρχηγούς τῆς ὀργανώσεως, ὁ ἔνας ἀντικρούει καί ἀπορρίπτει τίς «θεϊκές διδασκαλίες» τοῦ ἄλλου σάν πλάνες.

Τί εἶναι ἡ ὀργάνωση.

Εἶναι μιά πολυεθνική Ἑταιρεία. Μιά τεράστια οἰκονομική ἐπιχείρηση καί τό κέρδος ἀπό τήν διάδοση τῶν ἐντύπων ἦτο τεράστιο. Τό ἔτος θανάτου τοῦ Ρῶσσελ (1916) ἡ Ἑταιρεία εἶχε κύριο κεφάλαιο ἐξ 1.500.000 δολλαρίων καί ἀπό τήν ἄλλη μιά πολιτική ὀργάνωση μέ στόχο τήν παγκόσμια ἐπικράτηση. Μιά ρατσιστική ἰδεολογία διαπνέει τούς Μ.Ι. καί πίσω ἀπό αὐτήν φαίνεται ὅτι κρύβεται ἕνας ἄλλος ρατσισμός, ὁ διεθνής σιωνισμός.

Ἡ ὀργάνωση ἐργάζεται συστηματικά μέ σκοπό τήν διάσειση τῶν θεμελίων τῆς Θρησκείας ἀλλά καί κάθε κρατικοῦ καί διεθνοῦς ὀργανισμοῦ. Διά τά Ἠνωμένα Ἔθνη π.χ. ἡ Σκοπιά (γερμανική ἔκδοση 1959 σελ. 171) λέγει:

«Σχετικῶς μέ τά Ἡνωμένα Ἔθνη, οἱ Μ.Ι. διακηρύττουν μέ θάρρος τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, διά τήν διεθνῆ ταύτην ὀργάνωσιν τῆς εἰρήνης, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Θεός διέταξεν. Καί ὁ Ἰεχωβᾶ εἶπε: «κάτω καί αὐτά»!!!

Τώρα, τό πότε τό εἶπε ὁ Ἰεχωβᾶ εἶναι μιά ἄλλη ἱστορία. Καί ἕνα ἄλλο ἔντυπό τους γράφει:

«Ἡ χριστιανοσύνη πρέπει μέ πόλεμο, μέ ἀναρχία, μέ πεῖνα, μέ λοιμό νά μεταβληθῆ ἀπό τό ἕνα ἄκρο στό ἄλλο εἰς ἔρημον καί νά προκαλέσει τήν εἰρωνεία καί τόν χλευασμό τῶν Ἐθνικῶν»

Ἀκούσατε, μιλᾶνε γιά πόλεμο οἱ «εἰρηνικοί αὐτοί άνθρωποι» πού δέν πιάνουν ὅπλα. Ἡ θρησκεία γι’ αὐτούς εἶναι ἕνα ἐπικάλυμμα γιά τήν πραγματοποίηση τῶν στόχων τους.

Ἐπίλογος

Δέν μπῆκα στόν κόπο νά ἀναλύσω τίς θρησκευτικές ἀπόψεις τῶν Μ.Ι. γιατί αὐτό τό θεωρῶ παγίδα. Ἡ ὀργάνωση, ἐφόσον ὅπως εἴπαμε εἶναι μιά πολυεθνική ἑταιρεία τῆς ὁποίας τό ἐπίσημο ὄνομα εἶναι «Μετοχική καί φυλλαδική Ἑταιρεία ἡ «Σκοπιά» δέν ἔχει θρησκευτικές ἀπόψεις ἀλλά ἐμπορεύεται θρησκευτικά θέματα πρός ἴδιον ὄφελος καί αύτό ἀποδεικνύεται περίτρανα ἀπό τίς διαρκεῖς ἀλλαγές τῶν θέσεών της. Ἡ ἑταιρεία πού σήμερα ἀρνεῖται π.χ. τήν τιμή στόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου, τήν ἐποχή γύρω στό 1927 καί νωρίτερα κυκλοφοροῦσε, μέ τόν Τίμιο Σταυρό σέ περίοπτη θέση τοῦ ἐξωφύλλου.

Ὀφείλουμε βέβαια νά κάνουμε διάκριση ἀνάμεσα στό κυβερνῶν σῶμα καί τῆς ἡγεσίες τῆς ὀργάνωσης μέ τούς ἁπλούς καί ἀφελεῖς ὀπαδούς της. Χρειάζεται νά τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ εὐγένεια, χωρίς ὕβρεις, νά εἴμαστε κατατοπισμένοι, νά ζητοῦμε ἐνημέρωση καί νά προσπαθήσουμε νά τούς βοηθήσουμε νά ἀρχίσει ἡ λειτουργία τῆς σκέψεώς τους.

Δυστυχῶς, νόμος τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας τούς ἔδωσε τήν δυνατότητα νά αὐτοπροσδιορίζονται ὡς «Χριστιανοί Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» τήν στιγμή πού ἀπορρίπτουν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι «ὁ» Ἰεχωβᾶ Θεός. Ὁ λόγος αὐτῆς τῆς προσθήκης εἶναι γιά νά ἐξαπατοῦν τούς ἀφελεῖς.