Με τον Θεό όλοι είναι ζωντανοί! Η ιστορία ενός ιερέα του χωριού . Περιφέρεια Pskov, 1994.

 Ο Θεός δεν έχει νεκρούς ανθρώπους, αλλά όλοι είναι ζωντανοί. Αυτός λέει ο ίδιος ο Σωτήρας: Δεν έχετε διαβάσει τι σας είπε ο Θεός: Είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Ο Θεός δεν είναι ο Θεός των νεκρών, αλλά των ζωντανών (Ματθαίος 22: 31-32). Πολλοί από εμάς, "προσεκτικοί" για τα αντικείμενα της πίστης και  μετά  το θάνατο των νεκρών, ξεχνούν ή αποφεύγουν τις πράξεις της πραγματικής βοήθειας προς τους κεκοιμημενους μας. Πολλοί δεν γνωρίζουν ή αρνούνται πλήρως την ορθόδοξη τελετή ταφής. Την ίδια στιγμή πρόθυμοι να καταφύγουν σε διάφορες παγανιστικές δραστηριότητες λατρεία και τα τελετουργικά (πλούσια γιορτή, γιορτές, μάρμαρο επιτύμβιες στήλες, στεφάνια, και ούτω καθεξής. ν.).

Εν τω μεταξύ, οι κεκοιμημενοι  συγγενείς και φίλοι μας περιμένουν βοήθεια από εμάς. Μας  χρειάζονται! Από την ιερατική πράξη μου όπως ξέρω πολλές περιπτώσεις (οι ιστορίες των ενοριτών), όταν οι κεκοιμημενοι  έρχονται σε  ζωντανούς συγγενής του  (στο όνειρο) και εκφράζουν  άμεσα τις ανάγκες τους, μιλούν για λάθη τους στη διάρκεια της ζωής του, ή να δώσουν οδηγίες για κάποια  προειδοποιήσει ...

Οι Άγιοι Πατέρες μας διδάσκουν να μην εμπιστεύονται τα όνειρα, όπως οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν πνευματική σοφία, για να καθοριστεί η φύση του ύπνου, δηλαδή, αν είναι μια αντανάκλαση  πρώην στη ζωή των πραγματικών γεγονότων και εμπειριών, ή το αποτέλεσμα των κινήσεων της σάρκας (πάθη,  ασθένειες και ούτω καθεξής. Ν) . Η επιρροή αν αυτό  είναι  από  ένα σκοτεινό κόσμο των νεκρών πνευμάτων , ή, τέλος, είναι πράγματι μια πνευματική κοινωνία με τον κόσμο πέρα από τον τάφο,  παραμένει κρυφο μέχρι τη στιγμή για εμάς. Σε κάθε περίπτωση, αν το όνειρα φαίνεται να έχουν αξία, είναι σημαντική προειδοποίηση για κάτι, θα πρέπει πρώτα απ 'όλα να συμβουλευτείτε τον πνευματικό σας πατέρα, τον ιερέα της ενορίας ή τουλάχιστον πνευματικά έμπειρο άνθρωπο ...

Πατερ πες μας  για μερικές αξέχαστες εκδηλώσεις που σχετίζονται με το θέμα τη συνομιλία μας.

Ένα ενορίτης των συμπατριωτών μου εμφανίστηκε σε ένα όνειρο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν ένας πεπεισμένος άθεος, διώκτης της πίστης και της Εκκλησίας. Ονειρεύτηκε ότι ο άνθρωπος στέκεται δίπλα στα ερείπια παρεκκλησίου που κάποτε ήταν στην άκρη του χωριού, και είπε, επισημαίνοντας τους: «Αν νωρίτερα στη ζωή μου, τουλάχιστον εγώ σπάνια κοίταζα τον ιερό αυτό τόπο, έστω και μια φορά  με  το βλέμμα του, Τώρα θα ήταν πιο εύκολο. " Αυτή είναι η δύναμη της αγιότητας! Ακόμα  και αν καταστραφούν  και να βεβηλωθούν ...

Ο θείος μου στη νεολαία και στα μεσαία χρόνια ήταν πιστός, επισκέφθηκε το ναό του Θεού, διάβασε την Αγία Γραφή. Αλλά, υποκύπτοντας στο πνεύμα της εποχής, έχασε την πίστη στον Θεό. Σταμάτησε να πηγαίνει στην εκκλησία, αφαίρεσε τις ιερές εικόνες από το σπίτι. Επιπλέον, ακόμα και στις σκέψεις του έγινε άθεος, κηρύσσοντας αθεϊσμό. Αντί για προσευχές, άρχισε να κάνει γυμναστική. Αλλά και ο θάνατος ήρθε σε αυτόν. Όταν ήταν ογδόντα ετών, έπεσε. Στο θάνατό του  που θα πέθαινε, προσπαθούσε να πει κάτι, και όλη την ώρα έδειχνε στην ιερή γωνία όπου έπρεπε να κρεμάσουν τα εικονίδια (αλλά δεν  ήταν πια κρεμασμένες).  Κάτι τρομερό τον περίβαλλε, ερχόταν, πίεζε, και δεν υπήρχαν υπερασπιστές, εκπρόσωποι, διακανονιστές στον Θεό, γιατί ο ίδιος ο ίδιος τους είχε δίωξη  εθελοντικά.

 Σε ενα από τους ενορίτες μου πέθανε ένας συγγενής. Δεν ήταν βαπτισμένος. Κινούμενος από ένα αίσθημα συμπόνιας, αυτή η γυναίκα ήρθε σε μένα και ρώτησε: πώς να χαλαρώσω τη μετά θάνατον ζωή του; Η προσευχή της εκκλησίας για αβάπτιστους  είναι απαράδεκτη. Έτσι της είπα να δίνει ελεημοσύνη για τον θανόντα - δηλαδή, η ψυχή  μέσω ελεημοσύνης σε  βιβλία: στην πραγματικότητα, ίσως κάποιος που διαβάζει ένα βιβλίο, να λάβει το Μυστήριο του Βαπτίσματος, θα αλλάζει προς το καλύτερο τη ζωή του και αυτό είναι που ο  Θεός θα το εκλαμβάνει  σαν  θυσία για τον θανόντα αβάπτιστο. Μετά από λίγο αυτή η γυναίκα ήρθε σε μένα και μου είπε ότι είχα δει τον αποθανόντα σε ένα όνειρο. Κάθισε και διάβασε ένα από τα βιβλία που διανεμήθηκε: εξ ου και ο Κύριος αποδέχτηκε αυτή τη θυσία.

Ένας άλλος από τους ενορίτες μου εμφανίστηκε σε ένα όνειρο, λίγο μετά την κηδεία, ενός συγγενή, και είπε: "Είναι εντάξει, αλλά μόνο οι σφιγκτήρες παρεμβαίνουν σε μένα". Οι σφιγκτήρες είναι στεφάνια, με τα οποία γεμίζουμε τους τάφους των νεκρών μας. Αλλά αυτή είναι η κληρονομιά των παγανιστών τελετών, η ορθόδοξη τελετή ταφής δεν απαιτεί αυτό.

Μόλις με κάλεσαν να υποβάλω ευχές σε  ένα  σπίτι. Αυτό το χωριό, όπου θα πρέπει να πάω, βρισκόταν πέντε χιλιόμετρα από ενορία μας. Ήμουν σε θέση να πάω μόνο το βράδυ, είχε ήδη νυχτώσει. Τελείωσα αργά, οπότε έπρεπε να μείνω  την νύχτα. Την αυγή ξύπνησα από ένα χτύπημα στην πόρτα. Ήρθε μια νεαρή γυναίκα, κάτοικος αυτού του χωριού. Ήταν αισθητό ότι ήταν σε κατάσταση ενθουσιασμού. Στην αρχή, όταν με είδε,  πάγωσε, σαν σοκ από κάτι, τότε ξαφνικά έγινε κάτι γρήγορο για να  το εξηγήσει. Και αυτό που συνέβη είναι αυτό.

 Την Νύχτα φάνηκε ο νεκρός πεθερός της  που είχες πεθάνει πριν από μερικά χρόνια, -και είπε, «Ο ιερέας ήρθε στο χωριό, βρίσκεται  σε αυτό το σπίτι πηγαίνετε να του ζητήσατε  να διαβάσει ευχές για την  ταφή μου, να τώρα  σε βλέπω βρίσκομαι εδώ μαζί σου . " Η γυναίκα μου είπε ότι σε μια εποχή  που πέθανε ο πεθερός της στο χωρίο δεν είχαν ιερέα, έτσι τον έθαψαν χωρίς ταφή. Και αυτό ήταν ιδιαίτερα περίεργο: αυτή η γυναίκα είδε τον πεθερό της μόνο μια φορά - όταν ήταν ήδη στο φέρετρο, κατά τη διάρκεια της ζωής της δεν τον γνώριζε και ποτέ δεν του μίλησε. Πρέπει να πω ότι δεν μου αρέσει να ψάλω  ερήμην, αλλά εδώ υπήρχε μια ιδιαίτερη ανάγκη (είδε την Πρόνοια του Θεού για τον αποθανόντα) έτσι την ίδια μέρα τον ψάλαμε.

Μία γυναίκα ενενήντα ετών μου είπε ότι την τεσσαρακοστή μέρα μετά το θάνατο ενός γνωστού ψαλμωδού, εμφανίστηκε σε ένα όνειρο. Κατά τη διάρκεια της ζωής της  τον βοηθούσε  στο σπίτι: πλυμένα πατώματα,  πλυμένα πιάτα ρούχα κλπ. Δυστυχώς είπε: "Γιατί προσεύχεσαι τόσο λίγο, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καλύτερη βοήθεια για μας από την ανάγνωση του Ψαλτηρίου".

Μια μέρα ήρθε μια κοπέλα μαζί μου με την αδελφή της, ένα κορίτσι. Μετά την βάπτιση τους , είπαν ότι η μητέρα τους είπε ότι  δύο φορές σε ένα όνειρο, ήρθε  ο αποθανών σύζυγός της, και είπε: "Φρόντισε  τα παιδιά".