Μια εκπληκτική ιστορία από τη ζωή.
Στην εξορία ήμουν. Ένα χρόνο πείνας. Δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. Το έργο είναι πολύ, πολύ βαρύ. Και δεν υπάρχει τίποτα για φαγητό. Απολύτως τίποτα. Επιπλέον, ο χειμώνας είναι σοβαρός, συννεφιασμένος. Η μεταφορά δεν μπορούσε να συνεχιστεί και η παράδοση σταμάτησε. Ήμασταν πολύ πεινασμένοι και κρύοι για λίγες μέρες. Επιπλέον, , ο παγετός έχει προσθέσει μέχρι και σαράντα βαθμούς μείον . Το πουλία πάγωσαν . Λίγα ρούχα ... Πολλοί από τους αδελφούς μου έπεσαν, αποδυναμώθηκαν και δεν μπορούσαν να περπατήσουν. Και εγώ ήμουν έτοιμος να πεθάνω από την πείνα και το κρύο.
Ξαπλώσαμε σε ξεχωριστές καλύβες, μικρές και πολύ λεπτές . Τα παράθυρα είναι συνδεδεμένα με κουρέλια. Το χιόνι στο πάτωμα, - . Η πόρτα είναι μισή ανοικτή. Όλο το αυτοκίνητο ήταν παγωμένο από έξω. .
Ήταν μια κρύα βραδιά. Βάζω και σκεπάζουμε σε κουρέλια. Ο παγετός αναρριχήθηκε και πάγωσε ολόκληρο το σώμα. Ξαφνικά ήθελα πραγματικά να κοιμηθώ. Ήξερα πολύ καλά ότι αυτός ήταν ο προφήτης του θανάτου. Απλά μόλις κοιμηθείτε .. τα πάντα, θα πέθανα. . Με τη δύναμη που μου είχε απομείνει αποφάσισα να προσευχηθώ για τελευταία φορά στον Άγιο Νικόλαο τον Θαυματουργό. "Άγιε του Θεού", του είπα, "πεθαίνω. Βλέπεις τα πάντα. Είσαι γρήγορος βοηθός και έρχεσαι σε με, με βοηθάς. " Περαιτέρω δεν θυμάμαι τι είπα ή δεν είπα, δεν θυμάμαι. Μόνο ακούω ένα ισχυρό χτύπημα στην πόρτα. Έχει ανοίξει. Μια βιασύνη από ισχυρό άνεμο με κρύο χιόνι χτύπησε το πρόσωπο μου. Δεν υπήρχε κανένας.
Αλλά τι είναι αυτό; Φρέσκα ίχνη από την πόρτα. Κοίταξε πιο κοντά ... Η τσάντα είναι μεγάλη. Και το χιόνι δεν κατάφερε να το αντικαταστήσει. Θεέ μου, τι φάντασμα είναι αυτό; Κοίταξα ξανά στις διαδρομές. Πήγα στο πλάι του δάσους. Όλα γύρω παγωμένα . Μόνο η θύελλα ήταν ακόμα πιο δυνατή .
Πήρα αυτή την τσάντα. Ήταν βαριά. Την έφερα στην καλύβα, την άνοιξα ... Είστε αγάπη τα μου παιδιά ... - και έβαλα τα κλάματα. "Υπήρχε φρέσκο ψωμί στην τσάντα." Και ήταν ακόμα ζεστό, πολύ ζεστό! Ήταν σαν να ήρθε από το φούρνο. Και τι είδους σύμπαν να υπάρχει; Για πενήντα ακρογιαλιές δεν υπήρχε ούτε ένα σπίτι ενός κυρίου μονο εξόριστοι και καταδίκοι.
Και με αυτό το ψωμί ζήσαμε για μια εβδομάδα. Όταν η χιονοθύελλα υποχώρησε κανείς δεν πέθανε. Και σε άλλα στρατόπεδα, ακούστηκε ότι πολλοί ήταν παγωμένοι σε αυτή τη χιονοθύελλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου