ΜΟΝΑΧΟΣ Irinarkh (Kazanin Vasily Grigorievich,
1908-1987).
Από το 1942 βρισκόταν στο μέτωπο. Είχε
τέσσερα τραύματα. Του απονεμήθηκαν οι τίτλοι της τάξης της δόξας, ΙΙΙ και
ΙΙ. «Μερικές φορές», θυμάται, «16 άνθρωποι παρέμειναν από το τάγμα, και το μέτωπο πραγματοποιήθηκε και
κατέλαβε γερμανικά χαρακώματα ...» ...
Κάποτε, την παραμονή της 9ης Μαΐου, ετοίμαζα ένα άρθρο για την τοπική εφημερίδα
"Pechorskaya Pravda" σχετικά με τους μοναχούς του μοναστηριού μας -
συμμετέχοντες στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Ρώτησα σε καθένα από αυτά,
μεταξύ άλλων, μια ερώτηση: "Τι έκανες όταν φοβόσουν μπροστά;" Όλοι
απάντησε: «Προσευχηθήκαμε». Κάποιοι διάβαζαν "ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ...",
άλλοι - "Θεοτόκος, Παναγία,Χαίρε...", κάποιοι - "Το Σύμβολο της
Πίστης", διδάχτηκαν να προσεύχονται από τους παππούδες και τους ευσεβείς
γονείς. Τίτλος του άρθρου "Η δύναμη της προσευχής".
Αργότερα μίλησα με τον μοναχό Schema Irinarkh (Kazanin) και του έκανα μια ακόμη
ερώτηση: "Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα στο μέτωπο;" Σκέφτηκε
για λίγα λεπτά και απάντησε: «Πανικός» Ρώτησα: "Τι είναι ο
πανικός;" Ο Irinarkh εξήγησε:
"Όταν ένα άτομο από το φόβο του, η δειλία στερεί από όλους το
θάρρος." "Πώς ξεπερνιέται;" - Ρώτησα. Η απάντηση
ήταν: "Με την προσευχή" Κύριε, έλεος. "
Από το βιβλίο του Archimandrite Tikhon (Secretarev) "Be Perfect"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου