Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (1912-1998)
Να καλλιεργείς τα δάκρυα. Να καλλιεργείς τις εικόνες, τις σκέψεις που φέρνουν δάκρυα. Εγώ καλλιεργούσα την εικόνα του νεκρού σώματος του γέρο-Ιωσήφ. Όταν τον φίλησα και τον βάλαμε στο μνήμα, σκεπτόμουνα ότι κι εγώ σύντομα έτσι θα γίνω...
Τα δάκρυα καθαρίζουν...
Τα δάκρυα είναι η τροφή της ψυχής. Όπως όταν το σώμα τρέφεται με καλή τροφή ζωογονείται, έτσι και η ψυχή τρέφεται με τα δάκρυα και ζωογονείται.
Όταν προσεύχεσαι, να προσπαθείς να έχεις δάκρυα. Γίνεται συνήθεια κατόπιν, και κλαις εις την προσευχή σου. Όταν έχεις δάκρυα εις την προσευχή, ό,τιδήποτε δάκρυα, πηγαίνεις μπροστά. Όταν σταματήσουν τα δάκρυα πας οπίσω.
Μαζί με την ευχούλα έρχονται τα δάκρυα. Τα οποία δάκρυα λίγο, λίγο, λίγο, από εσένα εξαρτάται να τα αυξήσεις. Πιστεύσατέ με ότι τα δάκρυα δεν είναι τίποτες άλλο, συνήθεια είναι. Αν συνηθίσεις να κλαις, την άλλη μέρα θα κλαις, και την άλλη μέρα θα κλαις. Και θα φτάσεις σε ένα σημείο θα πεις: Γιατί κλαίω; Κι εγώ δεν ξέρω. Ναι, αλλά με τα δάκρυα ξέρεις πόσος καθαρισμός γίνεται μέσα; Πώς πλένεις τη φανέλα σου, το μαντήλι σου με το σαπούνι, έτσι και τα δάκρυα στην προσευχή. Μέσα σου καθαρίζεται, καθαρίζεται, καθαρίζεται κι έρχεται κατόπιν σ’άλλα ανώτερα δάκρυα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου