Ο Διάλογος με το Λογισμό
Από το βιβλίο του Γέροντός μας "Λόγια Καρδιάς"
Όταν ο δαίμονας θέλει να σπείρει λογισμούς σε έναν άνθρωπο, βρίσκει τους κατάλληλους ανθρώπους για να δημιουργήσει το λογισμό.
Ο ταλαίπωρος άνθρωπος όμως που του έρχεται ο λογισμός, κάνει διάλογο με αυτόν τον λογισμό προσπαθώντας να λύσει μόνος του το πρόβλημα. Μιλώντας έτσι αδιάκοπα με το λογισμό του, που έχει σαν επακόλουθο αυτό, την πτώση και όταν συνεχίζεται ο λογισμός φέρνει την απελπισία.
Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να λύνομε το πρόβλημα που προκύπτει κατευθείαν με τον ενδιαφερόμενο και όχι να μη μιλάμε, γιατί αυτό μετά θα έχει αντίκτυπο με διάλογο με το λογισμό μας.
Ο διάλογος τώρα, με το λογισμό, φέρνει στον άνθρωπο ταραχή, αϋπνία, κόπωση πνευματική και βέβαια απελπισία. Γι’ αυτό οι Πατέρες λένε, ἐτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην τοῦ ποιείν τὸ θέλημά σου..
Όταν ζούμε και συναναστρεφόμεθα ανθρώπους στην εργασία μας πρέπει να είμαστε έτοιμοι οτιδήποτε μας πουν, να ειρηνεύσομε τα πράγματα αμέσως.
Έτσι κι αν ο δαίμονας καιροφυλακτεί να βρει χώρο για να αυξήσει το πρόβλημα, εμείς το λύνομε ειρηνικά, οπότε αυτός φεύγει ντροπιασμένος και εμείς συνεχίζομε τη δουλειά μας εν ειρήνη.
Ο άνθρωπος και στην εργασία του πρέπει να είναι προσευχόμενος, οπότε δύσκολα μπορεί να γίνει πειρασμός.
Ιερά Μονή Παναγίας Λαμπηδονος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου