Σε καμιά ψυχή
δεν αξίζει ο πόλεμος…
Ποια δικαιολογία
μπορεί να σηκώσει
το δρεπάνι του θανάτου
και να θερίσει
έτσι απλά τόσες ανθρώπινες ζωές….
Και εσύ….
Πώς μπορείς σήμερα
να σηκώσεις για προσευχή
κεινα τα χέρια
που από χτες στάζουν αίμα....
Πώς να ψελλίσεις λόγια του Θεού
με χείλη που στάζουν φαρμάκι.....
Αιώνες τώρα η γη μας
ποτίζετε με αίμα
κι ακόμα τα μάτια της ψυχής τους
δεν έχουν χορτάσει θάνατο.....
Η απληστία..... ο εγωισμός
χοροπηδούν με δαιμονική μανία
πάνω στο κουμπί του πολέμου....
Βλέπεις η νίκη τούτου
είναι συνέπεια
της φριχτής ήττας
ενός άλλο πολέμου
που συντελείται στα ‘’σωθικά’’ μας….
Σήμερα τον βλέπουμε
απ' την οθόνη,
καθήμενοι στον καναπέ μας
μα αύριο;......
Ας μη λησμονάμε….
Ο ουρανός είναι κοινός.....
Έχουμε τις αντοχές;…...
Με τόσες κραιπάλες
(πνευματικές και υλικές)
ο Θεός να μας ελεήσει….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου