Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2022

ΠΕΡΊ ΦΘΌΝΟΥ ΤΌ ΑΡΧΑΊΟΝ ΠΆΘΟΣ


«Ανάμεσα στα πολλά πάθη και τις αδυναμίες της ανθρώπινης ζωής, στα δίχτυα της οποίας γλιστρούν και αγωνίζονται πολλοί, η κακία και ο φθόνος περιφέρονται.
 Τη στιγμή που γεμίζουμε φθόνο, ξεχνάμε όλα τα καλά που μας χαρίζει ο Χριστός ο Κύριος με τη μεγάλη Του αγαθότητα.  Γυρίζουμε την πλάτη στις ευλογίες που έχουμε, κρατάμε το μυαλό και την ψυχή μας καρφωμένη στα κακά, μηρυκάζοντας μόνο αυτά που δεν είμαστε ή δεν έχουμε.
 Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας δηλώνει ότι ο φθόνος είναι «λύπη για την επιτυχία του πλησίον» και αντιτίθεται στην αγάπη του πλησίον, «όπως η σκουριά τρώει το σίδερο, έτσι και ο φθόνος αλέθει την ψυχή», και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δηλώνει ότι ο φθονερός « κάνει κακό στον εαυτό του πριν βλάψει αυτόν που τον ζηλεύει, επειδή θέλει να χάσει τον άλλον, χάνει τον εαυτό του».  Ο φθόνος γεννά μίσος και το μίσος γεννά συχνά εκδίκηση και μια ατελείωτη αλυσίδα κακών που μερικές φορές μπορεί να πάει πολύ μακριά.  Ο ζηλιάρης λυπάται όταν βλέπει το καλό και την ευτυχία των άλλων.
 Γιατί μας είναι δύσκολο να αποδεχτούμε ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι πιο ικανοί από εμάς;  Τα δώρα είναι πολλά και ποικίλα, και η ποικιλία των ανησυχιών και των ικανοτήτων μας κάνει μοναδικούς και απαραίτητους ο ένας στον άλλο, σε μια αδελφική κοινωνία.  Αν δεν καταλαβαίνουμε αυτό το κάλεσμα του ανθρώπου να ζήσει σε αρμονία και ευημερία με τον διπλανό του, τι ωφελεί η νηστεία, η προσευχή, η ελεημοσύνη και όλες οι άλλες καλές πράξεις, αν δεν καταφέρουμε να τράβα στην άκρη ακόμα και τον φθόνο της κουρτίνας από το παράθυρο της καρδιάς, για να δεις καθαρά τα θαύματα αυτής της ζωής;!»

 Protosinghel Hrisostom Filipescu (Λίγα λόγια, πολύ αγάπη)


Δεν υπάρχουν σχόλια: