Ο ΓΈΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ .

Γράφει ο Διονύσης Μακρής

“Μόδα έγιναν οι τελετές μαγείας στα σχολεία της χώρας. Μαθητές και μαθήτριες παρασύρονται στα δίκτυα του Αντιδίκου και συμμετέχουν σε τελετές που τους αφήνουν κουσούρια για όλη τους τη ζωή. Εκμεταλλευόμενος ο Αντίδικος την απουσία ορθής κατήχησης στα παιδιά αλλά και τους γονείς εισχωρεί από παράθυρα και πόρτες που αφήνει η μουσική, οι κινηματογραφικές ταινίες, η νεανική περιέργεια και η ικανοποίηση παθών. Θυμόσαστε τα καημένα εκείνα παιδιά που ο Αντίδικος τα έσπρωξε να δολοφονήσουν αθώους ανθρώπους, στην Αττική. Το έργο εκείνο το συνεχίζει ακάθεκτα και κανείς δυστυχώς δεν ενδιαφέρεται. Καταστρέφεται η νεολαία μας…”, είπε ο γέροντας των Αγράφων, ο παππούλης μας ο π. Παναγιώτης σε μία επίσκεψή μας στο σπίτι του στην Αλίαρτο.

Ήταν έκδηλα συγκινημένος και με δυσκολία έκρυψε ένα δάκρυ του που κύλησε από τα μάτια του. Είχαμε μεταβεί στην Αλίαρτο με τη σύζυγό μου και κάποιο μακρινό συγγενικό μας πρόσωπο, που μόλις είχε τελειώσει το Λύκειο!

Με τη διακριτική ματιά του ο παππούλης κοιτούσε το συγγενικό αυτό πρόσωπο, που έβλεπε για πρώτη φορά. Ξαφνιάστηκα από την εισαγωγή αυτή που ακολούθησε αμέσως μετά το καλωσόρισμα και αρχικά πίστεψα πως ο παππούλης θα ήταν επηρεασμένος από κάτι που θα διάβασε ή θα άκουσε. Κι γι’ αυτό προτίμησα να σιωπήσω. Η κυρά Σταυρούλα, η πρεσβυτέρα του έφυγε διακριτικά προκειμένου να μας προσφέρει το καθιερωμένο καφεδάκι. Ο γέροντας αφού με κοίταξε για άλλη μια φορά με το διεισδυτικό βλέμμα του άρχισε να εξιστορεί ένα γεγονός που δήθεν του μετέφερε εξομολογητικά ένας νεαρός μαθητής Λυκείου.

“Ήταν τρία νέα παιδιά, μαθητές που πηγαίναν στο ίδιο σχολείο στη Θεσσαλονίκη” είπε κοιτάζοντας έντονα το συγγενικό μας πρόσωπο. “ Όχι, όχι από την Κοζάνη ήταν αυτά τα παιδιά. Μάλιστα ένα εξ αυτών ήταν γιος παπά. Από περιέργεια το καημένο αυτό παιδί αγόρασε ένα σατανικό βιβλίο που χρησιμοποιούν οι μάγοι και τα διάφορα όργανα του Αντιδίκου, μέντιουμ, χαρτορίχτρες, μασώνοι… Δαιμονίστηκε και ο πονηρός του πρόσφερε ότι ζητούσε προκειμένου να τον καταστήσει τυφλό όργανό του. Εκμεταλλευόμενος τις νεανικές ορμές και τα πάθη του οδηγούσε κοντά του γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας με τις οποίες συνευρισκόταν ερωτικά ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι η μητέρα του. Καυχιόταν μάλιστα για τις επιδόσεις του αυτές στους ‘κολλητούς’, όπως συνηθίζουν να λένε τα παιδιά τους φίλους τους. “Να, τους έλεγε, βλέπετε εκείνη την κοπέλα που περνάει απέναντι; Το βράδυ θα είμαι μαζί της…” Κι έτρεχε και της μιλούσε κι εκείνη αμέσως ανταποκρινόταν. Απέκτησε πολύ γρήγορα αν και ανήλικος τη φήμη του γυναικά.

Οι φίλοι του τον ρωτούσαν πιο είναι το μυστικό και καταφέρνει να φέρνει κοντά του γυναίκες πολύ μεγαλύτερές του. Ακόμη και δύο καθηγήτριες του σχολείου που φοιτούσε είχαν πέσει στα δίκτυά του. Εκείνος υποκινούμενος από τον Σατανά αρνιόταν να τους πει πώς ‘έριχνε’ τις γυναίκες! Έτσι αυξανόταν η νεανική περιέργεια των φίλων του. Μάλιστα έφθασε στο σημείο να ξαπλώσει στο ίδιο κρεβάτι με τη μάνα ενός από τους κολλητούς του φίλους για να του δείξει τη δύναμη που είχε αποκτήσει. Το παιδί τότε τον απείλησε πως αν δεν τους αποκαλύψει το μυστικό του θα αποκαλύψει σε όλο το σχολείο τη σατανική δράση του. Τότε εκείνος τους είπε πως θα γνωρίσουν ποιοςτου δίνει δύναμη εάν μεταβούν μετά τα μεσάνυκτα στο χώρο του σχολείου. Τους είπε όμως πως μόνο όταν φορέσουν γυναικείο καλτσόν και δεν φορούν τίποτε άλλο θα τους αποκαλυφθεί… “Είναι όρος του Μεγάλου (έτσι ονομάτιζε τον Σατανά) για να τον γνωρίσετε” τους είπε.

Πράγματι ένα βράδυ τα παιδιά πήδησαν τη μάνδρα του σχολείου φορώντας ως ένδυμα μόνο ένα καλτσόν. Ο δαιμονισμένος φίλος τους τους είπε αρχικά να γράψουν χαρτάκια με γράμματα της αλφαβήτου, τα οποία σύνδεε με τα μάτια του και δημιουργούσε διάφορες προτάσεις με τη βοήθεια του Αντιδίκου που αφορούσαν τη ζωή των δύο φίλων του. Τα παιδιά φοβήθηκαν. Εκείνος τους έγνεψε να μην φοβούνται και τους πρότεινε να ζητήσουν αν θέλουν να μιλήσουν με διάφορα πρόσωπα. Ο ένας εξ αυτών ζήτησε τότε να μιλήσει με την Παναγία μας. Τότε ο Αντίδικος άρχισε να παριστάνει μάλλον να γελοιοποιεί την Αρχόντισσά μας με μία χονδρή φωνή. Ο ένας εκ των τριών νεαρών, αυτός που είχε ζητήσει να του μιλήσει η Παναγία φοβήθηκε τόσο πολύ που άρχισε να τρέχει στην πόλη γυμνός, φορώντας μόνο το καλτσόν. Ο φόβος του ήταν τόσο μεγάλος που έκανε μία εβδομάδα να πάει στο σχολείο. Ο πρωταγωνιστής γιος του παπά μετά δύο ημέρες έσπασε το πόδι του πέφτοντας από το μηχανάκι του. Και τα τρία παιδιά έχουν δαιμονισθεί και παρουσιάζουν μία αλλόκοτη συμπεριφορά που οι γιατροί την αποκαλούν σχιζοφρένεια. Ο Αντίδικος απέκτησε δικαιώματα στα τρία παιδιά και εκείνα χορεύουν στο ρυθμό του. Δεν μπορείς θεολόγε να καταλάβεις τη ζημιά έχει προκαλέσει στις ψυχούλες τους… Δεν μπορείς να καταλάβεις πως εν αγνοία των γονέων ο πονηρός έχει στήσει αληθινό σατανικό πανηγύρι σε πολλά σχολεία της πατρίδας μας.”

Τη στιγμή εκείνη το συγγενικό μας πρόσωπο έκδηλα θορυβημένο από την εξιστόρηση του γέροντα βγήκε έξω από το δωμάτιο με το πρόσχημα πως ήθελε να καπνίσει.

- Γέροντα τα παιδιά είναι άπειρα και μπορούν εύκολα να παρασυρθούν. Οι γυναίκες όμως, πώς έπεσαν στα δίκτυά του;

- Άκου θεολόγε! Σήμερα κυριαρχεί το αφύσικο και όχι το φυσικό. Αυτό δυστυχώς περνάει σαν μόδα ακόμη και στις κρεβατοκάμαρες των παντρεμένων. Έτσι αποκτά δικαιώματα ο Αντίδικος και σέρνει από τη μύτη άνδρες και γυναίκες. Τους χορεύει στο ταψί. Διαλύει οικογένειες. Κι αυτό είναι το λιγότερο μπροστά στις συνέπειες που ακολουθούν.

- Μιλάτε γέροντα για τα παρά φύσιν αμαρτήματα…

- Ναι παιδί μου αυτά γίνονται αιτία να γεννιούνται αυτιστικά παιδιά, παιδιά με διανοητικά προβλήματα, με αναπηρικές παθήσεις. Αυτά αποτελούν την αιτία των ανεξέλεγκτων επαναστάσεων της εφηβείας. Πέφτει το παιδί στα ναρκωτικά και οι γονείς ψάχνουν να ανακαλύψουν τί έφταιξε;

Τησυζήτησή μας διέκοψε το συγγενικό μας πρόσωπο, το οποίο επανήλθε στο δωμάτιο. Ο γέροντας του έγνεψε να τον πλησιάσει και του πρόταξε ιερά λείψανα που είχε φέρει από τα Άγραφα και τα κρατούσε την περίοδο του χειμώνα. Εκείνος με δυσκολία ασπάστηκε τα ιερά λείψανα.

Τότε ο γέροντας είπε: “Πώς σε λένε;” Εκείνος δεν απαντούσε. Αντ’ αυτού πήρα το λόγο και είπα “… τον λένε παππούλη”.

- Μη μιλάς θεολόγε, είπε ο παππούλης και συνέχισε να απευθύνεται στο συγγενικό μου πρόσωπο.

- Μου κρύβεσαι και δεν λες το όνομά σου!

- Πάμε να φύγουμε δεν αντέχω άλλο, είπε το συγγενικό μου πρόσωπο και έτρεξε προς την έξοδο.

Όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο άρχισε να μας φωνάζει.

- Δεν ντρέπεστε να κρυφακούτε, όταν ο άλλος κοιμάται. Έτσι φέρεστε σε έναν φιλοξενούμενο;

- Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς; Του απάντησε η σύζυγός μου.

- Ακούσατε που παραμιλούσα χθες και τα σφυρίξατε όλα στον παπά. Γι’ αυτό με φέρατε. Γιατί πώς ήξερε την τελετή του σχολείου; Μάλλον εσείς του τα είπατε. Έτσι δεν είναι; Όλα τα γνώριζε ο παπάς. Με φέρατε στον παπά για να με κάνετε ρεζίλι.

Έγνεψα στη σύζυγό μου να μην απαντήσει. Αργότερα όταν ηρέμησε και τον ενημερώσαμε για τα χαρίσματα του παππούλη, εκείνος μας εξιστόρησε τι ακριβώς είχε συμβεί. Πρόσθεσε αρκετές λεπτομέρειες που για ευνόητους λόγους και από διάκριση είχε αποφύγει να αναφέρει ο γέροντας των Αγράφων.  Είχε εμπλακεί στα δίκτυα του πονηρού και μέχρι σήμερα αγωνίζεται να ξεφύγει από τα δεσμά του.

Πηγή: Στύλος Ορθοδοξίας, Νοέμβριος 2022, Αρ. Φύλλου 248, σελ. 14-15.