Σύντομος Βίος τοῦ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας πληροφορηθεῖσα τήν ἀναγραφήν εἰς τάς ἁγιολογικάς δέλτους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, τοῦ καί Μικραγιαννανίτου, Γέροντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ἡμῶν Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ περιπύστου Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, ἀπεφάσισε να σημάνουν περί ὥραν 6:00 μ.μ. χαρμοσύνως κωδωνοκρουσίαι.

Τήν αὐτήν ὥραν ὁ Σεβασμιώτατος θά χοροσταστήσει εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τήν Παράκλησιν τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Παναγίας Δοβρᾷ, ἔνθα θά τελέσει εὐχαριστήριον δοξολογίαν ἐπί τῷ ἀγγέλματι τῆς ἁγιοκατάταξεως τοῦ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου.

Μετ’αἰσθημάτων εὐγνωμοσύνης καί τοῦ προσήκοντος υἱϊκοῦ σεβασμοῦ, ἡ τοπική ἡμῶν Ἐκκλησία ἐξ ὀνόματος τῶν πνευματικῶν τέκνων τοῦ Ὁσίου Γέροντος ἐκφράζει τάς ὁλοθύμους εὐχαριστίας πάντων πρός τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί τήν Σεπτήν Αὐτοῦ Κορυφήν, τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον καί τήν περί Αὐτόν Ἁγίαν καί Ἱεράν Σύνοδον διά τήν ἐν λόγῳ Συνοδικήν καί Πατριαρχικήν Ἀπόφασιν καί τόν στολισμόν τῆς Ἐκκλησίας διά τῆς εὐπρεπείας τῶν νεοφανῶν Ἀγίων.

Σύντομος Βίος τοῦ Ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου

Ὁ Ὁσιος Γεράσιμος (κατά κόσμον Ἀναστάσιος - Ἀθανάσιος  Γραῖκας) γεννήθηκε τήν 5ηνΣεπτεμβρίου 1903 στό χωριό Δρόβιανη τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὑπῆρξε τό πρῶτο τέκνο τῆς εὐσεβοῦς οἰκογενείας τοῦ Ἰωάννου καί τῆς Ἀθηνᾶς. Ἀπό τά παιδικά του χρόνια ἔδειξε τήν φιλομάθειά του καί τό ἰδιαίτερο χάρισμα τῆς εὐστροφίας καί ἐπίδοσης στά μαθήματα τοῦ σχολείου. Ὀλοκλήρωσε τίς ἐγκύκλιες σπουδές του στήν Ἀθήνα, ὅπου συνδέθηκε μέ τόν Ἅγιο Νεκτάριο ἐπίσκοπο Πενταπόλεως.

Στήν καρδιά τοῦ φιλομαθοῦς νέου εἶχε  ἀνάψει ἀπό νωρίς ὁ πόθος τῆς μοναχικῆς ἀφιέρωσης, ἔτσι ἀξιοποίησε τήν εὐκαιρία πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός καί ἀκολούθησε στό Ἅγιον Ὄρος ἕναν μοναχό πού συνάντησε τυχαία στήν Ἀθήνα. Ὁ Θεός κατεύθυνε τά βήματα του στήν δυσπρόσιτη περιοχή τῆς Σκήτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, ὅπου καί ἔβαλε μετάνοια ὡς δόκιμος μοναχός καί στίς 20 Ὀκτωβρίου 1924 δέχθηκε τήν μοναχική κουρά. 

Ὡς μοναχός πλέον, ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ἐξασκεῖ τήν ἀρετή τῆς ὑπακοῆς καί ἀσκεῖται πνευματικά μέ τίς ὑποδείξεις τοῦ Γέροντά του. 

(Ὁ Θεός, ὅμως εἶχε καλέσει στό Ἅγιον Ὄρος τόν νεαρό μοναχό Γεράσιμο γιά νά διαπρέψει σέ ὑψηλότερα ἐπίπεδα ἄσκησης.) Λίγα χρόνια μετά τήν κουρά του ὁ Γέροντας τοῦ Κελλιοῦ του ἐγκαταλείπει τό Ἅγιον Ὄρος ἐξαιτίας τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου καί τῶν τότε ἐρίδων καί ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ζεῖ πλέον βίο ἡσυχαστικό καί ἐρημιτικό «μόνος μόνῳ τῷ Θεῷ». Ἀναζητᾶ τήν πνευματική καθοδήγηση στούς φωτισμένους πατέρες τῶν γύρω Κελλιῶν καί ζεῖ μέ τήν ἄνωθεν παρηγορία θείων ἐλλάμψεων καί ὁπτασιῶν. Ὅταν τόν καλεῖ ἡ Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἀννης στήν ὁποία ἀνήκει, σπεύδει μέ ὑπακοή νά ἀναλάβει διακονήματα καί καθήκοντα, ἐνῶ δέν παραλείπει ποτέ τό ἡσυχαστικό του πρόγραμμα. Τό 1966 ὁ Ὅσιος Γεράσιμος δέχεται τόν μακαριστό ἱερομόναχο Γέροντα Διονύσιο Μικραγιαννανίτη καί συστήνουν μαζί μία εὐλογημένη Συνοδεία πού γρήγορα ἀνθεῖ καί καρποφορεῖ. 

Ὁ Θεός προίκισε τόν Ὅσιο Γεράσιμο μέ τόν χάρισμα τῆς Ὑμνογραφίας. Συνέθεσε τόν πρῶτο κανόνα γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί ζήτησε τήν γνώμη φωτισμένων Γερόντων καί μέ τήν δική τους παρότρυνση καί εὐλογία ξεκίνησε τήν παραγωγή ἑνός ὑμνογραφικοῦ ἔργου παραδοσιακοῦ σέ ποιότητα καί μοναδικοῦ σέ ποσότητα. Ἡ Ἐκκλησία ἀμέσως ἀποδέχθηκε καί ἐνσωμάτωσε τά ὑμνογραφικά πονήματά του στήν λατρευτική της ζωή καί τίμησε τόν Ὅσιο Γεράσιμο ἀναδεικνύοντας τό ἔργο του. Τό 1959 ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κυρός Ἀθηναγόρας τοῦ ἀπένειμε τό ὀφφίκιον τοῦ Ὑμνογράφου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. Ἐπιπρόσθετα, ἔλαβε γιά τό ὑμνογραφικό του ἔργο διακρίσεις καί παράσημα ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.  Ταυτόχρονα, τό ἔργο του ἔτυχε καί τῆς ἐπιστημονικῆς ἀναγνώρισης καθώς τό 1953 ἔλαβε εὔφημο μνεία καί τό 1968 μετάλλιο ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. 

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος στό ταπεινό κελλάκι του βίωσε θαυμαστές καταστάσεις καί οὐράνιες ἐπισκέψεις. Σέ χειρόγραφο σημείωμα του πού βρέθηκε μετά τήν ὁσιακή κοίμησή του ἀναφέρει ὅτι εἶδε τόν Κύριο «λάμποντα ὑπέρ χιλίους ἠλίους», ἐνῶ μέ ἰδιαίτερη φειδῶ ἀποκάλυψε σέ πνευματικά του τέκνα τίς οὐράνιες ἐπισκέψεις πού δέχθηκε ἀπό τήν Κυρία Θεοτόκο, τόν Τίμιο Πρόδρομο, τούς Ὁσίους Διονύσιο καί Μητροφάνη τῶν ὁποίων τόν σπηλαιώδη Ναό ἐπανοικοδόμησε καθώς καί ἀπό πολλούς Ἁγίους τῶν ὁποίων συνέγραψε τίς ἀκολουθίες ὅπως τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις, τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης καί πολλῶν ἄλλων. 

Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος μέχρι τήν ἡλικία τῶν 89 ἐτῶν συγγράφει μέ ἀξιοσημείωτη διαύγεια ἱερές ἀκολουθίες καί συνεχίζει μέ τόν ἴδιο ζῆλο τόν πνευματικό του ἀγῶνα. Ἔχοντας προαισθανθεῖ ὁ ἴδιος καί ἔχοντας προετοιμάσει τά πνευματικά του τέκνα γιά τήν κοίμησή του προλέγει τίς συνθῆκες τῆς ἐξοδίου του καί  παραδίδει ὁσιακά τήν ψυχή του στά χέρια τοῦ Θεοῦ τήν 7ηνΔεκεμβρίου 1991 στήν Σκήτη τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, ὅπου καί ἐνταφιάζεται. Ἡ Ἐκκλησία διά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τόν ἐνέγραψε στίς Ἁγιολογικές της Δέλτους τήν 10ην Ἰανουαρίου 2023.  

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ Ι. Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΟΒΡΑ