«Aoleu, το αυτοκίνητο, το αυτοκίνητο! Αλλά θα είναι μια χαρά!».
Πριν παντρευτούμε, πήγα με την Ιωάννα, τη μέλλουσα γυναίκα μου, στο Άλμπακ, στον αδερφό της, τον πατέρα Γαβρίλ Τρίφα. Εκεί γνώρισα τον αιδεσιμότατο Gherontie. Μέχρι τότε δεν τον είχα ακούσει.
Ήταν μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, το 2015.
Καθίσαμε στο τραπέζι όπου ήταν και ο Cuvios. Επειδή δεν είχε άλλα δόντια, δεν μπορούσε να φάει τίποτα. Η κυρία Viorica Popa (η πεθερά του πατέρα) του έφερε λίγο πιο μαλακό ζαμπόν. Βλέποντας ότι δεν έτρωγε, το έκοψα σε μικρότερα κομμάτια και του το έδωσα με ένα πιρούνι, σαν παιδί, και το δέχτηκε. Σιγά σιγά ενώ μιλούσαμε έτρωγε. Νομίζω ότι ενώ τον ταΐζαμε προσευχήθηκε για μένα, για εμάς στην πραγματικότητα.
Πήγα στο Târgu-Mureş, γιατί την επόμενη μέρα πήγαινα στη δουλειά. Η Ιωάννα πήγε στο Câmpeni και την επόμενη μέρα πήγε ξανά στο Cuviosul. Πήγα στη δουλειά, και μεταξύ 3 και 4 το απόγευμα, επέστρεφα σπίτι. Κάποια στιγμή, όταν κατέβαινα έναν λόφο, το αυτοκίνητό μου έφτασε σε ένα μεγαλύτερο τμήμα με κοντάρια και άρχισε να γλιστράει. Δεν ξέρω πώς κατάφερα να το σώσω. Το βράδυ τηλεφώνησα στην Ιωάννα. Μου είπε να προσέχω το αυτοκίνητο για να μην έχω ατύχημα. Της είπα τι συνέβη όταν γύρισα σπίτι από τη δουλειά, και μου είπε ότι εκείνη τη στιγμή ήταν με τον Ευσεβή Γεροντιο και ξαφνικά είπε: «Aoleu, το αυτοκίνητο, το αυτοκίνητο! Αλλά θα είναι μια χαρά!». Με την προσευχή του με βοήθησε ο Θεός και δεν έπαθα ατύχημα.
Βλέποντας πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα, πιστεύουμε ότι τον γνωρίσαμε και για να ενισχύσουμε την απάντησή μας σχετικά με την απόφαση να παντρευτούμε.
Τον έχουμε στην καρδιά μας και νιώθουμε τη βοήθειά του. Καταφέραμε, με τη βοήθεια του Θεού, να φτάσουμε στην κηδεία, όπου πειστήκαμε για την αγιότητά του, βλέποντας πώς προσευχοταν τόσες μέρες μέχρι νά φύγει στον Κύριο.
Η συνάντηση με τους Ευσεβείς ήταν ιερή παρηγοριά!
(Călin και Ioana Chirilă, Târgu Mures)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου