ΟΥ̓ΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
21 Δεκεμβρίου 2016
Τὸ πρωὶ εἶπε στὴν οἰκονόμο της μὲ κραυγὲς ἐνθουσιασμοῦ καὶ ἀνεκλάλητης χαρᾶς.
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ: «Θεέ μου, Χριστέ μου, τί ἔζησα πάλι ἀπόψε!
Παναγία μου ὡραῖα πράματα πού 'χει ἡ νύχτα! Κρύβει πολλὰ
μυστήρια ὁ οὐρανός. Δὲν τὰ χωρεῖ ὁ νοῦς. Δὲν κατέχω νὰ σᾶς
τὰ δώσω…νὰ τὰ πῶ… Ἄνοιξε ἡ τρύπα. Ἦρθε ὁ ἄρχων ὁ γίγα-
ντας ὁ μέγας ποὺ ἀγαπῶ. (Ὁ Μιχαήλ). Τὴν ἄνοιξε μὲ ἐκεῖνο
ποὺ κρατεῖ. Μὲ πῆρε. Βρέθηκα σὲ ἄλλη πολιτεία. Ἀθάνατη.
Εἶδα τὸ κοπέλι μου (τὴν ἀνηψιά της Ἀντωνούλα ποὺ οἶκονο-
μοῦσε 40 χρόνια μὲ σύνδρομο ντάουν). Τὸ κοπέλι φοροῦσε
καπελάκι, ἦταν σὲ λευκὰ καὶ καμάρωνε ἀπὸ τὴν ὀμορφιά της.
Τὴν εἶδα λαμπερὴ ἀπὸ τὴν ὀμορφιά της, τὸ κοπέλι μὲ ἀγκάλιασε, εἶδα τὰ φτερά της. Ὅλη τὴ νύχτα μοῦ τὰ ἔλεγε γιατὶ
δὲν ἤθελε νὰ κλείσει ἡ τρύπα. Κάτσε θεία ἐδῶ. Ὁ Ἄρχοντας
εἶπε πίσω, μίαν ἄλλη φορά. Τί ἤτανε ἐκεῖνο τὸ πράμα ποὺ
γίνηκε ἀπόψε! Ἡ Πόμπια ἀλλοιώτικη. Ἄλλα πράματα. Φύγανε οἱ τοῖχοι, φύγανε ὅλα. Ὅλα ὑποχωρήσανε μπροστὰ στὸν
σίφουνα. Μετὰ «ἐγένετο γαλήνη μεγάλη» (Επειτα φωτεινή,
μετάρσια, ὕψωσε τὰ χέρια καὶ μὲ πολλὰ δάκρυα ἀπήγγειλε
τὸν 50ὸ Ψαλμὸ ὁλόκληρο. Μετὰ ψαλμωδία, χαρά, πανηγύρι).
Νά 'σαι τὴ νύχτα ἐδῶ νὰ δεῖς. Καὶ τὴ μέρα. Ἀλλὰ τὰ πολλὰ τά
᾽χει ἡ νύχτα.. Ὁ παππούς μου (ὁ παπᾶ-Νικόλας) ἤρθεεε.. ἤρ-
θεεε... καὶ θυμιάτισε μὲ χρυσοῦν θυμιατήριον! Μοῦ εἶπε καὶ
μὲ ἀγκάλιασε: “Λίγο.. λίγο.. Τέλος ἄθλων ἀρχὴ ἐπάθλων...”.
Ἔτσι μοῦ ᾽πε. Δὲν μπορῶ νὰ πῶ ἄλλα… Νὰ ἔχετε τὴν εὐχὴ
μαρτύρων, ἁγίων, οὐρανίων δυνάμεων... μιλιούνια... μιλιούνια παιδί μου... Δὲν κατέχει ὁ κόσμος...».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ. Η ΟΣΊΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ ΤΉΣ ΚΡΉΤΗΣ. ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΘΕΟΜΟΡΦΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου