Κάποτε ρώτησα την Ιάπωνα την συνάδελφό μου, δάσκαλα Yamamota:
- Όταν γιορτάζεται η Ημέρα των Δασκάλων στην Ιαπωνία, πώς τη γιορτάζετε;
Έκπληκτη από την ερώτησή μου, απάντησε:
Δεν έχουμε γιορτή του δασκάλου.
Αφού άκουσα την απάντησή της, δεν ήξερα νά πιστέψω ή όχι. Η σκέψη πέρασε από το μυαλό μου: «Γιατί μια χώρα όπου αναπτύσσονται η οικονομία, η επιστήμη και η τεχνολογία δεν σέβεται τόσο τον δάσκαλο, το έργο του;».
Μια μέρα μετά τη δουλειά, η Γιαμαμότα με κάλεσε να την επισκεφτώ το σπίτι της. Επειδή έμενε μακριά από το σχολείο, πήραμε το μετρό. Την απογευματινή «ώρα αιχμής» τα βαγόνια του υπόγειου συρμού ήταν κατάμεστα. Κάπως , στάθηκα, πιάνοντας γερά τις κουπαστές. Ξαφνικά, ο παππούς , που καθόταν δίπλα μου, μου άνοιξε το δρόμο. Μη καταλαβαίνοντας μια τόσο σεβαστική στάση από την πλευρά του ηλικιωμένου, δεν μπορούσα να δεχτώ τις προτάσεις του, αλλά ήταν επίμονος, έπρεπε να καθίσω.
Αφού κατέβηκα από το μετρό, ζήτησα από τη Γιαμαμότα να μου εξηγήσει τι είχε κάνει ο γέροντας. Η Γιαμαμότα χαμογέλασε και έδειξε το σήμα μου ως δασκάλου και είπε:
«Αυτός ο γέρος είδε το σήμα σου ως δάσκαλο και εγκατέλειψε τη θέση του ως ένδειξη σεβασμού για την ιδιότητά σου.
...Επειδή ήταν η πρώτη μου φορά που επισκέφτηκα την δασκάλα Yamamota, δεν ήταν βολικό να πάω με άδεια χέρια, έτσι αποφάσισα να αγοράσω ένα δώρο. Μοιράστηκα τις σκέψεις μου με τη Yamamota, η οποία με ενθάρρυνε και είπε ότι υπάρχει ένα κατάστημα δασκάλων μπροστά όπου μπορείτε να αγοράσετε προϊόντα σε μειωμένες τιμές. Και πάλι δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου:
- Παροχές παρέχονται μόνο σε δασκάλους; Ρώτησα.
Επιβεβαιώνοντας τα λόγια μου, η Γιαμαμότα είπε:
– Στην Ιαπωνία, ο δάσκαλος είναι το πιο σεβαστό επάγγελμα, το πιο σεβαστό άτομο. Οι Ιάπωνες επιχειρηματίες χαίρονται πολύ όταν έρχονται δάσκαλοι στα καταστήματά τους, το θεωρούν μεγάλη τιμή για τον εαυτό τους.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Ιαπωνία, είδα επανειλημμένα πώς οι Ιάπωνες σέβονται απίστευτα τους δασκάλους. Υπάρχουν ξεχωριστές θέσεις για αυτούς στο μετρό, ξεχωριστά μαγαζιά είναι ανοιχτά για αυτούς, οι δάσκαλοι δεν στέκονται σε ουρές για εισιτήριο για οποιοδήποτε είδος μεταφοράς. Γιατί οι Ιάπωνες δάσκαλοι χρειάζονται ξεχωριστές διακοπές όταν κάθε μέρα της ζωής τους είναι σαν διακοπές;
Kairat Matrekov
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου