Γιατί να ζήσετε;
03 Μαρτίου.
«Και μίσησα τη ζωή, γιατί τα έργα που έγιναν κάτω από τον ήλιο μου έγιναν αηδιαστικά» ( Εκκλ. 2:17 ).
Δεν υπάρχει άνθρωπος που στη διάρκεια της ζωής του δεν θα μπει στον πειρασμό να επαναλάβει αυτά τα λόγια του Σολομώντα, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα πόσο λάθος και αμαρτωλό είναι. Αυτό είναι, πράγματι, ένας πειρασμός. Το κακό πνεύμα ρίχνει το κολασμένο φως του σε όλη τη βρωμιά και τη βδελυγμία που συναντάμε στη ζωή, και στη θέα αυτού μας κυριεύει η αηδία για ολόκληρο τον κόσμο. αναρωτιόμαστε άθελά μας, αξίζει πραγματικά να ζεις και για ποιο πράγμα; Είναι πραγματικά μόνο έτσι ώστε, περιστρέφοντας σε αυτή τη δίνη της αμαρτίας και του πειρασμού, μπορείτε να προσθέσετε τη θλιβερή φωνή σας στη γενική κραυγή της ανθρωπότητας που υποφέρει;
Ένας Χριστιανός δεν πρέπει να μισεί τη ζωή. συνειδητοποιώντας πόσο ατελής, ζοφερή και μερικές φορές σκληρή είναι, πρέπει ακόμα να την αγαπά ως το μεγαλύτερο δώρο του Θεού και να καταλάβει ότι ο καθένας μπορεί να μάθει πολλά από αυτήν. Η ζωή είναι ένα πεδίο στο οποίο παλεύουμε ενάντια στο ψέμα για την αλήθεια και ενάντια στο κακό για το καλό. Αυτός είναι ένας θησαυρός που σπαταλάται πολύ συχνά από τους ανθρώπους. πρέπει να επωφεληθούμε από αυτό και, όταν έρθει η ώρα, να το επιστρέψουμε στα χέρια του Θεού από τον οποίο το παραλάβαμε. Η ζωή είναι χώμα, συχνά εκτεθειμένη σε καταιγίδες και κακοκαιρία, αλλά και ποτισμένο από ευεργετικές βροχές. Τέλος, είναι πρώτα και κύρια ένα δώρο από τον Θεό. Με ποιο δικαίωμα έχω να μισώ αυτό το δώρο και να αναθεματίζω αυτό που ευλόγησε ο Θεός;
Για να αγαπήσουμε τη ζωή, ας μην ψάχνουμε μέσα της τι μπορεί να μας δώσει, αλλά τι πρέπει να της φέρουμε εμείς οι ίδιοι. Αν θέλετε να αγαπήσετε τη ζωή, σκεφτείτε πώς μπορείτε να ωφελήσετε τους άλλους από αυτήν; Δεν υπήρχε πραγματικά κανείς στο δρόμο σας που να χρειαζόταν την αγάπη σας, τον οποίο θα μπορούσατε να παρηγορήσετε, να υποστηρίξετε και να οδηγήσετε στον Κύριο; Φωτισμένη από πράξεις αγάπης, ολόκληρη η ζωή μας θα μεταμορφωθεί και θα ανθίσει υπό το φως αυτής της αγάπης.
«Προσπαθήστε κάθε μέρα», είπε κάποιος, «να απομακρύνετε έστω λίγο από το τεράστιο βουνό του ανθρώπινου πόνου και να προσθέσετε στο μικρό ανάχωμα της ανθρώπινης χαράς». Μην αγαπάς τη ζωή σου με την έννοια του εγωισμού, αλλά την αγαπάς για χάρη του Κυρίου σου, γιατί αυτό είναι το πεδίο μάχης στο οποίο μπορείς να σταθείς υπέρ του Χριστού ενάντια στην αμαρτία. Και να θυμάστε ότι μόνο τότε θα ξεκινήσει η πραγματική ζωή όταν την θέσετε στην πλήρη διάθεση αυτού που σας την έδωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου