Azizler Aleksandros ve Andonina Kardamo ilçesinde dünyaya geldiler. Yaşadıkları dönemde bölgelerinin efendisi putreset Fistos idi. Fistos Hristiyanlığa inanalara acımasız bir şekilde şavaş açtı. Hristiyanlar inançları sayesinde putperestlerin karşısında inanölarını korkusuzca ilan ediyorlardı. Azize Andonina Ruhu için Tanrı yolunda ilerliyor ve yardıma muhtaç insanlara yardım ediyordu. Hristiyan olduğu öğrenilince efendi onu tutuklayarak putlara tapınması için ona baskı kurdu. Azize dinine yürekten inandığından Fistos intikam amaçlı azizeyi genel eve kapattı. Günah evinin içerisinde azize yaşıtlarına uymadı. Üç gün üç gece aç susuz dua ederek Tanrı’dan onu korumasını istedi. Üçüncü gün dehşet bir deprem oldu ve evin kapıları açıldıktan sonra göklerden bir ses duyuldu:
-İnançlı Andonina dua duyuldu. Beslenmek için yanına besin al ve bu mekandan uzaklaş.
Azize emre uyarak oradan uzaklaştı. Fistos’un yanına giderek başından geçen mucizevi olayı anlattı ama efendi pişman olacağı yerde azizeyi işkence ile tehtit etti. Azize kendisini Mesih’in koruduğunu ve onun adına her türlü işkencenin hoş olduğunu açıkladı. Efendi azizenin dövülmesini emretti. Daha sonra azizeyi yaralı bir şekilde tekrardan genel evine kapattılar. Tanrı azizenin vermekte olduğu savaşı gördüğünde onu ödüllendirdi. Azizeyi bir kez daha mucizevi bir şekilde korudu. O şehirde Aleksandros adında inançlı bir delikanlı yaşamaktaydı. Bir gece bu gence Tanrı’nın meleği görünerek azizenin nerede olduğunu ona söyleyerek onu nasıl kurtaracağını anlattı. İnançlı Aleksandros emre uyarak müşteri kılığında eve girdi. Aleksandros kimliğini açıkladıktan sonra azizenin başını bir mendille kapattı ve oradan uzaklaşmasına yardımcı oldu. O sırada bazı askerler azizeyi kirletmek için odaya girdiklerinde Aleksandros ile karşılaştılar ve askerler ne olduğunu anlayarak genci efendiye götürdüler. Efendi olanları öğrendiğinde sinirinden azizin tahta kılıçlarla dövülmesini ve azizenin tekrar tutuklanmasını emretti. Daha sonra ikisine putlara tapınmaları için emir verdi. Her ikiside bunu red ederek dinlerine sadık kaldılar. Acımasız efendi azizlerin kollarının ve bacaklarının kesilmesini emretti. Daha sonra ikisinide ateşe verdiler ve böylece azizler ruhlarını Tanrı’ya teslim etmiş oldular. Azizlerimizin yortusu kilisemiz tarafından 10 Haziran’da anılmaktadır.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου